γράφει ο

Τάσος Αποστολίδης

 

 

Για τρένο στην Καβάλα ακούμε εδώ και –τουλάχιστον- 20 χρόνια. Υπήρξε μια εξαγγελία που πολλοί πολιτικοί (κυρίως τοπικοί) αγάπησαν, αλλά ουδείς ευτύχησε να τη δει να παίρνει σάρκα και οστά επί ημερών του.

 

Στην πραγματικότητα, η σιδηροδρομική σύνδεση της Καβάλας δεν υπήρξε ποτέ όσο ψηλά χρειαζόταν σε μια κυβερνητική ατζέντα.

 

Επί ημερών Τσίπρα, είχαμε ακούσει εξαγγελίες για «σιδηροδρομική Εγνατία» αλλά και πάλι κρατήσαμε μικρό καλάθι. Το τρένο στην Καβάλα είχε καταντήσει ανέκδοτο.

 

Αυτή τη φορά όμως φαίνεται ότι κάτι αλλάζει.

 

Την Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017 στην Καβάλα, ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο Βούλγαρος ομόλογός του Μπόικο Μπορίσοφ, θα υπογράψουν συμφωνία για ένα τρένο που θα συνδέσει τρία λιμάνια της Βουλγαρίας (Ρούσε-Δούναβης, Βάρνα, Μπουργκάς) με τρία λιμάνια της βόρειας Ελλάδας (Αλεξανδρούπολη, Καβάλα, Θεσσαλονίκη). Στην πάνω φωτογραφία φαίνεται με κόκκινα βέλη ποια λιμάνια θα συνδεθούν. Δείτε αναλυτικά τον σημερινό σιδηροδρομικό χάρτη της Ευρώπης στο τέλος του κειμένου. 

 

Είναι η πρώτη φορά που το θέμα «τρένο» στην Καβάλα μπαίνει σε πρωθυπουργική ατζέντα. Και μάλιστα ατζέντα δύο χωρών!

 

Η επιλογή εξάλλου της Καβάλας ως τόπου υπογραφής της σχετικής συμφωνίας, τα λέει όλα: ας μην ξεχνάμε ότι είναι η μόνη από τις 6 πόλεις-λιμάνια των δύο χωρών που δεν διαθέτει σήμερα σιδηροδρομική σύνδεση.

 

Για την ιστορία, η αρχή είχε γίνει τον περασμένο Ιούλιο όταν στη Θεσσαλονίκη ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης είχε καταλήξει στην πρώτη συμφωνία με τον Βούλγαρο ομόλογό του Ιβαΐλο Μοσκόβσκι. Αρχικά το σχέδιο προέβλεπε τη σύνδεση των λιμανιών Καβάλας και Αλεξανδρούπολης  με τα λιμάνια Μπουργκάς και Βάρνας. Ο Βούλγαρος υπουργός πρότεινε να προστεθεί το λιμάνι του Ρούσε και ο Έλληνας ομόλογός του σκέφτηκε ότι αν προστεθεί και η Θεσσαλονίκη, τότε το εγχείρημα θα προσεγγίσει ακόμη μεγαλύτερες αγορές.

 

Γιατί είναι σημαντικό;

 

Η Βάρνα και το Μπουργκάς είναι δύο σημαντικά λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας, τα σημαντικότερα της Βουλγαρίας, με αξιόλογη εμπορευματική κίνηση. Η παράκαμψη των στενών του Βοσπόρου από μόνη της αποτελεί στρατηγικό επιχείρημα για την προώθηση του έργου.

 

Το λιμάνι του Ρούσε είναι ένα παραποτάμιο λιμάνι, στο Δούναβη, στα βόρεια σύνορα της Βουλγαρίας και σε απόσταση αναπνοής από το Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Από εκεί υπάρχει ήδη αναπτυγμένο σιδηροδρομικό δίκτυο που διασχίζει μεγάλο κομμάτι της Ρουμανίας. Μάλιστα πρόκειται για έναν σιδηροδρομικό διάδρομο παράλληλο με αυτόν της Θεσσαλονίκης-Σκοπίων-Βελιγραδίου που αμφότεροι καταλήγουν στη Βουδαπέστη κι από εκεί σε όλη την Ευρώπη.

 

Η Θεσσαλονίκη, ως κόμβος που οδηγεί ταυτόχρονα και στη νότια Ελλάδα (Πειραιάς) και στην Ευρώπη (μελλοντικά και στην Αδριατική) αποτελεί σημαντικό «άκρο» της σιδηροδρομικής σύνδεσης στην οποία βασίζεται η εν λόγω ελληνοβουλγαρική συνεργασία. Σημειωτέον: πρόκειται για σιδηροδρομικό κόμβο που έχει πρόσβαση στα δυτικά Βαλκάνια τα οποία διαθέτουν έναν ξεχωριστό «διάδρομο» που η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει να «αγνοεί».

 

Σημαντική παράμετρος του έργου που θα παρουσιαστεί το πρωί της Τετάρτης στην Καβάλα είναι το γεγονός ότι γίνεται λόγος για ηλεκτροκίνητη σιδηροδρομική σύνδεση υψηλών ταχυτήτων, κάτι που αναμένεται να αλλάξει τον χάρτη των μεταφορών στην ευρύτερη περιοχή.

 

 

Που είναι η διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια;

 

Πέρα από την φυσική παρουσία δύο πρωθυπουργών και πέρα από την επιλογή της Καβάλας ως τόπου υπογραφής της συμφωνίας, εδώ υπάρχει και κάτι περισσότερο. Όσες φορές έγινε λόγος για σύνδεση της Καβάλας με το σιδηρόδρομο, ίσχυαν τελείως διαφορετικά δεδομένα.

 

Άλλοτε γινόταν λόγος για σύνδεση του λιμανιού της Νέας Καρβάλης με τους Τοξότες Ξάνθης ως μία δευτερεύουσα γραμμή της βασικής, βόρειας γραμμής (Θεσσαλονίκη, Κιλκίς, Σέρρες, Δράμα, Ξάνθη κλπ). Αυτό το σενάριο είχε βασικό στόχο να συνδέσει το λιμάνι με το δίκτυο του ΟΣΕ.

 

Άλλοτε, πάλι, γινόταν λόγος για νέα γραμμή, απευθείας Θεσσαλονίκη-Καβάλα, η οποία θα μείωνε τους χρόνους μεταφορών και συγκοινωνιών και θα έκανε το τρένο ελκυστικότερο.

 

Ποτέ, όμως, δεν υπήρξαν τόσοι πειστικοί και… πιεστικοί λόγοι να προχωρήσει ένα τέτοιο έργο. Κοινώς: δεν έφτανε απλώς το αίτημα της Καβάλας για να προχωρήσει.

 

Εδώ υπάρχει ένα έργο διακρατικό, που ενισχύει τις διασυνοριακές σχέσεις. Τώρα πρόκειται για έργο που αφορά την οικονομία δύο χωρών.

 

Ας ευχηθούμε ότι δεν θα μείνουμε  (πάλι) με την όρεξη…