Η Λαϊκή Συσπείρωση Θάσου σε ανακοίνωση της τονίζει πως πρόθεση της διοίκησης του Δήμου, ήταν να μην συζητηθεί επί της ουσίας το πρόβλημα των συγχωνεύσεων των ΔΕΥΑ στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά στόχος ήταν να μην ανοίξει καμία απολύτως συζήτηση για τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων που αντιμετωπίζουν το νερό όχι σαν κοινωνικό αγαθό, αλλά ήδη το έχουν καταστήσει πανάκριβο εμπόρευμα.
Η παράταξη αναφέρει πως η επιλογή των άλλων παρατάξεων της αντιπολίτευσης και της δημοτικής αρχής να μην ανοίξουν καμία συζήτηση για την διαχείριση των υδάτων, για τις επικείμενες αυξήσεις στα τιμολόγια και για τον χαρακτήρα του νερού ως κοινωνικό αγαθό, δείχνει την απόλυτη σύμπνοια σε ακόμη ένα θέμα στρατηγικής όλων των παρατάξεων του δημοτικού συμβουλίου εκτός από την Λαϊκή Συσπείρωση.
Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου η δημοτική αρχή εισήγαγε ψήφισμα ενάντια στις «αναγκαστικές συγχωνεύσεις» των ΔΕΥΑ, ενόψει της σχετικής νομοθετικής ρύθμισης που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Η Λαϊκή Συσπείρωση Θάσου αποχώρησε και δεν στήριξε το ψήφισμα.
Αναλυτικά η παράταξη αναφέρει σε ανακοίνωση της τα εξής:
“Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θάσου η δημοτική αρχή εισήγαγε ψήφισμα ενάντια στις «αναγκαστικές συγχωνεύσεις» των ΔΕΥΑ, ενόψει της σχετικής νομοθετικής ρύθμισης που ετοιμάζει η κυβέρνηση.
Το σχέδιο ψηφίσματος αναγνώστηκε από τον δήμαρχο στην έναρξη της συνεδρίασης χωρίς να σταλεί εγγράφως σε όλους τους δημοτικούς συμβούλους, όπως προβλέπεται από τον κανονισμό λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου αλλά και εκ της λογικής, προκειμένου να προετοιμαστούν οι παρατάξεις ώστε να τοποθετηθούν επαρκώς και συνολικά για το θέμα.
Πρόθεση της διοίκησης, όπως προέκυψε και από την επιφανειακή συζήτηση, που με ευθύνη της δημοτικής αρχής ακολούθησε, ήταν να μην συζητηθεί επί της ουσίας το πρόβλημα των συγχωνεύσεων των ΔΕΥΑ αλλά και κυριότερα να μην ανοίξει καμία απολύτως συζήτηση για τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων που αντιμετωπίζουν το νερό όχι σαν κοινωνικό αγαθό, αλλά ήδη –και πριν από οποιαδήποτε συγχώνευση – το έχουν καταστήσει πανάκριβο εμπόρευμα.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Θάσου κατήγγειλε το σοβαρό αυτό ζήτημα το οποίο θα έχει και πολλές και σύνθετες συνέπειες, κύρια τις αυξήσεις στα τιμολόγια.
Η επιλογή των άλλων παρατάξεων και της δημοτικής αρχής να μην ανοίξει καμία συζήτηση για την διαχείριση των υδάτων, για τις επικείμενες αυξήσεις στα τιμολόγια, για τον χαρακτήρα του νερού ως κοινωνικό αγαθό που δεν πρέπει να εμφιλοχωρεί κανενός είδους ανταποδοτικότητα σε αυτό, δείχνει την απόλυτη σύμπνοια σε ακόμη ένα θέμα στρατηγικής όλων των παρατάξεων του δημοτικού συμβουλίου εκτός από την Λαϊκή Συσπείρωση.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Θάσου αποχώρησε και δεν στήριξε το ψήφισμα που έφερε η διοίκηση του δήμου. Σύμφωνα βέβαια με τον κανονισμό λειτουργίας των δημοτικών συμβουλίων η αποχή δεν καταγράφεται και έτσι το ψήφισμα εμφανίζεται ως ομόφωνο. Ωστόσο, τοποθετούμαστε ξανά για τις συγχωνεύσεις όπως παρακάτω:
Η Λαϊκή Συσπείρωση Θάσου καταγγέλλει την κυβερνητική πολιτική για τις συγχωνεύσεις των ΔΕΥΑ που έρχεται ως συνέχεια της ίδρυσης της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για τα κριτήρια διαχειριστικής ικανότητας των ΔΕΥΑ, καθώς και της αντίστοιχης ΚΥΑ για την τιμολόγηση του νερού.
Σύμφωνα μάλιστα με την τελευταία, στον υπολογισμό του κόστους στα νέα τιμολόγια θα περιλαμβάνεται ακόμα και το κόστος διοίκησης, λειτουργίας, συντήρησης, των δομικών έργων, το Περιβαλλοντικό Κόστος ανά χρήση ύδατος και άλλες επιβαρύνσεις που αναφέρονται στην ΚΥΑ και που τελικά θα οδηγήσουν σε αυξήσεις στις χρεώσεις για την κατανάλωση στο νερό σε βάρος του τελικού καταναλωτή, των λαϊκών νοικοκυριών του νησιού.
Η δημοτική αρχή προσπαθεί να ελιχθεί και να παρουσιαστεί στα μάτια του λαού του νησιού ως «φιλολαϊκή», αντίθετη στην ιδιωτικοποίηση του νερού, την ίδια ώρα που τάσσεται χωρίς καμία επιφύλαξη υπέρ της συνολικής επιχειρηματικής λειτουργίας των Δήμων, της ανταποδοτικότητας (πλήρωνε για να έχεις) των υποβαθμισμένων κοινωνικών υπηρεσιών, της λειτουργίας των ΔΕΥΑ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Στηρίζει τις κατευθύνσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων για την «αυτοτέλεια, την οικονομική ανάπτυξη και εξυγίανση», που μετέτρεψαν το νερό από κοινωνικό αγαθό σε πανάκριβο εμπόρευμα, που οδήγησαν στην απαξίωση των ΔΕΥΑ μέσα από τη λειτουργία τους ως «Ανώνυμες Εταιρείες» με αποκλειστικό στόχο την κερδοφορία, με αλλεπάλληλες μειώσεις σε προσωπικό και μέσα, με μείωση των έργων υποδομής και ανανέωσης του δικτύου, με το διαρκές αυξανόμενο χαράτσωμα του λαού.
Η αντίθεσή της στην κυβερνητική πολιτική είναι ψευδεπίγραφη, αφού δεν αφορά την ουσία της, την προσαρμογή δηλαδή του πλαισίου λειτουργίας της εγχώριας αγοράς για το νερό, σύμφωνα με τα αντίστοιχα πρότυπα για την απελευθερωμένη αγορά Ενέργειας.
Για αυτό δεν είπε ποτέ και δεν θέλει να ανοίξει κουβέντα για την εισαγωγή της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στο Χρηματιστήριο το 1999 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, για την μεταφορά τους στο Υπερταμείο το 2016 και το 2017 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, για την ΚΥΑ τιμολόγησης του νερού, για την μετεξέλιξη της ΡΑΕ σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) από την κυβέρνηση της ΝΔ, τη νέα "Υπεραρχή" που θα καθορίζει και θα ελέγχει την τιμολογιακή πολιτική των ΔΕΥΑ, θα τις πιστοποιεί, θα αξιολογεί τη διαχειριστική τους επάρκεια, θα δύναται να τους επιβάλλει υπέρογκα πρόστιμα.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Θάσου τάσσεται κατηγορηματικά αντίθετη στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης που θα οδηγήσουν σε εκτόξευση της τιμής του νερού και των άλλων υπηρεσιών, σε χαμηλότερης ποιότητας νερό, υπηρεσίες, έργα, θα έχουν πολύ αρνητικά αποτελέσματα για τις λαϊκές ανάγκες, αλλά και για τα δικαιώματα των εργαζομένων των ΔΕΥΑ.
Αντιπαλεύουμε την επιχείρηση συγχώνευσης των ΔΕΥΑ, που στοχεύει στη δημιουργία επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας, για να επιταχύνει και να θωρακίσει νομικά την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για την εμπορευματοποίηση του νερού, την παραχώρηση της διαχείρισής του στους επιχειρηματικούς ομίλους, στους διάφορους εργολάβους εξασφαλίζοντας ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.
Για την σημερινή οικονομική ασφυξία των ΔΕΥΑ σε όλη την χώρα την αποκλειστική ευθύνη έχει η κυβέρνηση που με την πολιτική της για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των «πάροχων» της ενέργειας και άλλων μεγάλων συμφερόντων έχουν εκτοξευτεί οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, των καυσίμων και των εφοδίων.
Θεωρούμε ότι το νερό είναι κοινωνικό δικαίωμα, δεν μπορεί να αποτελεί εμπόρευμα. Διεκδικούμε τη διασφάλιση φθηνού, ελεγμένου, ποιοτικού νερού για τον λαό, την άμεση υλοποίηση των αναγκαίων έργων υποδομής, να μην υπάρξει καμιά διακοπή νερού στα λαϊκά νοικοκυριά, την αύξηση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού με κατάλληλα έργα, την εξασφάλιση της επάρκειάς του χωρίς χαράτσια στην αγροτική παραγωγή, την δραστική μείωση των τιμολογίων, την κατάργηση του ΦΠΑ στην τιμή του νερού, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με δικαιώματα, κατάργηση των εργολάβων.
Η κυβέρνηση να καλύψει άμεσα το επιπλέον ενεργειακό κόστος που έχει προκύψει για τις ΔΕΥΑ από το 2021 μέχρι σήμερα με αναλογική κατανομή από το Ταμείο των 250 εκατομμυρίων των Πλεονασμάτων Κερδών ΑΠΕ για να αντιμετωπιστεί κατ’ ελάχιστον η ζημιά που έγινε.
Να θεσμοθετηθεί ετήσια χρηματοδότηση στο ύψος της τιμής της μεγαβατώρας (MWh).
Να καταργηθεί η ρήτρα αναπροσαρμογής και να ενταχθούν οι Δ.Ε.Υ.Α. στα τιμολόγια των μεγάλων καταναλωτών ενέργειας και να καταργηθεί ο ΦΠΑ στις ΔΕΥΑ ως ελάχιστη συμβολή, γιατί το νερό δεν πρέπει να είναι εμπόρευμα, πρέπει να είναι κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα.
Διεκδικούμε άμεσα να λυθούν όλα τα πρόβλημα της ύδρευσης συνολικά στο νησί μας, όπως έχουμε ζητήσει με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις μας, ώστε να εξασφαλιστεί η επάρκεια του νερού, ή καταλληλότητά του για οικιακή και αρδευτική χρήση για τους αγρότες και τα λαϊκά νοικοκυριά.
Θεωρούμε πως η διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει απαλλαγή από τους νόμους της αγοράς και του καπιταλιστικού κέρδους. Νερό, μονάδες επεξεργασίας, δίκτυα, άρδευση, αποχέτευση να γίνουν κοινωνική κρατική ιδιοκτησία, για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την προστασία του περιβάλλοντος.
Σε μια ριζικά διαφορετική οργάνωση της οικονομίας, με τις υποδομές και τους υδάτινους πόρους να αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία, με κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής και ενιαίο φορέα διαχείρισης όλων των υποδομών. Έτσι θα κατοχυρώνεται το νερό ως κοινωνικό αγαθό και θα διασφαλίζεται η συνδυασμένη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.”
