γράφει ο
Βύρων Δημητριάδης
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) όρισε τις πρώτες ημερομηνίες εξέτασης της προσφυγής της Νοτίου Αφρικής εναντίον του Iσραήλ για πράξεις γενοκτονίας σε βάρος του Παλαιστινιακού πληθυσμού στη Γάζα για τις 11 και 12 του Γενάρη.
Η προσφυγή, η οποία υποστηρίζεται και από τη Μαλαισία, αναφέρεται στη δολοφονία Παλαιστινίων στη Γάζα σε μεγάλους αριθμούς, ιδίως παιδιών, στην καταστροφή των σπιτιών τους και την εκτόπισή τους, καθώς και την επιβολή αποκλεισμού σε τρόφιμα, νερό και ιατρική βοήθεια στη Λωρίδα.
Περιλαμβάνει επίσης την επιβολή μέτρων για την πρόληψη των γεννήσεων στην Παλαιστίνη καταστρέφοντας βασικές υπηρεσίες υγείας που είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των εγκύων γυναικών και των μωρών.
Σύμφωνα με την προσφυγή, όλες αυτές οι πράξεις που στοχεύουν στην εξόντωση των Παλαιστίνιων ως ομάδα, συνιστούν το έγκλημα της γενοκτονίας, που προβλέπει η σχετική σύμβαση του 1948, μία από τις βασικές συμβάσεις-παιδιά του Β' Παγκόσμιου Πολέμου (Β'ΠΠ) και του εγκλήματος που υπέστη ο ίδιος ο Εβραϊκός λαός.
Σύμφωνα με την αμερικανίδα δικαστή Τζόαν Ντόνοχιου, Πρόεδρο του Σώματος, η απόφαση που εκδόθηκε στην 26/1 ζητά από το Ισραήλ να λάβει “...άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα για να επιτρέψει την παροχή βασικών υπηρεσιών και ανθρωπιστικής βοήθειας που οι Παλαιστίνιοι έχουν επειγόντως ανάγκη...”, να “...προλάβει και να τιμωρήσει κάθε άμεση και δημόσια υποκίνηση για διάπραξη γενοκτονίας...” και να αποτρέψει “...την εσκεμμένη επιβολή στην Ομάδα συνθηκών ζωής που υπολογίζονται για να επιφέρουν τη φυσική καταστροφή...”.
Τέλος, του ζητά να αναφερθεί ενώπιόν του μέσα σε διάστημα ενός μήνα για τα μέτρα που λαμβάνει για να συμμορφωθεί με την εντολή, οπότε και θα αποφασίσει αν θα ζητήσει τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων εναντίον του.
Το Δικαστήριο αποφάσισε επίσης πως οι Παλαιστίνιοι πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να χαρακτηριστούν προστατευόμενη Ομάδα, εξέφρασε τη μεγάλη ανησυχία του για τα πολλά θύματα του Ισραήλ, ενώ στάθηκε στις δημόσιες δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης Νετανιάχου όπως, για παράδειγμα, αυτή του υπ. Άμυνας Γκάλαντ: “...Πολεμάμε με ανθρώπινα ζώα...”.
Δεν ζήτησε κατάπαυση του πυρός, κάτι που αρκετοί ειδικοί δεν περίμεναν πως θα συμβεί από τη στιγμή που το Ισραήλ δέχτηκε προηγουμένως επίθεση, και απαίτησε την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση όλων των ομήρων.
Η ενάγουσα Νότια Αφρική εξέφρασε την ικανοποίησή της για την απόφαση την οποία χαρακτήρισε “...αποφασιστική νίκη για το κράτος δικαίου...”.
Ικανοποιημένη και η Παλαιστινιακή πλευρά, με τον μεν υπ. Εξωτερικών της Παλαιστίνης να κρίνει ότι η απόφαση συμβάλλει στην απομόνωση του Ισραήλ και να ζητά “...να αναγκαστεί η κατοχική δύναμη να εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΔΔΧ, τη δε Χαμάς να καλωσορίζει την απόφαση και να ζητά από τη διεθνή κοινή γνώμη να πιέσει για την υλοποίηση της ώστε να σταματήσει η “...επιχειρούμενη γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων...”. (Ρεπορτάζ “ΕφΣυν” 27-28/1).
Αν συγκρατηθούμε και δεν αφήσουμε την “ικανοποίηση” να μας πάρει και να μας σηκώσει στα σύννεφα του επιθυμητού, ίσως προσέξουμε λίγο παραπάνω το σημείο εκείνο της απόφασης όπου το ΔΔΧ ζητά από το Ισραήλ να υποβάλει έκθεση πεπραγμένων σ' ένα μήνα.
Δεν χρειάζεται να είσαι νομικός για να καταλάβεις ότι το φοβερό και τρομερό Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) δεν κάλυψε έμπρακτα την πιθανότερη των περιπτώσεων η νεοναζιστική κυβέρνηση του Νετανιάχου να αρνηθεί να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις και να συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό την επιχείρηση γενοκτονικής εθνοκάθαρσης σε συνδυασμό με την επίσης ναζιστική μέθοδο της λιμοκτονίας.
Σε αυτή την περίπτωση, που ήδη συμβαίνει, οι Παλαιστίνιοι που σκοτώνονται αυτά τα 30 ολόκληρα 24ωρα, εντός, δηλαδή, του χρονικού περιθωρίου που όρισε το ΔΔΧ και επιβλέπει το ίδιο, μάλλον διαφέρουν από τους υπόλοιπους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς.
Θα έλεγε κανείς πως περισσότερο μοιάζουν με τις “γυμνές ζωές” η δολοφονία των οποίων δεν εκλαμβάνεται ως ανθρωποκτονία -σύμφωνα με τον Ιταλό φιλόσοφο Τζόρτζιο Αγκάμπεν (δες “HOMO SACER: κυρίαρχη εξουσία και γυμνή ζωή”).
Και οι δικαστές του ΔΔΧ (που καθόλου δεν φέρνουν του δικαστή Ντρεντ) μοιάζει να έχουν πιάσει αναπαυτικό καναπέ, μπύρες και ποπ κορν στο νέο “Sderot Cinema” -όπως και όλοι εμείς μπροστά στη TV.
Ας δούμε και πώς αντιμετώπισαν την “απόφαση” του ΔΔΧ οι νεοναζί σιωνιστές της κυβέρνησης Νετανιάχου: “...Ο ίδιος ο Νετανιάχου εξέφρασε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι το ΔΔΧ δεν ζήτησε εκεχειρία. Ωστόσο χαρακτήρισε “εξωφρενική” την υπόνοια και μόνο ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία...
Ο υπ. Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ έγραψε στο τουίτερ: “...Χάγη και κουραφέξαλα...” ... και ο υπ. Άμυνας Γκάλαντ δήλωσε ότι: “...Το Ισραήλ δεν δέχεται κηρύγματα ηθικής από το ΔΔΧ...”.
Τι συμβαίνει; Γιατί οι νεοναζί Εβραίοι κοροϊδεύουν το ΔΔΧ και την απόφαση που έχει εκδόσει;
Συμβαίνει ότι μας θεωρούν θύματα της προπαγάνδας τους, που όμως “μπάζει”. Το κλειδί για την κατανόηση όλων αυτών των περίεργων συμπεριφορών βρίσκεται σε μια “συζήτηση”, σε μια στιχομυθία μεταξύ Μπάιντεν-Νετανιάχου (12/12/23) που προσπάθησαν να “πνίξουν” τα ΜΜΕ.
-Μπάιντεν: “...Κινδυνεύεις να χάσεις τη διεθνή υποστήριξη λόγω της άκριτης δολοφονίας αμάχων στη Γάζα...”.
-Νετανιάχου: “...Ναι, αλλά εσείς ισοπεδώσατε με τους βομβαρδισμούς σας τη Γερμανία και ρίξατε ατομική βόμβα στην Ιαπωνία όπου πολλοί άμαχοι έχασαν τη ζωή τους...”.
-Μπάιντεν: “...Ναι, γι' αυτό δημιουργήθηκαν όλοι αυτοί οι διεθνείς θεσμοί μετά τον Β'ΠΠ για να διασφαλίσουν ότι δεν θα ξανασυμβούν...”.
-Νετανιάχου: “...Είμαστε πιο αποφασισμένοι από ποτέ να συνεχίσουμε να πολεμούμε μέχρι να εξαλειφθεί η Χαμάς, μέχρι την απόλυτη νίκη...”.
Καταπληκτικά πράγματα συμβαίνουν εδώ: στην προσπάθεια του Μπάιντεν να τον πιέσει με το “δολοφονείς αμάχους” ο Νετανιάχου ανταπαντά με το “κι εσείς τα ίδια κάνατε”!!!
Τι, τέλος πάντων, ξέρουν αυτοί που νομίζουν πως δεν ξέρουμε εμείς;
“...Η βασική δυσκολία στη Νυρεμβέργη -γράφει η Χάννα Άρεντ στο βιβλίο της “Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ” -ήταν το αναμφισβήτητο γεγονός ότι εδώ ίσχυε το επιχείρημα “tu quoque” (κι εσύ επίσης) για τη Σοβιετική Ρωσία που ήταν χώρα κριτής και υπήρχαν πολύ βάσιμες υποψίες ότι κακομεταχειρίστηκε αιχμαλώτους και φαίνεται πως οι Ρώσοι ήταν υπεύθυνοι για τη θανάτωση 15.000 Πολωνών αξιωματικών...
Επιπλέον, οι βομβαρδισμοί που ισοπέδωσαν ανοχύρωτες πόλεις και προπάντων η ρίψη ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι ήταν σαφέστατα εγκλήματα πολέμου, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Χάγης...
Ασφαλώς, ο προφανέστερος λόγος για τον οποίο οι παραβιάσεις της Συνθήκης της Χάγης από τους Συμμάχους δεν συζητήθηκε ποτέ με νομικούς όρους ήταν ότι τα Διεθνή Στρατιωτικά Δικαστήρια ήταν μόνο κατ' όνομα Διεθνή... ήταν δικαστήρια οργανωμένα από τους νικητές...
Αλλά ο προφανέστατος αυτός λόγος δεν ήταν ο μοναδικός ούτε ο πιο βάσιμος για τον οποίο ποτέ δεν αναφέρθηκαν ούτε παραπέμφθηκαν σε δικαστήριο τα εγκλήματα πολέμου των Συμμάχων, όπως τα όριζε η Συνθήκη της Χάγης, και είναι δίκαιο να προσθέσουμε εδώ ότι το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης ήταν τουλάχιστον πολύ προσεκτικό όταν απάγγειλε τις κατηγορίες κατά των γερμανών, για να μην μπορούν να αντιτάξουν ως επιχείρημα το “tu quoque”...” -είπαμε, η Χάννα Άρεντ είναι από τους φιλοσόφους-κοινωνιολόγους που μας προστατεύουν αποκαλύπτοντας, στη συγκεκριμένη περίπτωση, τους κρυφο-ναζί.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως οι νικητές του Β'ΠΠ έστησαν Διεθνείς Θεσμούς όπως τον ΟΗΕ και το ΔΔΧ παγιδεύοντας τα θεμέλιά τους με την απόλυτη βόμβα, το “tu quoque” (κι εσύ επίσης).
Κι έτσι, όπως με τις Δίκες της Νυρεμβέργης τότε, σήμερα το ΔΔΧ προσέχει ώστε οι “κατηγορίες” προς τη νεοναζιστική κυβέρνηση Νετανιάχου να μην τους δίνει το δικαίωμα να αντιτάξουν το νομικό επιχείρημα “κι εσείς επίσης”.
