γράφει ο
Γιώργος Καρανίκας
Η Τρίτη που μας πέρασε σηματοδότησε τη συμπλήρωση 100 ημερών από τότε που οι νέες διοικήσεις των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ανέλαβαν τα ηνία.
Δεν ξέρουμε ποιος έβγαλε αυτόν τον ιδιότυπο κανόνα «χάριτος» για την προετοιμασία των νέων δημάρχων, περιφερειαρχών, αντιπεριφερειαρχών και συμβούλων, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς μάλλον πολύ νωχελικά σπατάλησαν αυτή την περίοδο οι νέοι μας άρχοντες, αφού ελάχιστα είδαμε μέχρι τώρα από αυτούς και τα περισσότερα δυστυχώς μόνο για επικοινωνιακή κατανάλωση.
Οι τοπικές κοινωνίες όμως που καλούνται να υπηρετήσουν και στις οποίες προσέτρεχαν ζωηρώς προεκλογικά για την ψήφο τους, περίμεναν και περιμένουν γρήγορα αποτελέσματα, αφού τα ανοιχτά προβλήματα είναι πολλά.
Κατά τα ειωθότα, οι πρώτες 100 ημέρες είναι το πρωί της θητείας.
Από τις επιδόσεις και τα δείγματα των 100 ημερών μπορεί κάποιος να αντιληφθεί τι θα ακολουθήσει ή να πάρει, έστω, μια γεύση από τη διοίκηση και διαχείριση μιας νέας δημοτικής αρχής… ή μιας δημοτικής αρχής που αν και συνεχίζει θέλει να βάζει πάλι τον μετρητή στο ΜΗΔΕΝ!
Το παραγόμενο πολιτικό έργο στα Δημοτικά Συμβούλια είναι μικρό και ανελεύθερο. Οι εξάρσεις αλαζονείας και οι εκφάνσεις αγένειας είναι επίσης αισθητές, εντός κι εκτός Δ.Σ..
Η αδυναμία διάκρισης και αυτόματης αξιολόγησης των πραγμάτων δεν είναι μόνον θέμα απειρίας αλλά και επιλογή πολιτικής τακτικής.
Σήμερα, 100 μέρες μετά τον ανάληψη καθηκόντων από τις δημοτικές αρχές μπορεί κάποιος να απαριθμήσει πολλές δεκάδες ζητημάτων που είτε είναι στάσιμα, είτε αδιαφανή, είτε συγκεχυμένα.
Με κύριο και μέγα ζήτημα την έλλειψη πραγματικής επικοινωνίας και κοινωνίας με τον πολίτη.
Κάνουν λάθος εκείνοι που θεωρούν ότι μέλημα του Δήμου είναι μόνον να κρατά καθαρό τον κάδο και όχι να εξασφαλίζει τη βιώσιμη διαχείριση των απορριμμάτων. Σε όλα τα θέματα, ζητήματα και προβλήματα ακόμα και στα κατορθώματα, υπάρχει μια εξίσωση…
Βέβαια μερικοί ούτε τον καθαρό κάδο μπορούν να εξασφαλίσουν στους δημότες τους, πόσο μάλλον τα υπόλοιπα!
Η βιωσιμότητα, η δημοκρατική αντίληψη, η ενημέρωση του δημότη και η συνεργασία προς όλες της κατευθύνσεις είναι υποχρέωση κάθε δημοτικής αρχής και μάλλον ο μονόδρομος που οδηγεί στο ασφαλές και δίκαιο έργο.
Είναι πολλά τα ρόδα που ακούσαμε από τις δημοτικές αρχές όσο αυτές ήταν στον προεκλογικό οίστρο, αλλά είναι περισσότερα τα αγκάθια… που βγαίνουν σήμερα και τσιμπούν άσχημα!
Όσο και να υποβαθμίζουν τον ρόλο της ενημέρωσης και του τύπου οι νέες δημοτικές αρχές με εντολοδόχους μεταφορείς επικοινωνίας και με την τακτική της παραπληροφόρησης (ρέποντας στα socialmedia) και όσο σκληρά αν καλουπώνουν την πολιτική τους, δεν θα μπορέσουν να αποφύγει την αναμέτρηση με την αλήθεια και τις πραγματικές συνθήκες ζωής και αναζήτησης των πολιτών.
Ο χρόνος πλέον δεν είναι σύμμαχός της.
Σε λίγους μήνες θα είναι αντίπαλος. Δεκάδες ερωτήματα θα προστίθενται στα ήδη υπάρχοντα και τότε ο αντίπαλος δεν θα είναι εκτός αλλά εντός…
Πιθανόν να νομίζουν ότι ο πολιτικός τους χρόνος είναι μεγάλος και άρα μπορούν να χορεύουν όσο θέλουν και όπως θέλουν, αλλά ξεχνούν ότι ανάμεσα στις δύο αναμετρήσεις στην κάλπη υπάρχει και η καταγγελία, η απαξίωση, τα αρμόδια όργανα (όσα απέμειναν να παίξουν ενεργά και δίκαια στο δημόσιο συμφέρον ρόλο τους), ακόμη και ο εισαγγελέας!
Κάποτε έλεγαν ότι οι 100 πρώτες μέρες μιας διοίκησης είναι περίοδος προσαρμογής και καλό είναι να τους δίνουμε χρόνο, αλλά οι ανάγκες και οι συνθήκες της καθημερινότητας τρέχουν και όσο η κεντρική διοίκηση είναι ανίκανη να ικανοποιήσει τους πολίτες ή να τους εμπεδώσει ένα αίσθημα ασφάλειας, τότε το μάτι του πολίτη αγριεύει και στρέφεται στον πιο αδύναμο κρίκο της αλυσίδας που είναι ο δήμαρχος και οι αντιδήμαρχοι!
Οι 100 μέρες του χαβαλέ είναι απλά μια παλιά πολυτέλεια, πόσο μάλλον για όσους δημάρχους συνεχίζουν να ασκούν διοίκηση χωρίς διακοπή!
Κι επειδή ως Έλληνες είμαστε λάρτζ και κακώς βέβαια, αλλά τέτοια είναι η φτιάξη μας…
Ελπίζουμε οι επόμενες 100 ημέρες τους να είναι πιο δραστήριες…
