Ο Νομός Καβάλας το 1985 δοκιμάστηκε πολύ με μεγάλες πυρκαγιές στα μέσα του Αυγούστου.
Η αρχή του κακού
Η αρχή έγινε στις 12 Αυγούστου 1985 κοντά στο Παληό. Στη συνέχεια υπήρξαν φωτιές στο Χαλκερό στον ΧΥΤΑ. Το μέτωπο κατευθύνθηκε προς τον Άγιο Τρύφωνα και το Περιγιάλι, ενώ ένα μικρότερο μέτωπο προς την Άσπρη Άμμο, όπου οδήγησε και στην εκκένωση αποθήκης πυρομαχικών 5.800 κιλών εκρηκτικών συνεχίζοντας προς το κάμπινγκ Ειρήνη ενώ μία εστία κατευθύνθηκε προς την Άνω Λεύκη καίγοντας επτά σπίτια.
Στον Άγιο Τρύφωνα η φωτιά απείλησε σπίτια. Κάτοικοι με φτυάρια και αξίνες προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν την πυρκαγιά. Με μεγάφωνα κλήθηκαν οι πολίτες να συνδράμουν στο έργο της πυρόσβεσης. Η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Οι δυνατοί άνεμοι που επικρατούσαν εμπόδιζαν την χρήση εναέριων μέσων δασοπυρόσβεσης.
Όλη η προσπάθεια έπρεπε να γίνει από επίγειες δυνάμεις. Η φωτιά κύκλωσε την πόλη και από το Περιγιάλι πέρασε στον Άγιο Κωνσταντίνο, στη Χωράφα και στο Σταυρό.
Η φωτιά επεκτείνεται σε Δεξαμενή και Άγιο Σίλα
Σε ανύποπτο χρόνο προς τα ξημερώματα της 15 Αυγούστου η φωτιά έφτασε προς την περιοχή της Δεξαμενής και του Αγίου Σίλα με το, εν ενεργεία ακόμη τότε, Σανατόριο να εκκενώνεται.
Στις 22:20 ο υποσταθμός της ΔΕΗ στην περιοχή του Περιγιαλίου υπέστη βαριά βλάβη με αποτέλεσμα ολόκληρη η πόλη να μείνει χωρίς ρεύμα και αμέσως να κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Μέσα στην ημέρα ξεσπούν ταυτόχρονα εστίες στον Άγιο Ανδρέα, στη Λιμνιά και στο Ελαφοχώρι. Κάηκαν ελαιόδεντρα, πεύκα και θάμνοι συνολικά 10.000 στρεμμάτων τεχνητού δάσους, που είχαν δημιουργηθεί κατά τη δεκαετία του 1910 και ολοκληρώθηκαν το 1980.
Πολίτες συνδράμουν στην κατάσβεση
Η αστυνομία βρήκε καταστηματάρχες που πωλούσαν σκαπτικά και με εντολή εισαγγελέα αυτά δόθηκαν στον Δήμο και τους πολίτες που στο μεταξύ είχαν συγκεντρωθεί στον Δημοτικό Κήπο. Το Κρατικό Ραδιόφωνο ήταν ο μοναδικός δίαυλος επικοινωνίας με τους πολίτες. Έδινε οδηγίες και καλούσε τον κόσμο να πάει στις παρυφές της πόλης.
To ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Σανατορίου μετέφερε έξω από τα κτίρια του νοσοκομείο τους ασθενείς. Οι φιάλες οξυγόνου στο Νοσοκομείο ήταν ο μεγάλος κίνδυνος. Δόθηκε εντολή και εκκενωθεί το Κωνστάντειο Γηροκομείο ενώ ο πανικός ήταν διάχυτος στις συνοικίες πλησίον του δάσους αλλά και όλη την πόλη.
Βοήθεια από εθελοντές και στρατό
Στρατιωτικές δυνάμεις ήρθαν στην Καβάλα από όλη την Βόρεια Ελλάδα. Επιστρατεύτηκαν τέσσερα πυροσβεστικά αεροσκάφη και 150 εθελοντές από την Ελευθερούπολη.
Ο Τύπος της εποχής αναφέρει ότι στις 15 Αυγούστου οι κάτοικοι είχαν εγκαταλείψει την πόλη, ενώ οι σειρήνες στο Δημαρχείο ήχησαν για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δείτε το ντοκιμαντέρ της Ελίνας Τραϊφόρου για την φωτιά του 1985 στην Καβάλα.
Οι πυρκαγιές στη Θάσο
Στις 14 Αυγούστου ξέσπασε πυρκαγιά και στο νότιο τμήμα της Θάσου, στα Κοίνυρα. Γρήγορα η πυρκαγιά, λόγω των θυελλωδών ανέμων που έπνεαν, κατευθύνθηκε προς την Σκάλα Ποταμιάς, την Σκάλα Παναγίας, τον Ποτό, το Πευκάρι, τα Λιμενάρια και τις Μαριές.
Συνολικά αποτεφρώθηκαν 118.000 στρέμματα δασικής έκτασης και θάμνων, ενώ υπήρξαν και πέντε θύματα με δύο αγνοούμενους. Κάηκαν επίσης 2000 κυψέλες, 1800 αιγοπρόβατα και πάνω από εκατό κατοικίες.
Πέραν τούτου, η φωτιά στη Θάσο είχε επίσης οδηγήσει 20.000 τουρίστες και 7.000 μόνιμους κατοίκους να μεταφερθούν ακτοπλοϊκώς στην Καβάλα, ενώ επίσης 200 τουρίστες αποπειράθηκαν να κολυμπήσουν στην Καβάλα, μη γνωρίζοντας ότι η απόσταση ήταν 17 μίλια. Τελικά περισυνελέγησαν από σκάφη.
Οι εφημερίδες της εποχής, λίγες μέρες μετά τη φωτιά στη Θάσο, δημοσιεύουν τα ονόματα των θυμάτων:
- Μπερτό Ενρύ Μπελλς, 24 ετών, υπήκοος Βελγίου, κάτοικος Γαλλίας
- Χαρίσης Γρηγορόπουλος, 24 ετών, κάτοικος Βρυξελλών
- Μαρία Σουτράκη, 55 ετών, κάτοικος Κοινύρων
- Παναγιώτα Λαντίτσου, 65 ετών, κάτοικος Θεολόγου
- Μαρία Σωτηράκη, 37 ετών, κάτοικος Θεολόγου
Ως αγνοούμενοι αναφέρονται δύο κάτοικοι Θεολόγου: ο Κυριάκος Τριχάς (46 ετών) και ο Γιώργος Μαλιώρης (55 ετών)
