γράφει ο 

Βύρων Β. Δημητριάδης

 

“...Θέλησα σήμερα αυτή την πολύ σημαντική ημέρα για την Ορθοδοξία να βρεθώ στον ακριτικό Αϊ Στράτη, έναν τόπο με βαριά ιστορία. Είναι τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας το οποίο μετατρέπεται όμως σε ένα ορόσημο ενότητας και αισιοδοξίας...”, δήλωσε ο Κούλης ως πρωθυπουργός μιας, υποτίθεται, Ορθοδόξου Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, για να συμπληρώσει -κάποια στιγμή- διά του εκπροσώπου του, ως Πρωθυπουργός του εμφυλιο-μετεμφυλιοπολεμικού καθεστώτος: “...Η Ελλάδα είναι φιλελεύθερη κοινοβουλευτική δημοκρατία.

 

Επιχείρησαν κάποιοι στο παρελθόν να το καταλύσουν αυτό με εργαλειοποίηση των θεσμών, αλλά βρήκαν απέναντί τους την κοινωνία, βρήκαν απέναντί τους τις θεσμικές αντιστάσεις της δημοκρατίας...

 

...Μετά το καλοκαίρι του 2015 όλοι ξέρουν για το τι είναι ικανός ο κ. Τσίπρας...

 

...Αυτό που δεν συνέβη με την “Πρώτη φορά Αριστερά” δεν θα συμβεί ποτέ στο μέλλον...”!!!

 

Θα ήταν εντελώς μάταιο να προσπαθήσει κανείς να βρει κάποιου είδους συνέχειας και συνέπειας στις συγκεκριμένες δηλώσεις οι οποίες από τη μία μετατρέπουν τον Αϊ Στράτη από “τοπόσημο  διχασμού και δοκιμασίας” σε Άγιο Ευστράτιο “ορόσημο ενότητας και αισιοδοξίας” και, από την άλλη, να στέλνουν το μήνυμα ότι από τη στιγμή που ο “κ. Τσίπρας” και οι “κάποιοι” του συνεχίζουν να επιχειρούν “να καταλύσουν... τη φιλελεύθερη (και όχι “Προεδρευομένη” που ορίζει το Σύνταγμα) κοινοβουλευτική δημοκρατία” της ΝΔ, θα μπορούσαν να ξαναμετατρέψουν τον Άγιο Ευστράτιο σε Αϊ Στράτη και το “ορόσημο ενότητας και αισιοδοξίας” σε “τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας”.

 

Γιατί; Τι μπορεί να σημαίνει η προειδοποίηση: “...Αυτό που δεν συνέβη με την “Πρώτη φορά Αριστερά” δεν θα συμβεί ποτέ στο μέλλον”;;;

 

Το στοιχείο που λείπει και που βάζει τις δηλώσεις αυτές σε “λογική” συνέχεια και συνέπεια βρίσκεται σε δηλώσεις του Βορίδη που έκανε σε ανύποπτο(;) χρόνο: “...Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και τους θεσμούς για να μην ξανάρθει η Αριστερά στην εξουσία γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές -ελαττωματικοί (μη Άριοι) ήταν οι άνθρωποι που φουρνίστηκαν, που εξορίστηκαν, που βασανίστηκαν, που εκτελέστηκαν, που... που... που...- ...Η Αριστερά πρέπει να ηττηθεί, πρέπει να χάσει την ιδεολογική ηγεμονία της...”.

 

Νομίζω πως δεν αρκεί να συμφωνήσουμε με τον Όργουελ που έγραψε ότι “...Έχω δει την Ιστορία να γράφεται όχι σε σχέση με αυτό που συνέβη στο παρελθόν, αλλά σε σχέση με αυτό που όφειλε να συμβεί σύμφωνα με τις αναλύσεις αυτού ή του άλλου πολιτικού κόμματος...”.

 

Ακόμη περισσότερο, όπως υποστηρίζει ο Καβαλιώτης ποιητής Κώστας Καναβούρης (βλ: “ΑΥΓΗ” 23/1): “...Χρειάζεται να θυμηθούμε όλοι ότι αυτοί που “επιχείρησαν να καταλύσουν τους θεσμούς” στήθηκαν στον τοίχο της Καισαριανής, στον τοίχο της Κοκκινιάς, στο μακελειό στον Χορτιάτη, την ώρα που οι πολιτικοί πρόγονοι του Γιάννη Οικονόμου (ως εκπροσώπου του Κούλη) συνεργάζονταν στη μαζική δολοφονία του ελληνικού λαού, όχι για να σωθεί ο τουρισμός, αλλά ο ναζισμός.

 

Όταν “το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα”, ήταν ο στρατηγός Καβράκος (ο ίδιος που ως στρατοδίκης καταδίκασε σε θάνατο τον Ελ. Βενιζέλο και τον Ν. Πλαστήρα το 1935, ο ίδιος που παρέδωσε την Αθήνα στους ναζί, μέσα σ' ένα καφενείο), που αυτοβούλως, ως γενικός διευθυντής της Πανελλήνιας Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών -ιεραρχικά υπαγόμενης στο Κατοχικό Υπουργείο Επισιτισμού-, υπηρέτησε με αυταπάρνηση τη στρατηγική πείνας των ναζί, για μείωση του πληθυσμού.

 

Μόνο τον φοβερό χειμώνα '41-'42 πέθαναν μαρτυρικά 63.734 άνθρωποι σε Αθήνα-Πειραιά και συνολικά στην Ελλάδα 100.000.

 

Μόνο τυχαίοι δεν ήταν οι θάνατοι. Και ποτέ οι μαζικοί θάνατοι, ποτέ, το τονίζω, σε τέτοια κλίμακα μπορούν να θεωρηθούν τυχαίοι.

 

Ούτε τότε, ούτε τώρα...” -τώρα που οι νεκροί μας έφτασαν τους 23.000 φανερούς και μερικές χιλιάδες ακόμη κρυφούς λόγω της μετατροπής του ΕΣΥ σε νοσοκομείο μίας νόσου.

 

Φοβερή και τρομερή, όπως πάντα, η πένα του ποιητή θυμίζει συμπυκνώνοντας την “ιστορική οδύνη” ώστε να μην επαναληφθεί.

 

Είναι ο ποιητής που μας θυμίζει επίσης ότι ο Βορίδης είναι “... ο ίδιος άνθρωπος που είναι υπεύθυνος για την ύψιστη, κατά τας αστικάς γραφάς, διδαδικασία των εκλογών...” αναδεικνύοντας έτσι τον κίνδυνο να χρησιμοποιήσουν ως ένα πρώτο μέτρο για να μην υπάρξει “δεύτερη φορά η Αριστερά στην εξουσία” αυτή καθαυτή την εκλογική διαδικασία.

 

Χωρίς, ασφαλώς, να σταματήσουν να μαγειρεύουν την μπρεχτική συνταγή της αντικατάστασης ενός λαού μ' έναν άλλο του γούστου τους διά της συμμετοχής στις εκλογές όλων όσων ζουν εκτός της χώρας εδώ και κάποιους αιώνες με ρίζες στην Ελλάδα, σίγουρα -αποκαλύφθηκε ήδη- θα χρησιμοποιήσουν και τις μεθόδους που έφεραν στην εξουσία τον Τραμπ και την πλειοψηφία στο Brexit.

 

Και στις δύο περιπτώσεις καθοριστικό ρόλο έπαιξε η χρησιμοποίηση της Cambridge Analytica, μια εταιρεία ανάλυσης δεδομένων η οποία είχε συγκεντρώσει από τους ψηφιακούς φακέλους κάθε αμερικανού ψηφοφόρου 5.000 στοιχεία με τα οποία μπορούσε, όπως η ίδια ισχυριζόταν, να προβλεφθεί η εκλογική συμπεριφορά τους πολύ καλύτερα απ' ό, τι συνέβαινε με οποιοδήποτε άλλο μοντέλο.

 

“...Στη διάρκεια της εκλογικής εκστρατείας του Τραμπ -γράφει ο Πωλ Μέισον στο νέο βιβλίο του “Καθαρό, λαμπρό, μέλον -Μια ριζοσπαστική υπεράσπιση του ανθρώπινου είδους”-, το Facebook, η Google και το Twitter παραχώρησαν στην ελίτ τα μέσα για να πετύχουν -τα δεδομένα με τα προφίλ των χρηστών και τους αλγόριθμους που είχαν σχεδιάσει για να τους βοηθήσουν να στοχοποιήσουν το περιεχόμενο...

 

...Τη μεθοδολογία της στόχευσης την παρείχε η Cambridge Analytica (C.A.), η εταιρεία επεξεργασίας δεδομένων του εκατομμυριούχου υποστηρικτή του Τραμπ, Ρόμπερτ Μέρσερ...

 

“...Κάναμε όλη την έρευνα, συγκεντρώσαμε όλα τα στοιχεία, κάναμε όλη την ανάλυση, όλη τη στοχοποίηση -διευθύναμε όλη την ψηφιακή εκστρατεία, τη τηλεοπτική εκστρατεία και τα στοιχεία τροφοδοτούσαν με πληροφορίες όλη τη στρατηγική...”.

 

Έτσι εξήγησε ο Αλεξάντερ Νιξ, ο επικεφαλής της C.A., το 2018 τον ρόλο της εταιρείας του σε δημοσιογράφους που δεν παρουσιάστηκαν με την πραγματική τους ιδιότητα...

 

...Να πώς η C.A περιέγραψε τη λειτουργία της: “...Συγκεντρώναμε μέχρι 5.000 στοιχεία που αφορούν πάνω από 220 εκατομμύρια αμερικανούς και χρησιμοποιούμε πάνω από 100 μεταβλητές στοιχείων για να σχεδιάσουμε ομάδες στοχευμένου κοινού και να προβλέψουμε τη συμπεριφορά ατόμων με παρόμοιες αντιλήψεις...”...

 

Αυτά τα 5.000 στυοιχεία μπορεί να περιλαμβάνουν τη συνήθη γεωγραφική θέσης τους -μέσω GPS ή wifi logins-, τι συνήθως περιέχεται στο καροτσάκι στο σούπερ-μάρκετ, ποιοι είναι οι στενοί σας φίλοι, τις εκλογικές σας προτιμήσεις ή το πορνογραφικό υλικό που προτιμάτε να παρακολουθείτε...

 

Από τη στιγμή που η C.A κατάφερε να συσχετίσει αυτά τα χαρακτηριστικά με τα προσωπικά στοιχεία των ψηφοφόρων, η εκστρατεία του Τραμπ μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους αλγόριθμους τους οποίους είχαν σχεδιάσει το Facebook, η Google και το Twitter και να απευθυνθεί μέσω της διαφήμισης σε συγκεκριμένους ανθρώπους για να επηρεάσει με ακρίβεια την ψήφο τους...

 

Ο Τραμπ ξόδεψε 150 εκατ δολάρια για online διαφήμιση. Όμως για αντάλλαγμα το Facebook του πρόσφερε μια ομάδα υπαλλήλων του για να βοηθήσουν τους ανθρώπους του να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν τη τεχνολογία...”.

 

Προς το τέλος του Μάη του '21 στο σχόλιο: “Για την καθυπόταξη των ζωντανών” έγραφα μεταξύ άλλων: “...Πειθαρχία, λοιπόν, μέσω των ταγμάτων εφόδου των “Ειδικών Φρουρών” και η επιτήρηση μέσω του πανοπτικού συστήματος που κατασκεύασαν οι βιοεξουσιαστές μεταφασίστες του “Επιτελικού Κράτους”, χρησιμοποιώντας τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα που “εξόρυξαν” μηχανισμοί όπως τα sms, ο αλγόριθμος EVA, ο ΕΟΔΥ αλλά και η Palantir για την οποία ρωτούσε το “Der Spiegel”: “...Τι ζητούσε η εταιρεία Palantir στην Ελλάδα;...”. ...Όταν το θέμα έφθασε στη Βουλή η εταιρεία τα μάζεψε κι έφυγε αφήνοντας πίσω απορίες για τη... συνεργασία της με τη CIA και άλλες δυτικές μυστικές υπηρεσίες... την παραβίαση προσωπικών δεδομένων όπως και τη σύνδεσή της με την εταιρεία Cambridge Analytica...”.

 

Το “Επιτελικό Κράτος” του Κούλη, χρησιμοποιώντας ως κάλυμμα την πανδημία θέλει να καθεστωποιήσει τη νεοναζιστική κανονικότητα.