γράφει ο
Τάσος Αποστολίδης
Υπάρχουν κι αυτοί οι εκπαιδευτικοί. Που νοιάζονται για τους μαθητές τους, σα να ήταν παιδιά τους.
Αναφέρομαι σε, δυο τουλάχιστον, περιπτώσεις που αντιλήφθηκα το απόγευμα της Τρίτης 10 Μαρτίου, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση του υπουργού Υγείας ότι κλείνουν τα σχολεία.
Εκπαιδευτικοί δημόσιων σχολείων της Καβάλας επικοινώνησαν με μαθητές τους για να συζητήσουν πως θα συνεχίσουν το μάθημα. Δεν έχει σημασία να αναφέρω τα ονόματά τους ή τα σχολεία τους καθώς οι καθηγητές δεν το έκαναν για να προβληθούν. Εξάλλου ενδεχομένως να υπάρχουν κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις ή να υπάρξουν τις επόμενες ημέρες.
Πρόκειται για περιπτώσεις καθηγητών που έχουν αναλάβει την τελευταία τάξη του Λυκείου, δηλαδή μαθητές που ετοιμάζονται για πανελλήνιες εξετάσεις.
Άνθρωποι που έχουν προ πολλού υπερβεί τα στενά όρια του δημόσιου υπαλλήλου και ασχολούνται με τον κάθε μαθητή χωριστά.
Είναι οι ίδιοι που όλο το προηγούμενο διάστημα άνοιγαν τα Σαββατοκύριακα τα σχολεία για μια προαιρετική για τους μαθητές ενισχυτική διδασκαλία, με επιπλέον επαναληπτικά διαγωνίσματα και λύσιμο αποριών.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που με τον τρόπο που στέκονται στο πλευρό των παιδιών, αποδεικνύουν ότι δεν είναι υποχρεωτικό το φροντιστήριο, ότι όλα μπορούν να γίνουν μέσα στο σχολείο.
Αυτοί οι εκπαιδευτικοί δήλωσαν από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης των περιοριστικών μέτρων ότι στέκονται στο πλευρό των μαθητών τους ώστε να μη χαθεί ούτε μια μέρα ενόψει της μάχης των πανελληνίων.
Η χρήση του skype για μαθήματα είναι διαδεδομένη και στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια. Το ότι θα το χρησιμοποιούσε όμως εκπαιδευτικός δημόσιου σχολείου, με δική του πρωτοβουλία, δεν το είχε κανείς ως δεδομένο.
Αποφεύγω να χρησιμοποιώ τη λέξη λειτούργημα. Δεν είναι λειτουργός ούτε ο εκπαιδευτικός, ούτε ο γιατρός, ούτε ο δημοσιογράφος, ούτε όποιος αμείβεται για μια εργασία. Άσχετα αν οι αποδοχές είναι μικρές, οι ώρες πολλές και οι συνθήκες κακές, δεν παύουν όλα αυτά να αποτελούν αμειβόμενη εργασία.
Όμως αυτό που κάνουν οι συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί είναι λειτούργημα. Δεν τους υποχρέωσε κανείς να κάνουν μάθημα τα Σαββατοκύριακα ούτε να συνεχίσουν τα μαθήματα όταν η κυβέρνηση έκλεισε τα σχολεία λόγω κορωνοϊού. Δεν τους υποχρέωσε κανείς να καλύπτουν με τόση φροντίδα όλα τα διαχρονικά κενά του συστήματος εκπαίδευσης.
Όσο υπάρχουν τέτοιοι δάσκαλοι, υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο. Είθε να ακολουθήσουν κι άλλοι το παράδειγμα τους.
ΥΓ
Όσο γραφόταν αυτό το σχόλιο, έφτασαν πληροφορίες και για άλλες περιπτώσεις χρήσης της ομαδικής τηλεδιάσκεψης του skype για την πραγματοποίηση μαθημάτων. Ενδεικτικές είναι οι φωτογραφίες που λάβαμε από κέντρο ξένων γλωσσών στη Θάσο, με μια "διαδικτυακή τάξη" μαθητών που ο καθένας από το χώρο του χρησιμοποιεί υπολογιστή ή κινητό τηλέφωνο ή tablet για να συμμετάσχει στο μάθημα.
