Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Θάσου χαιρετίζει τις κινητοποιήσεις των σωματείων, των φορέων και του λαού της νησιού που αντιτίθενται στη δημιουργία μονάδας υπόγειας αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα στο εξαντλημένο κοίτασμα πετρελαίου στον Πρίνο.

 

Οι ανησυχίες τους είναι πέρα για πέρα δικαιολογημένες αφού πρόκειται για επένδυση που:

 

 

  • εντάσσεται στη στρατηγική της ΕΕ για την αμαρτωλή «πράσινη μετάβαση» που υλοποιούν διαχρονικά στη χώρα μας οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, η οποία εκτίναξε τις τιμές της ενέργειας για τα λαϊκά νοικοκυριά σε συνδυασμό με το χρηματιστήριο ενέργειας, την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, την απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο για χάρη του πανάκριβου αμερικάνικου LNG. 

 

  • χρηματοδοτείται αδρά από κοινοτικούς πόρους, δηλαδή από τις τσέπες των λαών της ΕΕ. Φαίνεται πως η πρόσφατη απόφαση της ΕΕ για αναπροσανατολισμό στους πόρους (150 δις ευρώ) από το Ταμείο Ανάκαμψης για να χρηματοδοτηθούν τα εγκληματικά σχέδια της «πολεμικής οικονομίας» … δεν αφορά μονοπωλιακούς ομίλους που εξασφαλίζουν στενή συνεργασία με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ!  

 

 

  • προβάλλεται ως «πρότυπη», «πρωτοποριακή» και πάνω από όλα ως «φιλοπεριβαλλοντική». Είναι φιλοπεριβαλλοντικό ή υποκριτικό τελικά το «θάψιμο» των ρύπων αντί για την εφαρμογή νέων τεχνολογιών για τη μείωσή τους; Η υποκρισία της ΕΕ με την πολιτική του «εμπορίου ρύπων» στη λογική «ο ρυπαίνων πληρώνει», που σημαίνει τελικά «ο πληρώνων ρυπαίνει», είναι γνωστή και αποκρουστική!

 

  • πρόκειται για έργο που εφαρμόζεται από τη δεκαετία του 1980 σε ελάχιστες περιοχές παγκοσμίως, με παραδοχές από τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για ύπαρξη (μέτριων όπως αναφέρει) κινδύνων κυρίως από διαρροές, με καταγεγραμμένο ιστορικό προηγούμενο τη διαρροή μεγάλης κλίμακας το 1987 στη λίμνη Nyos στο Καμερούν όπου πάνω από 1.700 άνθρωποι πέθαναν από ασφυξία! Επίσης με υπαρκτούς κινδύνους για τη θαλάσσια βιοποικιλότητατα, αφού τα υπόγεια ύδατα σε ακτίνα έως και 100 χιλιομέτρων μπορεί να γίνουν αλατούχα ή μολυσμένα με βαρέα μέταλλα, καθιστώντας τα ακατάλληλα για την παραγωγή πόσιμου νερού και τη γεωργία. Όλα αυτά για ένα έργο σε ακτίνα 8 χιλιομέτρων από την ακτογραμμή της Θάσου και 18 της Καβάλας. Με το δεδομένο επίσης ότι παρόμοια έργα παγκοσμίως βρίσκονται σε απόσταση άνω των 200 χιλιομέτρων από ακτές.

 

  • τα μέτρα προφύλαξης και παρακολούθησης πιθανών διαρροών κατά τη φάση της κατασκευής και λειτουργίας της μονάδας, όπως καταγράφονται στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των εγκαταστάσεων, αφού σύμφωνα με το νέο περιβαλλοντικό νόμο και τον κλιματικό νόμο, οι διαδικασίες έγκρισης των ΜΠΕ είναι πλέον fast track και μάλιστα μέσω  «πιστοποιημένων ιδιωτών αξιολογητών». Δηλαδή «Γιάννης (ιδιώτης) κερνάει, Γιάννης (ιδιώτης) πίνει»! Μάλιστα η ίδια η ΜΠΕ αναδεικνύει ως σχεδόν αποκλειστική μέθοδο παρακολούθησης το «monitoring» που θα βρίσκεται στα χέρια της εταιρείας! 

 

  • ανάδοχος εταιρεία είναι θυγατρική της Energean που απέλυσε ομαδικά έμπειρους και εξειδικευμένους εργαζόμενους γιατί δεν αποδέχτηκαν τη σφαγή των δικαιωμάτων τους. Που παίρνει «θαλασσοδάνεια» με κρατικές εγγυήσεις και συμβατική υποχρέωση την άντληση πετρελαίου από το κοίτασμα «Έψιλον», χωρίς να τις τηρεί, σύμφωνα με τις απαντήσεις του ίδιου του υπουργείου! 

 

  • δεν έχει απαντηθεί τι μέλλει γενέσθαι αναφορικά με την άντληση πετρελαίου από τα ενεργά πηγάδια, με άλλες γεωτρήσεις που είχαν εξαγγελθεί σε επιβεβαιωμένα κοιτάσματα, με λίγα λόγια τι περιμένει τους νυν εργαζόμενους στα πετρέλαια Καβάλας. Ούτε η ΜΠΕ απαντά στα ερωτήματα σχετικά με τις τεχνικές προδιαγραφές και τη συμβατότητα στις δύο ξεχωριστές αλλά και συσχετιζόμενες δραστηριότητες.

 

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Θάσου τοποθετείται στο ζήτημα με κριτήριο τις λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες σε αντιπαράθεση με τα συμφέροντα της Energean και κάθε άλλου επιχειρηματικού ομίλου που βλέπει ως πιο φθηνή τη «λύση» της αποθήκευσης των ρύπων συγκριτικά με άλλες τεχνολογικές εφαρμογές μείωσής τους ή συγκριτικά με τα πρόστιμα που καταβάλουν. Το δικό τους κριτήριο είναι να αυγατίζουν τα κέρδη τους σε βάρος της ζωής και της υγείας των πολλών.

 

Βρισκόμαστε απέναντι επίσης στην ψευδεπίγραφη εναντίωση των μεγαλοξενοδόχων της περιοχής, των μεγάλων τουριστικών ηλεκτρονικών πλατφορμών και γραφείων. Τα δάκρυα τους είναι κροκοδείλια, αφού δεν επιδεικνύουν ανάλογες περιβαλλοντικές ευαισθησίες όταν πακτώνουν παραλίες, όταν καταπατούν αιγιαλούς και ακτογραμμή, μην αφήνοντας σπιθαμή ελεύθερης πρόσβασης για το λαό. Όταν εντατικοποιούν την εργασία μέχρι φυσικής εξάντλησης των εργαζομένων του κλάδου.

 

Πάντα με τις πλάτες των κυβερνήσεων φυσικά. Η εναντίωση των αυτοαπασχολουμένων του κλάδου, όπως και όλου του λαού του νησιού, δεν έχει καμία σχέση με τις δικές τους επιδιώξεις. Ο λαός παλεύει για την επιβίωση του, για την υγεία του, τα δικαιώματά του, για υποδομές και στελέχωση υπηρεσιών, για σύγχρονες και ασφαλείς θαλάσσιες μεταφορές σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

 

Απόδειξη οι αγώνες του για το Κέντρο Υγείας του νησιού, για τα δικαιώματα των ναυτεργατών, για τη δημιουργία μονάδας αιμοκάθαρσης. Απόδειξη η περήφανη στάση του στην συμβολή για τη κατάσβεση των πυρκαγιών τα προηγούμενα χρόνια, η διεκδίκηση στελέχωσης με προσωπικό και μέσα της δασικής υπηρεσίας και της πυροσβεστικής.

 

Το ίδιο υποκριτική είναι η δήθεν «φιλοπεριβαλλοντική» στάση της δημοτικής αρχής που αφήνει τις υποδομές του νησιού να ρημάζουν (οδικό δίκτυο, ύδρευση κλπ), που εμπορευματοποιεί παραλίες και «φιλέτα» γης, που οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών του Δήμου, που προωθεί την άναρχη και χωρίς τέλος λατομική δραστηριότητα. Τέτοιες «ευαισθησίες» δεν είδαμε όταν ο λαός της Καλλιράχης και όλου του νησιού στενάζει για μια γουλιά νερό κατακαλόκαιρο, όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το αίσχος της διαχείρισης των απορριμμάτων που καθίσταται επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, ιδιαίτερα την τουριστική περίοδο! 

 

Το γεγονός ότι αυτή η δημοτική αρχή βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με πολιτικούς χώρους που μέχρι χθες τους … χώριζε άβυσσος, δεν μας προκαλεί καμία εντύπωση. Άλλωστε τους ενώνει η πολιτική της ΕΕ, για την οποία τώρα καταπίνουν τη γλώσσα τους. Η στρατηγική της «πράσινης ανάπτυξης» που πίνουν νερό στο όνομά της. Οι στόχοι για την καπιταλιστική ανάπτυξη της περιοχής.

 

Σχετικά με το προτεινόμενο τοπικό δημοψήφισμα:

 

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Θάσου τάσσεται υπέρ της διενέργειας δημοψηφίσματος υπογραμμίζοντας όμως πως αυτό δεν πρέπει να μετεξελιχθεί σε ανασταλτικό παράγοντα στην πορεία των λαϊκών κινητοποιήσεων. Ο οργανωμένος λαός μέσα από τα σωματεία και τους μαζικούς φορείς μπορεί να βάλει τη δική του σφραγίδα σε αυτό τον αγώνα. Άλλωστε η θέλησή του έχει ήδη καταγραφεί!

 

Γνωρίζουμε πολύ καλά πλέον πως μπορεί τα δημοψηφίσματα να αποτελέσουν «βαλβίδα εκτόνωσης» της λαϊκής κατακραυγής, πως μπορούν τα «ΟΧΙ» την επόμενη μέρα να γίνουν «ΝΑΙ» οδηγώντας στην απογοήτευση και την παραίτηση! 

 

Γνωρίζουμε επίσης πως θα αξιοποιηθεί από δυνάμεις που θέλουν να ξεπλύνουν τις αμαρτίες του κεντρικού και τοπικού κράτους στο όνομα της «δημοκρατίας». Τα εκβιαστικά διλήμματα θα ενταθούν από όσους θα μιλούν για «ανάπτυξη» και δουλειές και όσους θα προκρίνουν μόνο τους περιβαλλοντικούς κινδύνους. Και οι δύο φαινομενικά αντιμαχόμενες πλευρές συμφωνούν στις στρατηγικές επιδιώξεις κεφαλαίου, ΕΕ και κυβερνήσεων και αυτό προσπαθούν να κρύψουν.

 

Το δημοψήφισμα ο λαός του νησιού πρέπει να το αξιοποιήσει για μια πλατιά συζήτηση που τελικά δεν περιορίζεται στο «ΝΑΙ» ή το «ΟΧΙ» στην μονάδα αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, αλλά αφορά το ίδιο το μέλλον του ίδιου και των παιδιών του. Μια συζήτηση που αφορά τον αγώνα για ζωή με δικαιώματα, που θα ανοίγει το δρόμο για μια διαφορετική οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας, με τον ίδιο ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, όπου η δική του εξουσία στηριζόμενη στον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό θα αξιοποιεί ισόρροπα όλες τις παραγωγικές δυνατότητες με προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.

 

Για τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Θάσου

Οι δημοτικοί σύμβουλοι

 

Χρυσάφης Νίκος

Λαμπρινίδης Λάμπρος

Παγώνη Ευαγγελία

Φιλαρέτου Αργυρή

Χονδρογιάννης Βασίλης