γράφει ο
Βασίλης Μυλωνάς
Αρχή Μηνιά κι Αρχή Χρονιά κι Αρχή καλός μας Χρόνος
και…τζουπ μάς εμφανίστηκε, πολυπληθής ο Θρόνος!
Ήρθανε δέκα «κεφαλές», ξανά μες στην Ελλάδα,
ακόμη έναν να ’βρισκαν, να γίνουν μια ομάδα!
Καλώς μάς ήρθαν, το λοιπόν, οι πρίγκηπες και πάλι,
που πήραν το επώνυμο, του θειού τους του Μιχάλη!
Του συγγραφέα του ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ, αυτό έχουνε πάρει,
τους εύχομαι με τ’ όνομα, να πάρουν και τη χάρη!
Να ζήσουν ήσυχη ζωή, όπως έζησε εκείνος
και να τους είναι άφθονα…λάδι, σίτος και οίνος!
Ας γράφουν όπως έγραφε, ο θειός τους ιστορίες
κι ας μην ανακατώνονται, ποτέ στις φασαρίες!
Αν θέλουν να πολιτευτούν, με γεια τους με χαρά τους,
αλλά πρέπει το Σύνταγμα, να έχουν μπούσουλά τους!
Για το ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ τα σχόλια, τώρα παίρνουν και δίνουν,
που ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, θε να πει κι άλλοι κακώς το κρίνουν!
Μα, να σας πω, το όνομα, δεν θα ’τανε αιτία,
αλλά τι «στάση» θα κρατούν, βίο και πολιτεία!
Αρχή Μηνιά κι Αρχή Χρονιά, του Ντόναλντ Τραμπ του λέω
κι αν του τα…ψάλω κι αυτηνού, ο ταπεινός δε φταίω!
Γιατί πριν γίνει πρόεδρος, αλέκτωρ πριν λαλήσει,
τον κόσμο ολόκληρο με μιας, θέλει να κατακτήσει!
Τη διώρυγα του Παναμά, θέλει να κατασχέσει,
τη Γροιλανδία, λέει, ευθύς…θα την αλλάξει θέση!
Στο Άσπρο Σπίτι μόλις μπει, αυτός και η κυρά του,
θα βάλει μια υπογραφή κι όλα θα ’ναι δικά του!
Και την Ευρώπη την κερνά πετρελαιοσαμπάνια,
έτσι να γίνει αρεστός κι άλλο προς τη Μελάνια!
Κι ο φίλος του ο Έλον Μασκ, που κολυμπάει στο χρήμα,
πως είναι ακροδεξιός, μας έδωσε το σήμα!
Μ’ αυτόνε θα συγκυβερνά, ο Τραμπ τον κόσμο πλέον,
να δούμε τι έχουν στο νου, να ζούμε εντός σπηλαίων;
Του Ερντογάν θα του ’λεγα, τώρα πια στη Συρία,
που είν’ αυτός αφεντικό, έχει την ευκαιρία!
Το λαμπερό το μήνυμα, με γλύκα να κεράσει
και ο λαός του με χαρά, τη φτώχεια να ξεχάσει!
Γιατί εκεί ο πληθωρισμός, σαν άλογο καλπάζει,
μα η δόξα από τον πόλεμο, τα στόματα τα φράζει!
Του Βλαντιμίρ τι να του πω, που τρία χρόνια ιδρώνει
και με κορμιά στρατιωτών, τα χώματά του στρώνει;
Θα σκέφτεται, να ’ναι καλά, οι όμορφες Ρωσίδες,
θα κάνουνε κι άλλα παιδιά, στον έρωτα είν’ ατσίδες!
Οι μάνες αν στα μνήματα, φέρνουν κεριά-λιβάνι,
γι’ αυτόν δε λέει τίποτε, το κέφι του να κάνει!
Εσένανε πρωθυπουργέ, σ’ άφησα τελευταίο,
δύο λογάκια να σου πω, το βρίσκω αναγκαίο!
Χρόνια πολλά, καλή Χρονιά, με Ειρήνη και Υγεία,
το εικοσιπέντε φέρε μας, ολίγη ευτυχία!
Με την ακρίβεια κοίταξε, κάτι πρέπει να γίνει,
που χρόνια η φτωχολογιά…άφραγκη έχει μείνει!
Το λάδι, όλοι φωνάζουνε, έχει φτηνύνει ήδη,
μα εκείνο ακόμη φαίνεται, Κυριάκο μου, σαν ξύδι!
Και λες πως το εικοσιεφτά, θα πάρουμε αυξήσεις,
αν θες τριφύλλι για να φας, τον Μάιο να ζήσεις!
Που μέχρι τότε ο άνεμος, την αύξηση θα πάρει
και δε θα τρώμε, όπως λες…το ρώσικο χαβιάρι!
Να γράψω κι άλλα ήθελα, μα δεν με παίρνει ο χώρος,
Αρχή Μηνιά κι Αρχή Χρονιά κι Αρχή καλός μας Χρόνος!
