γράφει ο
Βασίλης Μυλωνάς
Τι είδαμε, τι βλέπουμε και τι θα δούμε ακόμα,
ο κόσμος μένει άναυδος, με ανοιχτό το στόμα!
Σκάνε χιλιάδες βομβητές, στα χέρια, μ’ ένα κύμα
κι η Χεσμπολάχ, ο γίγαντας, γίνεται τώρα θύμα!
Μιά δωδεκάδα πέφτουνε, με τη ριπή την πρώτη
και τρεις χιλιάδες τρέχουνε, τραυματισμένοι ανθρώποι!
Ήτανε αυτοί οι βομβητές, στων στελεχών τα χέρια,
των διαλεγμένων μαχητών, της Χεσμπολάχ ξεφτέρια!
Ήτανε, δήθεν, σίγουρο, μέσο επικοινωνίας,
του Ισραήλ, λέει, άπιαστο και της Κατασκοπείας!
Μα, να το μπαμ ταυτόχρονα, και όλους πάρτους κάτω
και η Χεσμπολάχ από ψηλά κατέβηκε στον πάτο!
Την άλλη μέρα, πάλι μπαμ, τώρα στους ασυρμάτους,
που είχαν με εκρηκτικά κι αυτούς κρυφά γεμάτους!
Τώρα οι νεκροί είναι πιο πολλοί και άλλοι τραυματίες
και του Λιβάνου καίγονται, χωριά και πολιτείες!
Φόβος και τρόμος, πανικός και όπου φύγει, φύγει,
των μαχητών το ηθικό, αδιόρθωτα επλήγη!
Και η Χεσμπολάχ που ’χε υψωθεί, ως τους κέδρους του Λιβάνου,
μαζεύει τα ασυμμάζευτα, που ’γιναν κόκκοι άμμου!
Και βγαίνει για διάγγελμα, ο αρχηγός Νασράλα
και υπόσχεται εκδίκηση και λέει τέτοια κι άλλα!
Βουβάθηκε το Ισραήλ, τηρεί σιγή ιχθύος,
που στους εχθρούς του έδειξε, τη δύναμη ισχύος!
Τώρα που «αποκεφάλισε» τα δυνατά στελέχη,
φαίνεται πως στον πόλεμο, το πάνω χέρι έχει!
Σίγουρα ήτανε αυτός, ο πρώτος ο σκοπός του,
να ζαλιστεί, να σκορπιστεί, ο άσπονδος εχθρός του!
Μα, λέτε και να ξέπλυνε, τη νίλα όλου του βίου,
που έπαθε το Ισραήλ, στις εφτά Οκτωβρίου;
Που η Χαμάς εισέβαλε, μέσα στο έδαφός του
κι έσφαξε κι αιχμαλώτισε κι έτσουξε ο ποπός του;
Ο Νετανγιάχου ορκίστηκε, να μην τους συγχωρήσει,
το κύρος του μη θέλησε, να αποκαταστήσει;
Με την επίθεση αυτή, σκότωσε έκαψε σπίτια
και μ’ ένα χέρι έπιασε, ο κύριος, δυό σπουργίτια!
Τώρα μπροστά του τρέμουνε, της Χεσμπολάχ οι ατσίδες
και γύρω τους κοιτάζουνε, μην πέσουν σε παγίδες!
Δεν πιάνουνε τηλέφωνα, πετάνε τα κομπιούτερ
στο διάολο κι άλλες συσκευές, τηλεοράσεις, ρούτερ!
Έτσι, παιδιά ο πόλεμος, μπαίνει σε νέα φάση
και για να δούμε το μυαλό, του ανθρώπου πού θα φτάσει!
Από τη μία οι γιατροί, τρέχουν ζωές να σώσουν
κι από την άλλη αμαρτωλοί, κοιτάζουν να σκοτώσουν!
Ασύρματοι και βομβητές, ήτανε εργαλεία,
μα τώρα όπλα γίνονται…να κι άλλη επιτυχία!
Κι εγώ που έχω κινητό, μαζί μου όπου κι αν πάω,
παιδιά, τρομοκρατήθηκα, στο ρέμα το πετάω!