Με μία νέα ανάρτηση του ο Δημήτρης Αντωνίου αναδεικνύει τα προβλήματα των φέρι μπόουτ και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στα ταξίδια τους με αυτά, τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Θυμηθείτε την παλαιότερη ανάρτηση του εδώ.
Στη νέα ανάρτηση του ο κ. Αντωνίου αναφέρει χαρακτηριστικά τα εξής:
“Αρκετοί με γνωρίσατε για πρώτη φορά μέσω αυτής της δυσάρεστης περιπέτεια που είχα σχεδόν πέντε χρόνια πριν, μερικοί όμως δεν έτυχε τότε να το ακούσετε-διαβάσετε, οπότε θα βοηθούσε να διαβάσετε περισσότερα στο λινκ στα σχόλια
Το απίστευτα δυσάρεστο συμβάν με τα τραίνα στα Τέμπη μου ξύπνησε εφιάλτες που η αλήθεια είναι ότι δεν με άφησαν ποτέ, αλλά τώρα φούντωσαν για τα καλά ώστε να είμαι πιο αποφασισμένος από ποτέ να κάνω ότι πραγματικά μπορώ για να δοθεί ένα τέλος σε αυτόν τον παραλογισμό. Για να μην έρθει η μέρα που θα γίνει η στραβή σε κάποιο από αυτά τα φέρυ μποτ και θα πνιγούν με τον πιο φρικτό τρόπο όσοι θα είναι παγιδευμένοι στο γκαράζ, μία από τις επόμενες μέρες αποφάσισα να κάνω το εξής.
Αφού οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μαζί με την παρούσα (την οποία ενημέρωσα επανειλημμένως με κάθε τρόπο) αντιλαμβάνονται ως προσβασιμότητα και ως ασφαλή λύση το κουβάλημα των ατόμων με κινητικές δυσκολίες από τις στενές και απότομες σκάλες των φέρι μποτ πάνω σε ένα καρεκλάκι φορείο, το οποίο σηκώνουν με τα χέρια τους άνθρωποι του πλοίου, κάτι που τότε το αρνήθηκα ως ανεπίτρεπτα επικίνδυνο και αναξιοπρεπές, τώρα σκοπεύω να το υποστώ για να τους δείξω με τη βοήθεια σας τι αθλιότητες έχουν νομοθετημένες.
Πιο συγκεκριμένα, θα επιχειρήσω κάποια από τις επόμενες μέρες να μεταβώ στη Θάσο από την Κεραμωτή (δεν επιλέγω Καβάλα γιατί η απόσταση είναι μεγαλύτερη, άρα μεγαλύτερη και η ταλαιπωρία) και όλοι μαζί αγαπημένοι, το πλήρωμα του πλοίου και εγώ, θα κάνουμε ακριβώς ότι ορίζει ο νόμος για την προσβασιμότητα ατόμων με κινητικές αναπηρίες σε φέρι μποτ σύντομων διαδρομών (γνωστές και ως παντόφλες).
Θα δεχτώ να με πάρουν από το αναπηρικό μου αμαξίδιο το οποίο θα αφήσουμε κάτω στο γκαράζ, θα με βάλουν στο προβλεπόμενο καρεκλάκι φορείο για να με κουβαλήσουν στο κατάστρωμα όπου θα ψάξουν να βρουν κάπου να με ακουμπήσουν για το υπόλοιπο της διαδρομής.
Εγώ φυσικά θα έχω ενημερώσει ότι: Κατά τη μετακίνηση μου θα προκληθεί σπαστικότητα (ακούσια και έντονη σύσπαση των μυών μου, λόγω της κάκωσης του νωτιαίου μυελού) άρα τα παλικάρια του πληρώματος που θα με κουβαλήσουν από τις στενές και απότομες σκάλες θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη να τους πέσω και να σκοτωθώ. Αλλά σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, νομίζω έχουν παρακολουθήσει ένα σεμινάριο 1-2 ημερών, οπότε σίγουρα θα ξέρουν πώς να χειριστούν το σώμα μου, άρα θα πάνε όλα καλά, ή καλύτερα ταιριάζει «πάμε και ότι γίνει;»
Κατά τη μετακίνηση μου (κουβάλημα) είναι πιθανό να πέσει η πίεση μου και να λιποθυμήσω. Θα τους πω να μη τρομάξουν. Με 2-3 μπατσούλες θα επανέλθω σαν τον ρόκι μπαλμπόα
Όταν (αν) φτάσουμε στο κατάστρωμα, θα νομίζουν ότι θα με βάλουν κάπου να κάτσω. Φυσικά, θα ενημερώσω καλού κακού να στρώσουν κάπου χάμω μια κουβερτούλα γιατί δεν έχω λειτουργία κορμού άρα ούτε στήριξη, γι’ αυτό το αμαξίδιο μου έχει ειδικά στηρίγματα δεξιά και αριστερά στον κορμό μέχρι και το κεφάλι και πλάτη σε ανάκληση για να μη ζαλίζομαι και τέτοιο κάθισμα δεν παίζει να έχουν άρα στρωματσάδα.
Επειδή εδώ και 4 χρόνια όλα αυτά τα λέω και τα εξηγώ αλλά δεν τα καταλαβαίνουν, τώρα σκοπεύω μα τα ζήσω και να τα αποθανατίσω (φωτογραφίες & βίντεο) μπας και γίνουν αρκετό ρεζίλι ώστε να ασχοληθούν.
Η μόνη αποδεκτή λύση είναι ασανσέρ ή αναβατόρι. Όσο αυτό δεν γίνεται υποχρεωτικό από το νόμο, οι ιδιωτικές εταιρείες δεν δείχνουν διάθεση να ξεβολευτούν, άρα μένει κόσμος στα γκαράζ γιατί δεν θέλει ή δεν μπορεί να υποστεί την ξεφτίλα του κουβαλήματος, κάτι και παράνομο και επικίνδυνο.
Έπεται συνέχεια… μέχρι η ασφάλεια να γίνει προτεραιότητα!
ΥΓ: Όταν με το καλό επιστρέψω από την περιπέτεια μου, θα σας ενημερώσω για να μαζευτούμε στο Μακεδονίας-Θράκης (υπουργείο εσωτερικών) και αναφέρομαι στους φίλους από Θεσ/νικη. Οι άνθρωποι ΔΕΝ καταλαβαίνουν και πρέπει να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν πριν γίνει το κακό!”
