Το θέμα της αξιοποίησης του κτιρίου του παλιού νοσοκομείου στην Καβάλα απασχόλησε τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου και, μοιραία, η συζήτηση πήγε στο το τι έγινε ή δεν έγινε από το 2010 και μετά, όταν οι μονάδες του νοσοκομείου μεταφέρθηκαν στο νέο κτίριο στον Άγιο Σίλλα.
Λίγες ώρες μετά τη συνεδρίαση του συμβουλίου, έκανε δημόσια παρέμβαση για το θέμα ο πρώην δήμαρχος Καβάλας Κωστής Σιμιτσής, ο οποίος υποστήριξε ότι αν γινόταν φοιτητική εστία στο παλιό κτίριο, ο Δήμος θα φιλοξενούσε δωρεάν τα παιδιά αλλά θα έμεναν ανοίκιαστα περί τα 300 διαμερίσματα.
Στην μακροσκελή ανάρτησή του στο facebook αναφέρεται στο τι έγινε και δεν έγινε από το 2010 και μετά, κάνει μια εκτίμηση κόστους της μετατροπής του κτιρίου αλλά δεν θίγει καθόλου το τι "αφήνουν" στην τοπική οικονομία οι ενεργοί φοιτητές που κατοικούν στην πόλη.
Αναλυτικά η ανάρτηση του κ. Σιμιτσή:
Κάποιοι «συνάδελφοι» αυτοδιοικητικοί έκαναν την αντιπολιτευτική υπερβολή δεύτερη φύση τους και στο τέλος έφτασαν να πιστεύουν ως αλήθεια τα ψέματα που έλεγαν με ελαφριά καρδιά. Έμαθα πως δύο δημοτικοί σύμβουλοι με κατηγόρησαν σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο επειδή όταν ήμουν δήμαρχος δεν μετέτρεψα το παλιό νοσομείο σε φοιτητική εστία, αντίθετα το άφησα αφύλακτο με αποτέλεσμα να γίνει «πλιάτσικο» και να χάσει τη λειτουργικότητά του.
Ας πάρουμε τα θέματα με τη σειρά.
Όταν οι ιατρικές και νοσηλευτικές υπηρεσίες μετακόμισαν στο καινούργιο Νοσοκομείο, το 2010, το παλιό κτίριο δεν είχε πια καμιά απολύτως λειτουργικότητα. Είχαν απομείνει σε αυτό τα απολύτως άχρηστα έπιπλα, κάτι σκουριασμένα κρεβάτια, μερικοί τενεκεδένιοι φοριαμοί, ένα σάπιο αποχετευτικό δίκτυο. Για πολλά χρόνια δεν είχε γίνει καμιά συντήρηση, επειδή όλοι ανέμεναν την ολοκλήρωση του νέου κτιρίου.
Τα κουφώματα είχαν φθαρεί, τα ασανσέρ μόνο από θαύμα δούλευαν, οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις, τα κλιματιστικά, διάφορα μηχανήματα είχαν αφαιρεθεί από τη διοίκηση του Νοσοκομείου για να δοθούν σε Κέντρα Υγείας, σε γηροκομεία ή άλλους χώρους κοινωνικής φροντίδας. Στο τέλος το Υπουργείο Υγείας πούλησε σε σιδερά για σκραπ τα μεταλλικά έπιπλα που απέμειναν αζήτητα και άχρηστα, απογυμνώνοντας το κτίριο. Ούτε ο Δήμος Καβάλας ούτε το Ελληνικό Δημόσιο θα μπορούσαν να υποχρεώσουν τους φοιτητές να μείνουν σε έναν τέτοιο χώρο.
Για έναν περίπου χρόνο η διοίκηση του Νοσοκομείου μίσθωνε υπηρεσίες φύλαξης από εταιρία σεκιούριτυ, επειδή παρατηρήθηκε πως έμπαιναν τοξικοεξαρτημένοι και άναβαν φωτιές για τη δόση τους προκαλώντας ανησυχία στη γειτονιά. Ο διοικητής του Νοσοκομείου, ο σεβαστός Σάββας Κοσμίδης, φρόντισε ώστε όλα να γίνουν όπως πρέπει προκειμένου να προστατευθούν το κτίριο και η γειτονιά.
Συνεπώς δεν υπήρξε ούτε πλιάτσικο ούτε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια εξαιτίας της οποίας δήθεν απαξιώθηκε το κτίριο τότε. Αντίθετα, θεμελιώθηκε η νομική μας επιχειρηματολογία δυνάμει της οποίας τελικά το έτος 2021 το Υπουργείο Οικονομικών αναγνώρισε πως το 80% ανήκει κατά πλήρη κυριότητα στον Δήμο Καβάλας και ως εκ τούτου έπαψε να το διεκδικεί.
Οι λάβροι και αγωνιστικοί στα λόγια δημοτικοί σύμβουλοι δεν μας συνόδευσαν το 2013 στη συμβολική κατάληψη του κτιρίου. Ούτε αντέδρασαν στις αχαρακτήριστες δηλώσεις του Α. Γεωργιάδη ότι θα παραχωρούσε το κτίριο στον Δήμο αν ο τελευταίος είχε προηγουμένως υποκύψει αναγνωρίζοντας την κυριότητα του Δημοσίου!
Τουναντίον, ειδικεύονται στο εύκολο τάξιμο. Αλήθεια, τι θα σήμαινε για την πόλη μας η πραγματοποίηση των προτάσεών τους; Ας το δούμε.
Το μεγάλο κτίριο έχει επιφάνεια 8.500 τετραγωνικά μέτρα. Πόσο άραγε θα κόστιζε η μετατροπή του σε φοιτητική εστία; Με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς το κόστος είναι τουλάχιστον 500 ευρώ το μέτρο. Ο Δήμος λοιπόν θα πλήρωνε περίπου 4 εκατομμύρια ευρώ για να φιλοξενεί δωρεάν τα παιδιά (επιτελώντας έτσι το χρέος της Πολιτείας). Επιπλέον, τα 8.500 τμ αποδίδουν περίπου 300 δωμάτια και διάφορους κοινόχρηστους χώρους. Άρα ισάριθμα διαμερίσματα θα έμεναν κενά στην πόλη και η τοπική οικονομία θα στερούνταν το πολύτιμο έσοδο από τα ενοίκια.
Το συμπέρασμα είναι πως οι συνάδελφοι έχουν βρει το λεφτόδεντρο και το γλυκό μαντζούνι της παροχολογίας. Τι ανάγκη έχουν λοιπόν να κατηγορούν έναν απόντα από τη συνεδρίαση;
Την ανάρτηση Σιμιτσή σχολίασε το στέλεχος της τοπικής ΝΔ και αναπληρώτρια διοικήτρια του Νοσοκομείου Καβάλας κατά την περίοδο 2013-2015, Στέλλα Παπαδοπούλου, η οποία έγραψε:
Δεν ξέρω ποιοι και τι είπαν στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ένα τόσο σημαντικό κτίριο σε ένα τόσο όμορφο σημείο της πόλης έμεινε ανεκμετάλλευτο επί τόσα χρόνια με αποτέλεσμα, ακόμη και αν δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση όταν άδειασε, να περιέλθει σε ακόμα χειρότερη, αν και από ότι θυμάμαι τουλάχιστον το κτίριο διοίκησης ήταν τότε τουλάχιστον σε πολύ καλή κατάσταση.... και πλιάτσικο έγινε (όλοι θυμόμαστε την απογύμνωση του κτιρίου ακόμη και από είδη υγιεινής ή ότι μπορεί να περιείχε χαλκό) και η φθορά του χρόνου κατέστησε ακόμη πιο αδύνατη την χρηστικότητά του δυστυχώς...
Οι συζητήσεις για τις προοπτικές της πιθανής χρήσης του ήταν πολλές εκείνο το διάστημα.. Προσωπικά πιστεύω ότι η σκέψη να χρησιμοποιηθεί, ενδεχόμενα με κάποιες μετατροπές του κτιρίου και του περιβάλλοντος χώρου, ως ξενοδοχείο ιαματικού τουρισμού για να προσελκύσει τουρίστες από Βόρεια Ευρώπη (π.χ. μέσω συμβάσεων με ασφαλιστικά ταμεία κλπ.) ήταν ίσως μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις για τη χρήση του...
Επίσης δεν θυμάμαι να έχει πει κάτι τέτοιο ο Άδωνις Γεωργιάδης αλλά ως αναπλ. διοικήτρια του Γενικού Νοσοκομείου Καβάλα από το τέλος του 2013 έως το τέλος του 2015, θυμάμαι πολύ καλά ότι ως Υπουργός Υγείας επισκέφθηκε τότε το παλιό Νοσοκομείο και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για ενδεχόμενη λύση στο θέμα της συγκυριότητας, αλλά και θέληση ακόμη για παραχώρηση του ποσοστού του Δημοσίου στο Δήμο Καβάλας με σύμβαση, προκειμένου να αξιοποιηθεί το κτίριο..
Έκτοτε όμως, όπως και πριν από το 2010 που έγινε η μετεγκατάσταση του Νοσοκομείου, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να τρέξει, να πιέσει, να βρει λύσεις, να καταθέσει προτάσεις...
Ας μην γελιόμαστε, μην τα περιμένουμε όλα από την κεντρική διοίκηση... Αν εμείς οι ίδιοι δεν ενδιαφερθούμε για τον τόπο μας και δεν τρέξουμε για να αναδείξουμε τα πλεονεκτήματά του δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους άλλους να κάνουν τη δική μας δουλειά.
Και είναι δουλειά της τοπικής αυτοδιοίκησης να εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κενά κτίρια μέσα στον αστικό ιστό της πόλης.. ακόμη και κτίρια που δεν ανήκουν κατά κανένα ποσοστό στο Δήμο (π.χ. παλιά Δικαστήρια) οφείλει η τοπική αυτοδιοίκηση να τα διεκδικήσει και να τα αξιοποιήσει προς όφελος των δημοτών και της πόλης...
Αν δεν διεκδικήσουμε τίποτα δεν θα μας χαριστεί... Αν δεν τρέξουμε να πιέσουμε, να διεκδικήσουμε ακόμη και να γίνουμε κουραστικοί, αν δεν καταθέσουμε μελέτες και τεκμηριωμένες προτάσεις ακόμη και συνεκμετάλλευσης τέτοιων κτιρίων στο τέλος θα καταρρεύσουν και κανένα όφελος δεν θα έχει η τοπική κοινωνία..
Ακολούθησε ένας ενδιαφέρων διάλογος:
Κωστής Σιμιτσής: αγαπητή Στέλλα, συμφωνώ με τις ιδέες που εκθέτεις με γενικό τρόπο. Με στενοχωρεί όμως που δεν θυμάσαι την ιστορία. Κατ' αρχάς να θυμίσω ότι το ποσοστό του Δήμου Καβάλας (80%) αναγνωρίστηκε μόλις τον Νοέμβριο του 2021. Πιο πριν ο Δήμος προφανώς δεν μπορούσε να ρίξει λεφτά σε ένα κτίριο αμφισβητούμενης κυριότητας. Ούτε είχε δικαίωμα να προκηρύξει διαγωνισμό για την αξιοποίησή του.
Δεν ξέρω αν έχεις άλλη άποψη ως νομικός, θα με ενδιέφερε να την ακούσω. Μεταξύ 2010 και 2014 ως διοίκηση του Δήμου συντάξαμε τη μελέτη σεναρίων αξιοποίησης, βάλαμε στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο τη χρήση ιαματικού τουρισμού, θεμελιώσαμε τον νομικό λόγο της διεκδίκησης, διεκδικήσαμε την οριστική λύση του προβλήματος της κυριότητας με αλλεπάλληλα υπομνήματα προς τα Υπουργεία.
Στις αρχές του 2014 έστειλα εγγράφως πρόταση στον τότε πρωθυπουργό Α. Σαμαρά για τη συνδιαχείριση του κτιριακού συγκροτήματος, η οποία ουδέποτε απαντήθηκε (γνωρίζω ποιος τη μπλόκαρε).
Όσον αφορά τα είδη υγιεινής, πιστεύεις σοβαρά ότι οποιοσδήποτε επενδυτής ή και ο ίδιος ο Δήμος θα κρατούσε τα ίδια αν έκανε πχ ξενοδοχείο ή γηροκομείο ή κτίριο γραφείων;
Στέλλα Παπαδοπούλου: μα νομίζω -και δεν θεωρώ ότι κάνω λάθος- ότι το ποσοστό 80,938% το κατοχύρωσε στο εθνικό κτηματολόγιο ο Στάθης Εριφυλλίδης, επομένως ο Δήμος Καβάλας ήταν κύριος αυτού του ποσοστού.
Εξάλλου σε κάθε περίπτωση, προφανώς αναφερόμουν σε συνεκμετάλλευση του κτιρίου που ενδεχομένως να υποβοηθούσε κιόλας μια χρήση σαν αυτή στην οποία αναφέρθηκα. Ακόμη και συνυπογραφή διαγωνισμού για την χρήση από ιδιώτη θα μπορούσε να επιτευχθεί.
Δεν ξέρω αν έστειλες αγαπητέ Κωστή πρόταση για συνδιαχείριση στον Σαμαρά και αν την μπλόκαρε κάποιος όπως ισχυρίζεσαι, αλλά μην ξεχνάς ότι τότε υπήρχε συγκυβέρνηση Ν.Δ.- ΠΑΣΟΚ και θα μπορούσες να επιμείνεις περισσότερο και να το έχεις κάνει και νωρίτερα. Άλλωστε στη θεωρία είμαστε πάντα καλοί οι Καβαλιώτες, από κει και πέρα όμως χρειάζεται περισσότερη ενεργοποίηση και στόχευση καθώς και πίεση στα κέντρα των αποφάσεων.
Φυσικά και δεν θεωρώ ότι τα είδη υγιεινής που υπήρχαν στο κτίριο ήταν εκμεταλλεύσιμα και χρηστικά, η εικόνα της εγκατάλειψης όμως και της αποσύνθεσης δεν είναι προσελκυστική για κανέναν και πολύ περισσότερο για τους επενδυτές.
