κρύβει ένα μοναδικό αρχαίο μυστικό για το μέλι. Η αρχαιότερη αρχιτεκτονική διαμόρφωση σπηλαίου στον ελλαδικό χώρο και ένα από τα αρχαιότερα τεκμήρια παραγωγής μελιού κρύβονται σε μια κατάφυτη πλαγιά στην Παναγία της Θάσου.
Η Δρακότρυπα βρίσκεται κάτω από το χωριό της Παναγίας. Μπορείτε να την επισκεφθείτε με τα πόδια από τον δρόμο που κατεβαίνει από το σχολείο της Παναγίας προς τη θάλασσα.
Το σπήλαιο της Δρακότρυπας χρησιμοποιούνταν περιστασιακά από τον προϊστορικό άνθρωπο ήδη από το τέλος της Νεολιθικής εποχής - τέλος 5ης χιλιετίας π.Χ. (Νεότερη Νεολιθική ΙΙ), ενώ κατά τους Αρχαϊκούς χρόνους υπήρχε εκεί ιερό αφιερωμένο σε γυναικεία θεότητα που δεν έχει ακόμα ταυτιστεί - πιθανόν στην Άρτεμη ή στις Νύμφες.
Ο εντοπισμός μια κτιστής σκάλας και ενός κτιστού τοίχου, που χρονολογούνται στο τέλος του 6ου αι. π.Χ. καθιστά την Δρακότρυπα ως το σπήλαιο με την πρωιμότερη αρχιτεκτονική διαμόρφωση στον ελλαδικό χώρο, ενώ δυο θραύσματα από πήλινη κυψέλη επιβεβαιώνουν την μελισσοκομική παράδοση της Θάσου από την ιστορική Αρχαιότητα.
Νεολιθική εποχή
Το σπήλαιο το οποίο ήταν από παλιά γνωστό , στους κατοίκους του νησιού ερευνήθηκε από την δεκαετία του 1970 και έκτοτε καταγράφηκε στην λίστα της Εφορίας Παλαιοανθρωπολογίας/ Σπηλαιολογίας.
Η ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε το 2018 με επικεφαλής τον προϊστάμενο του γραφείου Βορείου Ελλάδος Φώτη Γεωργιάδη, τον αρχαιολόγο Αναστάσιο Σύρο, τον ζωοαρχαιολόγο ερευνητή στο CNRS στο Μονπελιέ Άγγελο Γκοτσίνα και τον γεωλόγο Χρήστο Πέννο απο το Πανεπιστήμιο Μπέργκεν της Νορβηγίας έφερε στο φως νέα εντυπωσιακά ευρήματα.
Τα αρχαιολογικά κατάλοιπα των προϊστορικών στρωμάτων του σπηλαίου παραπέμπουν κατ' αρχάς σε χώρο συγκέντρωσης και εστίασης και δευτερευόντως αποθήκευσης.
Λόγω του επαρκούς φωτισμού και του καλού αερισμού, η περιοχή κοντά στην είσοδο του σπηλαίου υπήρξε διαχρονικά το πιο φιλόξενο τμήμα του, και φέρει ισχυρό το αποτύπωμα του προϊστορικού ανθρώπου.
Για τις ανάγκες του Ιερού στους αρχαϊκούς χρόνους κατασκευάστηκε σκάλα και τοίχος.
Στο ιερό της Δρακότρυπας εντοπίστηκε κυρίως παριανή, κορινθιακή , ιωνική, αττική και εγχώρια θασιακή κεραμική που χρονολογείται από το τέλος του 7ου αι. π.Χ. μέχρι το τέλος του 5ου αι. π.Χ.
Κυριαρχούν τα συμποσιακά αγγεία για την κατανάλωση κρασιού καθώς και αγγεία μινιατούρες που χρησιμοποιούνταν ως αναθήματα. Βρέθηκαν επίσης αρκετά θραύσματα πήλινων ειδωλίων με προτομές από κόρες καθώς και ένθρονες γυναικείες μορφές.
Η Δρακότρυπα είναι ένα σπήλαιο μικρών διαστάσεων με μέγιστο μήκος 50 μέτρα , πλάτος περίπου 10 μετρά και ύψος 12 μέτρων.
Δημιουργήθηκε όταν ένας καταρράκτης έπεφτε από ύψος και τα υπερκορεσμένα σε ανθρακικό ασβέστιο νερά που έρρεαν πάνω σε κλαδιά και τεραστιους βράχους σχατισαν το ανατολικό τοίχωμα της σπηλιάς.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Έθνος», φωτογραφίες Πολύγνωτος Παπαοικονόμου
