γράφει ο 

Βασίλης Μυλωνάς 

 

Όπου δεν πείθει λόγος, πίπτει ράβδος…

 

Θα παρακάμψω, φίλοι μου, Ερντογάν, Λευκορωσία,

που πάμε στ’ απροχώρητο, μ’ αυτή την πανδημία.

 

Τον Ερντογάν που ολημερίς, βρυχάται και ουρλιάζει

και σαν το ξύδι το κακό, μόνος το αγγειό του σπάζει. 

 

Τον Λευκορώσο και αυτόν, τον ψυχοεξολοθρεύτη,

που σ’ έγκλημα ασυγχώρητο, τώρα κι εκείνος πέφτει.

 

Βεβαίως είναι γεγονός, τώρα και το «Παρίσι»,

που ψάχνουν οι τρανοί της γης, για τη Λιβύη λύση.

 

Καλέσαν και τον τουρκαλά, που κάνει τον σωτήρα,

εκείνος όμως χόλιασε, κι έστειλε…υποκλητήρα.

 

Αλλά αυτό που βλέπουμε, και τούτον το Νοέμβρη,

που έβαλε θέρος ο ιός, έπρεπε να μας εύρει;

 

Τώρα με το εμβόλιο, που ’ναι δοκιμασμένο,

που σώζει ανθρώπινες ζωές, το λέω και επιμένω.

 

Αφού υπάρχουν άφθονα, για όλους και για όλες,

γιατί κάποιοι τα θεωρούν, πως είν’ για εκείνους φόλες;

 

Γιατί έτσι τους το ξεφούρνισαν, ο δείνας και ο τάδες

ή το ’πανε στην εκκλησιά, οι φωστηροπαπάδες;

 

Κι όταν κολλήσουν, σωρηδόν, πάν’ στα νοσοκομεία,

μα για τους περισσότερους…βοήθεια καμία.

 

Έτσι, γεμίζουνε οι ΜΕΘ, μέχρι τους διαδρόμους

και οι γιατροί φορτώνονται, βουνά πάνω στους ώμους.

 

Αυτοί όμως μουλάρωσαν, δε λέν’ να μπολιαστούνε,

λέτε να μετανιώνουνε, τον χάρο μόλις δούνε;

 

Προχθές το είπε ορθά κοφτά, έτσι η Μίνα Γκάγκα:

 παιδιά, σε τούτον τον ιό, μην κάνετε τον μάγκα!

 

Και μην ακούτε άσχετους, μάγους και γυρολόγους,

ούτε τους αυτοδίδακτους, τους… συνταγματολόγους!

 

Καθημερνώς μολύνονται, εφτά οχτώ χιλιάδες

κι ανθρώπους σαν ένα χωριό, τους θάβουν οι παπάδες.

 

Μα τον μπελά μας βρίσκουμε κι οι εμβολιασμένοι,

που όταν αρρωστήσουμε, κρεβάτι δε μας μένει.

 

Κάποιον από ατύχημα, μια μέρα τον γυρνούσαν,

άδειο κρεβάτι να του βρουν, με αγώνα τον κρατούσαν.

 

Και άλλος πήγε αμέριμνος, μία δουλειά να κάνει

και από σφήκας τσίμπημα, κόντεψε να πεθάνει.

 

Για εγχειρήσεις, ξέχνα το, γιατρό δεν έχει δείγμα

ή πας τα «σκας» ιδιωτικά ή πας γοργά στο μνήμα.

 

Δεν είν’ κατάσταση, παιδιά, μ’ αυτούς τους…ψεκασμένους,

που όλες τις πόρτες κλείνουνε, στους εμβολιασμένους.

 

Προχθές, άμα το μάθατε, το ’κανε η Σιγκαπούρη,

μέτρο σκληρό τους πέταξε, αλύπητα στη μούρη.

 

Είσαι ανεμβολίαστος και πας νοσοκομείο;

Ξετίναξε την τσέπη σου, πλήρωσε στο ταμείο!

 

Μπροστά σε τούτον το χαμό και στων νεκρών τα…σμήνη,

είπ’ ένας το εμβόλιο, υποχρεωτικό να γίνει.

 

Βρίσκω σωστή τη γνώμη του, δεν έχουμε άλλη ελπίδα,

που βρίσκεται σε πόλεμο και πάλι η πατρίδα.

 

Όπως στην επιστράτευση, του ΟΧΙ το Σαράντα,

τότε κανένας αρνητής, δεν έμεινε στη μπάντα.

 

Και τότε είχαμε νεκρούς, πιο λίγους από τώρα (*),

μα δεν το μελετήσαμε, ούτε στιγμή ούτε ώρα.

 

Με το στανιό εμβόλιο, είναι το μόνο μέτρο,

πρωτού να πάμε άναυλα, οι μισοί στον Άγιο Πέτρο.

 

Κι όσοι δεν πειθαρχήσουνε και πάλι το αρνηθούνε,

σε καραντίνα…αιώνια, αμέσως να κλειστούνε.

 

Και μην ξεχνάμε το σκληρό, «μοντέλο Σιγκαπούρη», 

για όσους λένε ο ιός, είν’ ένα καλαμπούρι.

(*) Το 40-41 νεκροί 13.325. Τώρα από κορωνοϊό 16.686.