Ο IANOS και η Ελληνοεκδοτική παρουσιάζουν το βιβλίο του Κώστα Χατζηεμμανουήλ «Πέρσες του Αισχύλου» για παιδιά. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου στον "Ιανό" (Σταδίου 24 - Αθήνα) στις 12 το μεσημέρι.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι σκηνοθέτες Ρέινα Εσκενάζυ και Σωτήρης Χατζάκης, και η θεατρολόγος Μαρία Μαρή.
Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Μηνάς Βιντιάδης.
Αποσπάσματα θα διαβάσουν οι ηθοποιοί Λεωνίδας Κακούρης και Βάνα Πεφάνη, ενώ μαθητές του 1ου Γυμνασίου Πεύκης θα «ζωντανέψουν» επί σκηνής τους ήρωες του Αισχύλου. Στο πιάνο η Βάγια Νάσση.
Είσοδος ελεύθερη για παιδιά από 6 ετών και άνω.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο IANOS Café.
Με στόχο να μυήσει τους μικρούς αναγνώστες στην αρχαία ελληνική τραγωδία
Οι Πέρσες του Αισχύλου είναι το αρχαιότερο αντιπολεμικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο ποιητής υμνεί τη νίκη του ελεύθερου ανθρώπου κατά της βαρβαρότητας και της αδικίας, γράφοντας ένα διαχρονικής αξίας έργο για την ειρήνη.
Ο Κώστας Χατζεμμανουήλ βάζει σα στόχο να μυήσει τους μικρούς αναγνώστες στην αρχαία ελληνική τραγωδία. Η τραγωδία « Πέρσες» του Αισχύλου (αυθεντικός αρχαίος τίτλος: Πέρσαι) θεωρείται η παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία. Είναι το αρχαιότερο αντιπολεμικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας και ένας ύμνος στην ειρήνη με διαχρονική αξία. Το έργο πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα. Δέκα ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει απ τη νίκη των Ελλήνων απέναντι στους Πέρσες στη μάχη του Μαραθώνα. Περιγράφει σκηνές από την καθημερινή ζωή των Ελλήνων και δένει με μια αόρατη κλωστή το χθες με το σήμερα.
Οι άντρες ασχολούνται με την καλλιέργεια της γης, τα όπλα τους τα χρησιμοποιούν μόνο για το κυνήγι, οι ναυτικοί ασχολούνται με το εμπόριο μέσω θαλάσσης, ενώ οι ψαράδες επιδίδονται στην αλιεία ψαριών. ΟΙ γυναίκες ασχολούνται με τον αργαλειό και υφαίνουν ενώ σιγοτραγουδούν « Τάκου τάκου ο αργαλειός μου τάκου και έρχεται ο καλός μου». Οι νέοι τώρα που δεν υφίσταται πόλεμος, έχουν χρόνο να χαίρονται την αγάπη τους αλλά και τον ήλιο της Αττικής. Τα παιδιά παίζουν ξέγνοιαστα στο δρόμο και ακούγονται οι φωνές τους από τα παιχνίδια και τα γέλια. Οι εικόνες δείχνουν μια ειρηνική ατμόσφαιρα και κανείς δεν μιλά για μάχες και εκστρατείες.
Όμως οι Πέρσες και περισσότερο ο βασιλιάς τους ο Ξέρξης διψούν για εκδίκηση και ονειρεύεται ότι κάποια μέρα θα γίνει αφέντης ολόκληρης της γης. Ετοιμάζει εκστρατεία σε στεριά και θάλασσα και στόχος του είναι να υποδουλώσει τους Έλληνες και να κατακτήσει τον κόσμο όλο.
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε, μα ούτε καβαλάρης ούτε πεζός έφερε κάποια είδηση…
Άραγε κατάφερε να υποδουλώσει τους Έλληνες ; Τελείωσε ο πόλεμος; Συνεχίζουν την εκστρατεία ή επιστρέφουν στην πατρίδα;
Στα Σούσα οι γέροντες ανησυχούν για την τύχη του βασιλιά τους. Οι Περσίδες που είχαν αποχαιρετήσει τους άντρες τους, τώρα ανησυχούν και κλαίνε απαρηγόρητες. Η μητέρα του Ξέρξη Άτοσσα εμφανώς ταραγμένη από όνειρο αναρωτιέται γιατί ο γιός της ήθελε τόσο πολύ να κατακτήσει την Ελλάδα. Τα κακά μαντάτα θα φέρει ένας αγγελιοφόρος Πέρσης. Οι Έλληνες αν και είχαν μόνο τριακόσια δέκα πλοία κατάφεραν να νικήσουν τα διακόσια εφτά πλοία των εχθρών. Τα ίδια πλοία έδεσε ο Ξέρξης για να γεφυρώσει τα στενά του Ελλησπόντου, μια απαράβατη γραμμή διαχωρισμού ανάμεσα στην Ασία και την Ευρώπη.
Όμως στη μάχη της Σαλαμίνας οι Έλληνες περικύκλωσαν τα πλοία των Περσών κατάφεραν να τους εγκλωβίσουν στα στενά της και να τους κατατροπώσουν.
Ο βασιλιάς Ξέρξης τόλμησε να προσβάλλει τους θεούς. Οι Πέρσες μόλις έφτασαν στην Ελλάδα κατέστρεψαν τους ναούς, γκρέμισαν τα αγάλματα των θεών και έδειξαν ασέβεια στους θεούς. Το πνεύμα του Δαρείου προμηνύει ότι αυτή ήταν η πληρωμή για τους Πέρσες και θα τους νικήσουν ξανά οι Έλληνες, καθώς οι Πέρσες έδειξαν μεγάλη υπεροψία.
Ο συγγραφέας κατορθώνει να κρατήσει τα βασικά σημεία της ιστορίας και να φωτίσει λεπτομέρειες που αναδεικνύουν τη δύναμη ψυχής των Ελλήνων αλλά και τον πόνο για τον χαμό των Περσών. Μέσα από περιγραφές και εικόνες τα παιδιά γίνονται συνοδοιπόροι των Ελλήνων στην μάχη αλλά και συμμερίζονται την θλίψη και την απώλεια αγαπημένων προσώπων των Περσών. Οι σκηνές μαρτυρούν τα δεινά του πολέμου και οι λέξεις επιλεγμένες μια προς μια προσδίδουν μια θεατρικότητα στο λόγο. Η εικονογράφηση της Μαιρήλιας Φωτιάδου συνταιριάζει αρμονικά με το κείμενο και ξετυλίγεται σαν ένα μωσαϊκό χρωμάτων και εικόνων. Η ένταση και τα συναισθήματα αποτυπώνονται στα πρόσωπα της ιστορίας. Μπορούμε να συγκρίνουμε τις εικόνες από τις σκηνές εν καιρώ ειρήνης και τις σκηνές εν καιρώ πολέμου. Στην τάξη, μπορούμε αναζητήσουμε μαζί με τα παιδιά, στο χάρτη του βιβλίου, τη διαδρομή που έκανε ο Ξέρξης με τους υπηκόους του και να φτιάξουμε μια χρονογραμμή των γεγονότων.
Τραγικές φιγούρες φιγούρες, η μητέρας του Ξέρξη Άτοσσα, ο πατέρας του,, Δαρείος αλλά και ο ίδιος ο Ξέρξης που εμφανίζεται στο τέλος με σκισμένα ρούχα και ταπεινωμένος για την ήττα που δέχτηκε από τους Έλληνες. Διαβάζοντας το κείμενο είναι σαν να βλέπεις να ζωντανεύουν μπροστά σου οι ήρωες του βιβλίου και αποτυπώνουν τη δική τους οπτική για τα γεγονότα. Η υπεροχή αλλά και η πλεονεξία των Περσών απέναντι στην γενναιότητα αλλά και ευρηματικότητα των Ελλήνων Οι θεοί, αναλαμβάνουν τον ρόλο του δίκαιου κριτή και επεμβαίνουν για να επαναφέρουν την τάξη . Ο Ξέρξης τιμωρείται για την αλαζονική και υβριστική συμπεριφορά του.
