Γράφει η

Κάτια Γιαννουκάκου 

Μια εβδομάδα κοντεύουμε να κλείσουμε από την ημέρα που οι δρόμοι της Καβάλας καθάρισαν από το χιόνι. Η μετακίνηση γίνεται πλέον χωρίς προβλήματα και τα συνεργεία καθαριότητας του Δήμου κατάφεραν επιτέλους να καθαρίσουν την πόλη σε αρκετά σημεία από τα απορρίμματα που είχαν κατακλείσει μέσα κι έξω τους κάδους σε διάφορες περιοχές.

 

Υπάρχουν ωστόσο και γειτονιές, οι οποίες δεν έχουν δει ακόμα συνεργείο καθαριότητας εδώ και πολλές ημέρες, με αποτέλεσμα τα απορρίμματα να έχουν σχηματίσει λοφάκια έξω από τους κάδους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δημόσια υγεία.

 

Τα λοφάκια βεβαίως δεν σχηματίστηκαν μόνα τους. Οι κάτοικοι της κάθε γειτονιάς τα δημιούργησαν, θέλοντας να πετάξουν το πρόβλημα από πάνω τους – στην προκειμένη περίπτωση τα σκουπίδια μέσα από το σπίτι τους – χωρίς να νοιάζονται ούτε για τη δημόσια υγεία, ούτε για το θέαμα που είναι αναγκασμένοι και οι ίδιοι να αντικρίζουν καθημερινά.

 

Όπως είναι και οι ίδιοι, που γέμισαν τους μπλε κάδους με οργανικά απορρίμματα βρωμίζοντάς τους με αποφάγια και ό,τι άλλο που δεν ανακυκλώνεται. Γεγονός που σημαίνει ότι το πρόγραμμα της ανακύκλωσης για τον Δήμο Καβάλας πάει αρκετά πίσω και έως ότου οι μπλε κάδοι καθαριστούν και μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν ξανά, για τον σκοπό τον οποίο τοποθετήθηκαν σε κάθε γειτονιά.

 

Είναι πολλοί αυτοί που τα ρίχνουν στην ανεπάρκεια του Δήμου να αδειάσει τους κάδους και σωστά. Δεν διαφωνεί κανείς ότι όλοι οι δημότες πληρώνουν τέλη καθαριότητας κι έχουν την απαίτηση να έχουν μια σωστή υπηρεσία καθαριότητας. Ωστόσο πόσο δύσκολο είναι όταν υπάρχει μια έκτακτη κατάσταση να αντιληφθεί ο δημότης ότι χρειάζεται και η δική του συμβολή για να ξεπεραστεί το όποιο πρόβλημα;

 

Πόσο δύσκολο ήταν δηλαδή να κρατήσουμε στα μπαλκόνια μας τα σκουπίδια για μερικά 24ωρα όταν μάλιστα οι θερμοκρασίες έξω άγγιζαν τις θερμοκρασίες του ψυγείου του σπιτιού μας; Πόσο δύσκολο είναι τώρα, που πολλοί κάδοι άδειασαν, αντί να πετάξουμε τη σακούλα με τα σκουπίδια επάνω στο βουνό με τα υπόλοιπα, να την πάμε παρακάτω.

 

Οφείλουμε να σκεφτόμαστε και τους διπλανούς μας. Οφείλουμε να μην ρίχνουμε μονίμως ευθύνες σε άλλους για να νιώσουμε εμείς καλύτερα. Δεν χρειάζεται να κάνουμε πολλά για να βελτιώσουμε την καθημερινότητά μας ως πολίτες. Το μόνο που αρκεί, είναι να μην κάνουμε στους άλλους, αυτό που δεν θέλουμε να κάνουν οι άλλοι σε εμάς.