Τελειωμό δεν έχει η κρίση που έχει ξεσπάσει στους κόλπους της πρώην Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων (ΒΦΛ) ακόμη και μετά την πώληση στον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη της πάλαι ποτέ κραταιάς και μονοπωλιακής βιομηχανίας παραγωγής λιπάσματος της Ελλάδας. Σήμερα η βιομηχανία ονομάζεται ELFE αλλά τα προβλήματά της θυμίζουν έντονα... ΒΦΛ. 

Τα προβλήματα με την τροφοδότηση της βιομηχανίας με φυσικό αέριο φαίνεται ότι χρειάζονται διαρκή αντιμετώπιση αφού δεν υπάρχει η ίδια ασπίδα κρατικής προστασίας με πριν.

Την ίδια ώρα, κι ενώ είναι αβέβαιο το μέλλον του συνόλου σχεδόν των υπαλλήλων της μεγαλύτερης βιομηχανίας της Καβάλας, ένα άλλο μέρος των εργαζόμενων έχει μετατραπεί σε «ομήρους».

Πρόκειται για 150 εργαζόμενους που μεταφέρθηκαν σε μια τρίτη εταιρία, ονόματι Centrofaro (πρώην ΚΑΒΙΕ), με έδρα την Κύπρο, οι οποίοι συνεχίζουν να κάνουν την ίδια δουλειά που έκαναν πριν αλλά χωρίς τα ίδια δικαιώματα μιας και ο νέος εργοδότης τους έχει αναλάβει εργολαβίες στη ΒΦΛ.

Οι συμβάσεις αυτών των 150 εργαζόμενων έχουν λήξει στο τέλος του 2014 και η εργολαβική εταιρεία απαιτεί τώρα από αυτούς να υπογράψουν νέες συμβάσεις στις οποίες θα αποδέχονται τεράστιο κούρεμα μισθών. Η μείωση των αποδοχών τους φτάνει και το 50% και θεωρείται νομότυπη, καθώς πρόκειται για «εταιρία της αλλοδαπής».

Οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν πέσει αφενός θύματα του εργοδότη τους, αφετέρου θύματα της ίδιας της ελληνικής νομοθεσίας, βάσει της οποίας η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δεν έχει ισχύ σε εταιρίες της αλλοδαπής, ακόμη και αν αυτές έχουν δραστηριότητα και αντικείμενο εργασίας εντός Ελλάδας. Με άλλα λόγια, η ελληνική νομοθεσία δεν μπορεί να προστατέψει εργαζόμενους εντός ελλαδικού χώρου.

Η συγκεκριμένη περίπτωση πάντως θεωρείται ως η κορυφή του παγόβουνου καθώς η πρώην ΒΦΛ υπό το νέο αφεντικό της είναι ένα καζάνι που βράζει, μια επιχείρηση γεμάτη προβλήματα στην οποία δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές ώστε να είναι βιώσιμη.