γράφει ο
Τάσος Αποστολίδης
Με όλα όσα –κυρίως παρασκηνιακά- γίνονται εδώ και εβδομάδες σχετικά με τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις του Δήμου Καβάλας, είναι να απορεί κανείς γιατί ορισμένοι στη διοίκηση πνίγονται σε μια κουταλιά νερό.
Ο Δήμος αποφάσισε να κάνει φέτος χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις. Δεν σκοπεύει να ξοδέψει ένα σκασμό λεφτά, αλλά ο προϋπολογισμός των 80.000 ευρώ δεν είναι και μικρό ποσό. Αποφασίζει επίσης να στήσει δύο χώρους εκδηλώσεων, στην κεντρική πλατεία και στον Δημοτικό Κήπο.
Καλή ιδέα. Όχι ένας χώρος εκδηλώσεων αλλά δύο χώροι. Αν φτιαχτεί κάτι όμορφο και υπάρχει σοβαρός λόγος για έναν γονιό να κάνει βόλτα με τα παιδιά του στην αγορά, τότε σίγουρα θα υπάρξει τόνωση της τοπικής οικονομίας, έστω και μικρή. Σίγουρα θα κυκλοφορήσει κόσμος στο κέντρο. Και το κυριότερο: θα έχουν οι Καβαλιώτες δυο-τρεις παραπάνω επιλογές για τις ημέρες των εορτών.
Από εκεί και πέρα όμως, αρχίζουν τα προβλήματα.
Το είδαμε αυτό να συμβαίνει και τα προηγούμενα χρόνια, όταν επαγγελματίες της αγοράς διαμαρτύρονταν για αθέμιτο ανταγωνισμό επειδή τα «σπιτάκια» της πλατείας πουλούσαν –σε προνομιακό χώρο και χρόνο και χωρίς τα ίδια έξοδα- ομοειδή προϊόντα. Το ίδιο φοβούνται και για φέτος. Και ορθώς ανησυχούν.
Από εκεί και πέρα, οι κινήσεις που έχουν γίνει έως τώρα για να αποφευχθούν τέτοιες συγκρούσεις, είναι για κλάματα.
Ο Δήμος έχει αναθέσει σε ιδιώτη τη λειτουργία του «Χριστουγεννιάτικου χωριού» ή του «Χωριού Αλληλεγγύης» ή όπως αλλιώς θα το λένε, στο Δημοτικό Κήπο. Και καλά έκανε. Ένας Δήμος που δεν έχει επαρκές προσωπικό και σχετική τεχνογνωσία, πρέπει να αναθέτει αντίστοιχες απαιτητικές εργασίες σε αυτούς που ξέρουν. Εκτός αν σκοπεύει να επενδύσει σε υλικά και να έχει έτοιμα σε αποθήκες τα «σκηνικά» της γιορτής του για κάθε χρόνο.
Ποιοι θα μπουν στα σπιτάκια για να πουλήσουν προϊόντα;
Οι λύσεις είναι πολλές. Αλλά το να επιλέγεις ατέλειωτες συζητήσεις, συσκέψεις, συνεδριάσεις συμβουλίων και ανταλλαγή τηλεφωνημάτων, δεν αποτελεί λύση. Αποτελεί χάσιμο χρόνου και κυρίως αποτελεί έναν εύκολο τρόπο για να προκύψουν αναμενόμενοι καυγάδες.
Ο Δήμος ρωτά τον Εμπορικό Σύλλογο, ρωτά τους ζαχαροπλάστες, ρωτά τον έναν και ρωτά τον άλλο. Ψάχνει να αποσπάσει ένα «ναι», μια συναίνεση που κανείς δεν είναι σίγουρος που θα οδηγήσει. Και γι’αυτό δεν την δίνει.
Θα μπορούσε να ρωτήσει ο Δήμος το Επιμελητήριο κι εκείνο με τη σειρά του να ρωτήσει κάθε κλάδο χωριστά. Και πάει λέγοντας. Και θα φτάσουμε σε σημείο να θέλει 10 μήνες για να προετοιμαστούν οι χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις.
Κακώς η διοίκηση του Δήμου Καβάλας προσπαθεί να ανακαλύψει τον τροχό. Η τεχνογνωσία υπάρχει, είναι δίπλα μας και είναι δωρεάν. Ο Δήμος Δράμας ετοιμάζεται για την 12η Ονειρούπολη. Τα προβλήματα που έχει η Καβάλα, η Δράμα τα έχει λύσει προ πολλού. Αρχικά κάνοντας λάθη, στη συνέχεια διορθώνοντάς τα και στο τέλος τελειοποιώντας την πρακτική της.
Τι πιο εύκολο για την δήμαρχο Καβάλας Δήμητρα Τσανάκα να μιλήσει με τον Δραμινό ομόλογό της, Χριστόδουλο Μαμσάκο, με τον οποίο διατηρεί εξάλλου πολύ καλή συνεργασία.
Στην Ονειρούπολη τα πράγματα είναι απλά, και για τον Δήμο και για την αγορά της πόλης. Το σχέδιο λέει ότι θα στηθούν «τόσα» σπιτάκια τα οποία θα πουλάνε «αυτά και αυτά». Οι θέσεις είναι καθορισμένες και βασίζονται στην εξειδικευμένη ιδέα για το πώς θα είναι μια «χριστουγεννιάτικη πόλη» ή ένα «χωριό».
Από εκεί και πέρα γίνεται δημόσια πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος και οι επαγγελματίες της πόλης κάνουν αίτηση για να πάρουν έναν χώρο που θα τον δουλέψουν μέσα στις γιορτές ως υποκατάστημα της βασικής τους εργασίας.
Ένα κατάστημα παιχνιδιών μπορεί να πουλάει παιχνίδια ή χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά, ένα βιβλιοπωλείο να πουλάει βιβλία, ένα ζαχαροπλαστείο να διαθέτει ζαχαρώδη, μια άλλη επιχείρηση να σερβίρει ζεστά ροφήματα και μια άλλη να διαθέτει κρασί κ.ο.κ.
Οι επαγγελματίες πληρώνουν ένα τίμημα για την ενοικίαση των περιπτέρων, το οποίο όσο υψηλό κι αν είναι δεν είναι τίποτα μπροστά στον τζίρο που θα κάνουν τις ημέρες των εορτών αλλά και μπροστά στη διαφήμιση που θα πετύχουν για την επιχείρησή τους.
Κι επειδή είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν πολύ περισσότεροι ενδιαφερόμενοι σε σχέση με τις διαθέσιμες θέσεις, υπάρχουν κι εκεί λύσεις.
Η μία λύση είναι να μπει διαδικασία πλειοδοσίας. Δηλαδή ποιος θα δώσει τα περισσότερα για να νοικιάσει έναν χώρο. Αυτό έχει τα μειονεκτήματά του καθώς μικρές επιχειρήσεις της πόλης μπορεί να βρίσκονται κάθε χρόνο αποκλεισμένες από τη διαδικασία.
Η λύση που βρέθηκε στη Δράμα είναι αυτή της κλήρωσης. Πιο δίκαιη. Κι αν θέλει κανείς να το πάει ένα βήμα παραπέρα, μπορεί να θέσει ρήτρα αποκλεισμού μιας επιχείρησης από την κλήρωση, σε περίπτωση που είχε αναλάβει περίπτερο (σπιτάκι) την προηγούμενη χρονιά.
Με αυτόν τον τρόπο, όλοι όσοι ενδιαφέρονται θα μπορούν να συμμετέχουν στις χριστουγεννιάτικες γιορτές. Κι αν δεν το πετύχουν τη μια χρονιά, θα έχουν τη δυνατότητα να το πετύχουν μέσα σε μία 3ετία ή 4ετία το πολύ.
Μια άλλη ιδέα είναι να εκδηλώνουν ενδιαφέρον και να υποβάλλουν αίτηση δύο ή τρεις επιχειρήσεις μαζί ή ένας σύλλογος ή ένα σωματείο.
Ίσως να υπάρχουν και δικαιότεροι τρόποι τους οποίους δεν έχω σκεφτεί. Αλλά το απλούστερο που έχει να κάνει ο Δήμος είναι να ζητήσει την τεχνογνωσία από τον γείτονά του.
Καμιά γιορτή δεν είναι ανταγωνιστική. Κάθε πόλη θα έχει «σπιτάκια» στις πλατείες της για σχεδόν ένα μήνα. Ο Καβαλιώτης που θα πάει 2-3 φορές (το πολύ) στις γιορτές της Καβάλας, πολύ πιθανόν να πάει και στην Ονειρούπολη. Και το αντίστροφο.
Η Καβάλα όφειλε να έχει λύσει τέτοια διαδικαστικά ζητήματα πολύ νωρίτερα. Με πολύ απλό τρόπο. Και να δουλεύει εντατικά ώστε να δημιουργήσει ένα brand name για τις χριστουγεννιάτικες γιορτές της. Όχι αναγκαστικά για να φτάσει την Δράμα, αλλά για να έχει ένα δικό της «προϊόν», όπως έχει το Φεστιβάλ Φιλίππων ή το Παπαϊωάννου, όπως θα (ξανα)έχει το Cosmopolis και το Airshow.
Αντ΄αυτού, επιμένει να θέλει να ανακαλύψει τον τροχό και να χάνει χρόνο σε υποθέσεις που για άλλους είναι ρουτίνα.
Για κάποιους αυτές δεν θα είναι γιορτές, αλλά μπελάς.
Μπελάς στενομυαλιάς.
*Η φωτογραφία είναι από μια συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο δήμαρχος Δράμας (μαζί με την δήμαρχο Καβάλας) στο τέλος του περασμένου καλοκαιριού για να αναγγείλουν το Φεστιβάλ Παπαϊωάννου. Οι Δραμινοί έχουν δείξει έως τώρα κάθε καλή πρόθεση να βοηθήσουν...
