γράφει ο

Βασίλης Μυλωνάς

 

Παιδιά, και πάλι εκλογές, έχουμε στην Ελλάδα

και «κατεβαίνουν» κόμματα, μισή εκατοντάδα.

 

Εκεί να δείτε χρώματα, μαγιάτικο τοπίο,

που της Δημοκρατίας μας, είναι το μεγαλείο.

 

Εκτός απ’ τα πολύ γνωστά, με…παρελθόν, μεγάλα,

ξεφύτρωσαν κι άλλα τινά, που είναι μία στάλα.

 

Κι ονόματα που βρήκανε, οι νονοί που τα βαφτίσαν,

από τη φαντασία τους, τίποτε δεν αφήσαν.

 

Άλλο το είπαν Πράσινο και άλλο Ανταρσύα,

άλλο και Πράσινο και Μωβ και άλλο Συμμαχία.

 

Και ΤΟΛΜΑ και Συνέλευσις, ΒΟΡΕΙΑ ΛΕΓΚΑ-ΚΡΑΜΑ,

άλλο το είπανε ΕΑΝ, άλλο…χαρά στο πράμα.

 

Από πεντέξ’ δε λείπουνε, παιδιά, οι Πατριώτες,

μα, κρατηθείτε, βγήκανε, απ’ το κοτέτσι οι ΚΟΤΕΣ.

 

Βγήκανε τα κοτόπουλα, την ψήφο μας ζητάνε,

φαίνεται βαρεθήκανε, αβγά για να γεννάνε.

 

Θέλουν να μπούνε στη Βουλή κι εκεί να…κακαρίζουν,

γιατί ως τώρα κόκορες, μόνο εκεί τσιρίζουν.

 

Και απορώ, η Αλεπού, γιατί δεν κατεβαίνει,

στον Άρειο Πάγο, φάκελο, να δώσει δεν προφταίνει;

 

Γιατί δεν κατεβαίνουνε, το Πρόβατο κι ο Λύκος

κι έτσι, να γίνει η Βουλή, ζωολογικός μας κήπος;

 

Αλλά αυτές οι εκλογές, έχουνε κι άλλη χάρη,

που όλοι ασχολούμαστε, πια, με τον Κασιδιάρη.

 

Μέσα από τη φυλακή, ψάχνει να βρει σανίδα

και ας τον παραβρόμισε, η πρώτη του κασίδα.

 

Θέλει να μπει μες στη Βουλή, το διαλαλεί με λύσσα

κι ίσως να ονειρεύεται, ακόμη έναν Φύσσα.

 

Και βρίσκει τα ανδρείκελα, όπου φοράνε μπότες,

που ευλογούν τα γένια τους, πως είναι πατριώτες.

 

Θα έλεγα, ο ταπεινός, στους Αρεοπαγίτες,

στο ύψος και στη φήμη σας, όλοι σας κρατηθείτε!

 

Μην ξαναδούμε στη Βουλή, Λαγό Μιχαλολιάκο

και ας σκυλοουρλιάζουνε, στης φυλακής τον λάκκο.

 

Αυτοί το λέν’ το διαλαλούν, πως άμα κυβερνήσουν,

όπως τον Χίτλερ όλους μας, σειρά θα μας θερίσουν.

 

Κι εμείς που έχουμε Σύνταγμα, και Νόμους και τεφτέρια,

μην τους αφήσουμε ξανά, με τον σουγιά στα χέρια.

 

Αυτά, παιδιά, για τους μικρούς και για…πράσινες ΚΟΤΕΣ

και για τους κασιδιάρηδες και για τις μαύρες μπότες.

 

Δυό λόγια ας πούμε στους γνωστούς και στους δοκιμασμένους,

που άλλοτε τους κάναμε…λευκούς ή μαυρισμένους.

 

Πήρανε φόρα όλοι τους κι οργώνουν την Ελλάδα,

από Αλεξανδρούπολη, μέχρι Αμαλιάδα.

 

Πιάστηκε το λαρύγγι τους, να λέν’ όλο τα ίδια,

πως όλοι, εκτός από αυτούς, είναι για τα σκουπίδια.

 

Θαρρείς και δεν τους ξέρουμε, από γεννησιμιού τους

και τι καπνό φουμάρουνε και τι έχουν στο νου τους.

 

Στις δέκα τούτου του μηνός, θα κάνουνε «ντιμπέιτ»,

τι νέο έχουν να μάς πουν, για…Κούβα και Κουβέιτ;

 

Όλα τους τα προγράμματα, τα είδαμε στην πράξη,

κανείς…στη νομιμότητα, δεν μας έχει ταράξει.

 

Αλλά ας περιμένουμε, ίσως να βγουν οι ΚΟΤΕΣ,

οπίσω σ’ έχω σατανά, από τις μαύρες μπότες!