γράφει ο

Γιώργος Καρανίκας

 

Τα Τέμπη αναδεικνύονται σε σημείο καμπής που ανατάσσει το πολιτικό σκηνικό – Σημαντική κυβερνητική φθορά δείχνουν τα πρώτα γκάλοπ.

 

Η λαϊκή δυσαρέσκεια και η κοινωνική κατακραυγή για την τραγωδία στα Τέμπη, όπως αυτή εκφράστηκε στις μαζικές συγκεντρώσεις σ’ όλη την Ελλάδα, έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα στο Μαξίμου.

 

Η κυβέρνηση βρίσκεται στο κεντρικό κάδρο των ευθυνών και η προσπάθειά της να διαχειριστεί επικοινωνιακά την τραγωδία, όχι απλώς έπεσε στο κενό, αλλά επέτεινε το αίσθημα δυσαρέσκειας προς αυτήν.

 

Οι τοποθετήσεις κυβερνητικών αξιωματούχων αλλά και η στάση φίλιων ΜΜΕ για τις ευθύνες αναφορικά με την εθνική τραγωδία, περισσότερο όξυναν παρά αποκλιμάκωσαν το αίσθημα οργής που αισθάνονται οι πολίτες για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη.

 

Η κυβέρνηση εγκαταλείπει το αφήγημα περί ανθρώπινου λάθους, καθώς οι συνταρακτικές αποκαλύψεις για τη μη λειτουργία των ηλεκτρονικών συστημάτων τηλεδιοίκησης δεν της αφήνουν πολλά περιθώρια για συνέχιση της ίδιας επιχειρηματολογίας.

 

Ο πρωθυπουργός άλλαξε πλεύση, μετά την πρώτη και επιπόλαιη, όπως αποδείχθηκε δημόσια τοποθέτησή του περί ανθρωπίνου λάθους, ενώ την ίδια ρότα ακολούθησε και ο Γιώργος Γεραπετρίτης που ομολόγησε πως η τραγωδία θα είχε αποφευχθεί, αν λειτουργούσαν τα ηλεκτρονικά συστήματα τηλεδιοίκησης.

 

Το κακό, όμως, για την κυβέρνηση έχει ήδη γίνει. Δεν είναι μόνο τα γκάλοπ του…δρόμου που αποτύπωσαν χθες με εμφατικό τρόπο τα αισθήματα και δυσαρέσκειας, που ολοένα και «φουντώνουν».

 

Οι διαρροές που ήδη κατακλύζουν τα δημοσιογραφικά και κομματικά γραφεία για τα «συμπεράσματα» των τελευταίων δημοσκοπήσεων, που διενεργήθηκαν μετά την τραγωδία στα Τέμπη, τρομάζουν το Μαξίμου.

 

Δεν προκύπτει απλώς μια σαφής κάμψη στη δυναμική και την κυριαρχία που είχε η Νέα Δημοκρατία, αλλά μια εμφατική πτώση, που συνοδεύεται με απώλειες της τάξεως των 4 ποσοστιαίων μονάδων.

 

Τα Τέμπη αναδεικνύονται σε πολιτικό σημείο καμπής που ανατάσσει το σκηνικό, διαμορφώνει νέες τάσεις και ισορροπίες και αποκαθηλώνει εν πολλοίς την αδιαμφισβήτητη έως τώρα δημοσκοπική ανωτερότητα της ΝΔ.

 

Και αυτό που ευλόγως φοβίζει την κυβέρνηση είναι το εξής: η οργή να διογκωθεί περαιτέρω το επόμενο διάστημα και να εκφραστεί στις εκλογές, όταν αυτές τελικώς οριστούν.

 

Μιλώντας για εκλογές, το σενάριο για διεξαγωγή τους τον Απρίλιο (9/4), φαίνεται πως «καίγεται» οριστικά, μιας και κρίνεται ως αυτοχειρία από το Μαξίμου, να οδηγηθεί σχετικώς άμεσα το κόμμα σε εκλογές, υπό τις παρούσες δυσμενείς συνθήκες.

 

Υπό αυτό το πρίσμα τα σχέδια επί χάρτου που επεξεργάζονται στο Μαξίμου, μετακυλούν χρονικά τη διεξαγωγή των εκλογών προς τον Μάιο, ενώ οι επαναληπτικές εκλογές τοποθετούνται προς τον Ιούλιο.

 

Το διακύβευμα, βεβαίως, για την κυβέρνηση, αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ο χρόνος, αλλά οι συνθήκες υπό τις οποίες θα διεξαχθούν οι εκλογές.

 

Αυτονόητη επιδίωξη για το Μαξίμου είναι να κατευνάσει τις αντιδράσεις και στο μέτρο του δυνατού να περιορίσει το «τσουνάμι» οργής.

 

Για να το πετύχει αυτό θα επικεντρωθεί στα ζητήματα της οικονομίας και δη στην ενίσχυση των παροχών προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.

 

Τα δημοσιονομικά επιτρέπουν την υιοθέτηση περαιτέρω μέτρων στήριξης, ενώ και η πολιτική ανάγκη μοιάζει πιο επείγουσα από ποτέ.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που λαμβάνει μηνύματα ελαφράς δημοσκοπικής ενίσχυσης μετά την τραγωδία στα Τέμπη, διαπιστώνει ότι το κύμα οργής έχει ως βασικούς εκφραστές τη νεολαία, ένα κατά τεκμήριο δικό του εκλογικό «κοινό».

 

Θεωρείται βέβαιο ότι θα επενδύσει πολιτικά σ’ αυτούς, ενώ θα επιδιώξει να προσελκύσει και το λεγόμενο «απολιτίκ» κοινό, το οποίο βρίσκεται μέσα στον όγκο των οργισμένων και διαμαρτυρόμενων για την τραγωδία.

 

Οι κερδισμένοι από τις δημοσκοπικές έρευνες είναι η ακροδεξιά και ο Βαρουφάκης, ενώ το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται καθηλωμένο σε ποσοστά πέριξ του 10%.

 

Η οργή θα πάει στις κάλπες, όποτε και να στηθούμε όσο και να προσπαθήσουν κάποιοι να εξαγοράσουν την ζωντανή μνήμη με …καθρεφτάκια και βαλτούς κράχτες!

 

Και το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι ότι ο λαός θα θέλει αίμα και παραδειγματική τιμωρία, την οποία αν δεν την επιβεβαιώσει τότε θα την δώσει ο ίδιος με την ψήφο του που κι αυτή τη φορά θα είναι τιμωρητική και ψήφος διαμαρτυρίας!