Η γαλλική επανάσταση γέννησε το εξαιρετικό φαγητό και τους διάσημους σεφ όπως τους ξέρουμε σήμερα.
Μετά την ανατροπή της βασιλικής οικογένειας της Γαλλίας και τη δολοφονία πολλών ευγενών κατά τη διάρκεια της επανάστασης, οι καλύτεροι σεφ των Γάλλων - που προηγουμένως υπηρέτησαν σε ιδιωτικά σπίτια και φρόντιζαν μόνο για τα πιο πλούσια γλέντια - βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς δουλειά.
Λίγους μόλις μήνες μετά από αυτά τα βίαια γεγονότα, περίπου 50 νέα εστιατόρια ξεπήδησαν στο Παρίσι, επανα-καθιερώνοντας το fine dining ως βιομηχανία και όχι ως ιδιωτική πολυτέλεια (αν και ήταν ακόμα πολύ ακριβό για τους περισσότερους να το φάνε).
Σε αυτό το περιβάλλον κέρδισε τη φήμη του ο λεγόμενος πρώτος διάσημος σεφ, Marie-Antoine Carême. Ο Carême μαθήτευσε για τον Sylvain Bailly πριν από μια τυχαία συνάντηση με τον Γάλλο διπλωμάτη Charles Maurice de Talleyrand-Périgord τον έβαλε στο τραπέζι του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Τα υπόλοιπα ήταν ιστορία.
Τι κάνει έναν διάσημο σεφ διάσημο σεφ;
Δεν υπάρχει μεγάλος διαιτητής για το ποιος είναι και ποιος δεν είναι διάσημος σεφ. Δεν υπάρχει αστυνομία ή επιτροπή διασημοτήτων σεφ που θα θεσπίσει το νόμο για το πόσο διάσημος πρέπει να είσαι για να λογαριάζεσαι ως διάσημος σεφ.
Μια γρήγορη ματιά στο τι λένε όλοι οι άλλοι στο Διαδίκτυο φαίνεται να δείχνει ότι ο διάσημος σεφ, για να πληροί τις προϋποθέσεις, πρέπει να είναι γνωστός για τη μαγειρική του. Σύμφωνα με το Wise Tour, ένας διάσημος σεφ δεν χρειάζεται καν να είναι επίσημα εκπαιδευμένος μάγειρας. Και αυτό είναι αλήθεια - η Rachael Ray, ο Jamie Oliver και ο Guy Fieri δεν πήγαν σε σχολή μαγειρικής.
Αλλά υπάρχει ένας σεφ που έχει αποδειχθεί ότι ήταν διάσημος για τη μαγειρική του στη ζωή του και για τη συγγραφή ενός βιβλίου μαγειρικής.
Γνωρίστε τον Μίθαικο. Όταν πρόκειται για τα πρώτα πράγματα, αξίζει να σκάψετε την αρχαία ιστορία, επειδή το πιθανότερο είναι ότι έχει ήδη γίνει στο παρελθόν.
Ενώ η ιδιότητα του διάσημου σεφ του Marie-Antoine Carême μπορεί να αποδοθεί σε μεγάλο βαθμό στην επιρροή του στη γαλλική κουζίνα και το εξαιρετικό φαγητό γενικότερα, το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τον Μίθαικο και την επιρροή του στην ελληνική κουζίνα.
Πώς μπορούμε να πούμε ότι ήταν διάσημος κατά κάποιο τρόπο; Λοιπόν, ο Πλάτων επαίνεσε την τροφή του. Ο Έλληνας φιλόσοφος γράφει, «…Ο Θεάριος, ο φούρναρης, ο Μίθαικος, ο συγγραφέας του βιβλίου για τη σικελική μαγειρική, ο Σάραμβος, ο αμπελουργός. Ο πρώτος παρέχει θαυμάσια ψωμιά, ο δεύτερος νόστιμα πιάτα και ο τρίτος κρασί.»
Τον αποκαλούσαν Φειδία της κουζίνας. Η πρώτη του συνταγή αναφέρει το ψάρι που λέγεται Χειλού.
Ο Μίθαικος πιθανότατα έζησε γύρω στο 400 π.Χ. και αναφέρθηκε ότι ζούσε στις Συρακούσες της Ιταλίας.
Λέγεται ότι η μαγειρική του ασκούσε επιρροή - τόσο καλή που έκανε τους ανθρώπους να παχύνουν - που εκδιώχθηκε από τη Σπάρτη. Ο Μίθαικος πιστώνεται ότι έθεσε τα θεμέλια της Σικελίας για την ελληνική εκλεκτή κουζίνα.
Να αναφέρουμε δε, πως ο μάγειρας που απέκτησε εξίσου τεράστια φήμη και ονομάστηκε «δειπνολόγος» ήταν ο Αρχέστρατος, που ήταν ποιητής, από τη Γέλα της Κάτω Ιταλίας. Ο Αρχέστρατος θεωρείται ο πατέρας της γαστρονομίας, ενώ το πιό γνωστό του έργο είναι η Ηδυπάθεια ή Γαστρονομία, η οποία γράφτηκε σε ποιητικό εξάμετρο και διασώζεται εξ ολοκλήρου σε 62 τμήματα στο κείμενο των Δειπνοσοφιστών του Αθήναιου (2ος αιώνας μ.Χ.) και περιγράφει κανόνες της μαγειρικής αλλά και συμβουλές για τα όσπρια, το ψάρι και το κρασί.
