Ο Σύλλογος Γυναικών Καβάλας, εξέδωσε δύο ανακοινώσεις, μία για το θάνατο του 11χρονου μαθητή στις Σέρρες, και μία για το πυροβολισμό του 16χρονου στην Θεσσαλονίκη, αναφέροντας πως “ησυχία κάνουμε όταν τα παιδιά κοιμούνται, όχι όταν τα παιδιά σκοτώνονται”.
Ανακοίνωση για το θάνατο του 11χρονου στις Σέρρες:
ΗΣΥΧΙΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ, ΟΧΙ ΟΤΑΝ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ!
Εκφράζουμε την αμέριστη οργή και θλίψη μας για το θάνατο του 11χρονου μαθητή από τις Σέρρες, ο οποίος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια διαλείμματος στο σχολείο του μετά από την
έκρηξη λέβητα.
Τις ευχές μας στις οικογένειες των άλλων δύο μικρότερων παιδιών, που τραυματίστηκαν, για γρήγορη ανάρρωση.
Όμως, σε τέτοιες στιγμές δεν αρκούν μόνο οι ευχές και τα δάκρυα! Η αγανάκτησή μας πρέπει να γίνει δράση για να διεκδικήσουμε τα σχολεία που πραγματικά αξίζουν στα
παιδιά μας.
Αυτό είναι το χρέος μας απέναντι στα παιδιά μας, απέναντι στο μικρό μαθητή που έχασε τη ζωή του τόσο άδικα.
Γιατί δεν νοείται εν έτη 2022 να μην είμαστε σίγουροι για την ασφάλεια των παιδιών μας μες στα ίδια τους τα σχολεία.
Να κινδυνεύουν από εκρήξεις, από τα ντουβάρια στα κεφάλια τους, από πτώσεις ανεμιστήρων, από πλημμυρισμένες αίθουσες.
Αυτά τα περιστατικά δεν οφείλονται στην κακιά στιγμή. Είναι αποτέλεσμα της μεταβίβασης της ευθύνης για συντήρηση των σχολικών μονάδων στους Δήμους και η κάθε χρόνο μικρότερη χρηματοδότηση.
Θα μιλούσαμε σήμερα με τους ίδιους τραγικούς όρους αν ο στοιχειώδης έλεγχος/ επισκευές για τη λειτουργία των σχολείων γινόταν από το καλοκαίρι, όπως πάγια ζητούν γονείς και εκπαιδευτικοί;
Αν γινόταν με ευθύνη του κράτους ή τουλάχιστον σε μέρες που
το σχολείο ήταν κλειστό; Τελικά ποιος αποφασίζει και ποιος παίρνει την ευθύνη για ζητήματα που αφορούν τα σχολικά κτίρια, δηλαδή τα κτίρια που τα παιδιά μας περνούν τη μισή τους μέρα;
Καλούμε τους γονείς να μη μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Να μη δεχτούν ότι είναι της μοίρας μας γραφτό να ζούμε εμείς και τα παιδιά μας έτσι.
Ανακοίνωση για τον πυροβολισμό του 16χρονου:
ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΝΑ ΒΑΡΑΝΕ ΤΟ ΛΑΟ!
Ένας 16χρονος παλεύει για τη ζωή του στη Θεσσαλονίκη, επειδή δεν πλήρωσε 20 ευρώ καύσιμα. Θανατική καταδίκη για μισό μπιτόνι βενζίνη…
Το συγκεκριμένο περιστατικό έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά παρόμοιων απαράδεκτων: στη δολοφονία του 18χρονου Ρομά στο Πέραμα και στη σπασμένη πόρτα σπιτιού της συνταξιούχου, που αποφάσισαν να της πάρουν το σπίτι για χρέη σε κάρτα!
Δεν πρόκειται να δεχτούμε αυτές τις καταστάσεις ως κανονικότητα!
Σε μια περίοδο, όπου η λαϊκή οικογένεια αγκομαχάει από την ακρίβεια, ψάχνει τρόπους να ζεστάνει τα σπίτια της, οι δυνάμεις καταστολής έχουν πάρει προφανώς εντολές να θεωρούν αυτό το λαό εχθρό και να «ρίχνουν στο ψαχνό», αλλά θα μας βρουν απέναντί τους!
Απαιτούμε να αποδοθούν χωρίς καθυστερήσεις οι ευθύνες σε όσους τους αναλογούν, και σε όποιον σημάδεψε τον ανήλικο και σε όσους «οπλίσανε αυτό το χέρι».
