Οι μέρες που περνάμε είναι ιδιαίτερα κρίσιμες από πολλές πλευρές. Κρίσιμες για το μέλλον του τόπου, για την καθημερινή μας ζωή, για το μέλλον της επόμενη γενιάς και, φυσικά, για το μέλλον και τη φυσιογνωμία της Αριστεράς στην Ελλάδα από εδώ και πέρα. Σε μια τόσο κρίσιμη ιστορική καμπή δεν χωράνε συναισθηματικές εκρήξεις, λεκτικές υπερβολές και, πολύ περισσότερο, ατομικές στρατηγικές.

 Για τους απέναντι, τους ταξικούς και πολιτικούς μας αντιπάλους τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, γνωρίζουμε και είμαστε προετοιμασμένοι ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να υπονομεύσουν και να αποσταθεροποιήσουν την πρώτη φιλολαϊκή κυβέρνηση στη χώρα μετά από δεκαετίες. Όμως, οι σύντροφοι της ευρύτερης Αριστεράς, οι φίλοι και τα μέλη του Σύριζα οφείλουμε να είμαστε νηφάλιοι/ες και συγκρατημένοι/ες στις απόψεις και στις εκτιμήσεις μας. Αυτό ισχύει τόσο για εκείνους/ες που βγαίνουν άκριτα και τυφλά υπέρ της ηγετικής ομάδας του κόμματος, όσο και για τους άλλους/ες που φτάνουν στο αντίθετο άκρο και καταδικάζουν συλλήβδην την τιτάνια προσπάθεια - με όλα τα λάθη, τις καθυστερήσεις και τις παραλείψεις - που καταβάλλει η Κυβέρνηση και ο Σύριζα ως κόμμα τους τελευταίους μήνες. Να είμαστε βέβαιοι/ες ότι μετά από λίγες μέρες η Ιστορία θα γελάει και με τους μεν και με τους δε
 

Τη στιγμή αυτή δεν χρειαζόμαστε ούτε κυβερνητικά εξαπτέρυγα ή λιβανιστές του προέδρου αλλά ούτε και μικροαστούς αριστεριστές με το αριστερόμετρο στο χέρι και κριτές των πάντων. Χρειαζόμαστε ένα κίνημα και ένα κόμμα στιβαρό, ψύχραιμο και νηφάλιο που από τη μία θα στηρίξει την Κυβέρνησή μας μέχρι το τέλος της προσπάθειας ενώ από την άλλη θα την πιέζει αδιάλλακτα να υπερασπίσει τα ταξικά μας συμφέροντα αλλά και τις ιδέες της Αριστεράς και να μην υπογράψει κάποιο απαράδεκτο κείμενο υποτέλειας ως συμφωνία.

Η πολιτική μας θέση ΔΕΝ είναι το "πάση θυσία στο Ευρώ" κι αυτό πρέπει πάντα να το υπενθυμίζουμε. Από την άλλη, ίσως αποδειχτεί ανέφικτο να απαιτήσουμε τώρα την πλήρη και άμεση εφαρμογή του προεκλογικού μας προγράμματος. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα υπογράψουμε ό,τι μας σερβίρουν, όσες κι αν είναι οι πιέσεις. 

Αυτά μέχρι την παρουσίαση του τελικού και επίσημου κειμένου. Ως τότε είναι τουλάχιστον πολιτική αφέλεια να συζητάμε επί υποθετικών σεναρίων, non paper ή διερευνητικών προτάσεων. Σε λίγες μέρες είναι σίγουρο ότι θα έχουμε αποτέλεσμα έτσι ή αλλιώς. Τότε οφείλουμε να συζητήσουμε εξονυχιστικά το τελικό και επίσημο κείμενο στις συνελεύσεις, στα όργανα, στην κοινοβουλευτική ομάδα αλλά και ευρύτερα στην κοινωνία με ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις. Ο καθένας και η καθεμιά θα έχουν την ευκαιρία να τοποθετηθούν και να αναλάβουν τις προσωπικές και ιστορικές ευθύνες που τους αναλογούν.

Μέχρι τότε οι καφενειακές και ανεύθυνες κουβέντες είτε στο διαδίκτυο, είτε στην καθημερινότητά μας, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε παρά μόνο να γελοιοποιήσουν εκείνους/ες τους ανυπόμονους και από τις δύο πλευρές που σπεύδουν να τοποθετηθούν πρόωρα και με χαρακτηριστική μικροαστική ανυπομονησία. 
 

Αυτή είναι η κουλτούρα της συλλογικότητας της Αριστεράς. Ο πολιτικός μας χώρος διαθέτει και την ιστορική παράδοση και τα αντισώματα και το πολιτικό ήθος ώστε να καταλήξουμε στις σωστές συλλογικές αποφάσεις. Δεν λειτουργούμε ατομικά, όπως στα αστικά κόμματα, ούτε επιτρέπονται οι συναισθηματικές εκρήξεις. Ο πολιτικός στόχος και το πολιτικό διακύβευμα είναι τεράστια. Θα τα πούμε όταν πρέπει κι εκεί που πρέπει.

Ό,τι προκύψει ως τελικό αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης θα περάσει τόσο μέσα από τις ανοιχτές πολιτικές συνελεύσεις, τα συλλογικά όργανα του Σύριζα, όσο και από την κοινοβουλευτική ομάδα και την Κ.Ε. Αν δεν μας αρέσει, απλά το απορρίπτουμε. Αν το αποδεχθούμε όμως, μετά από δημοκρατικές, ανοιχτές και επίπονες διαδικασίες, οφείλουμε να το στηρίξουμε ΟΛΟΙ μας.

Δεν τσιμπάμε σε καμιά περίπτωση στις σειρήνες του διχασμού και της διχόνοιας. Η ΕΝΟΤΗΤΑ της Αριστεράς είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ κατάκτηση και είναι αδιαπραγμάτευτη. 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΕΒΡΕΜΕΣ, 24 Ιουλίου 2015.