γράφει ο 

Γιώργος Καρανίκας

 

Μην αυταπατάσθε, μπορεί να βιώνουμε αυτές τις ημέρες ένα μεγάλο κύμα τουριστών και ίσως από ότι όλα δείχνουν θα πάμε καλύτερα από πέρσι και η τουριστική σεζόν θα επιμηκυνθεί, αλλά ήρθε η ώρα από τώρα να δούμε κατάματα την πραγματικότητα.

 

Σύμφωνα με τους αναλυτές η κατάρρευση του παγκόσμιου τουρισμού λόγω της πανδημίας covid-19 ενδέχεται να προκαλέσει απώλειες μεγαλύτερες των 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στο παγκόσμιο ΑΕΠ τα έτη 2020 και 2021, σύμφωνα με έκθεση της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD) που δημοσιεύθηκε τέλος Ιουνίου.

 

«Σε παγκόσμιο επίπεδο, το πλήγμα που κατάφερε στον παγκόσμιο τουρισμό η covid-19 προκάλεσε απώλεια του ΑΕΠ μεγαλύτερη των 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων μόνο για τα έτη 2020 και 2021», αναφέρεται στην έκθεση αυτή που παρουσίασαν από κοινού η UNCTAD και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού (UNWTO).

 

Ο παγκόσμιος τουρισμός και οι τομείς που εξαρτώνται από αυτόν εκτιμάται ότι απώλεσαν 2,4 τρισεκατομμύρια το 2020 λόγω των άμεσων και έμμεσων επιπτώσεων της μεγάλης μείωσης των τουριστών.

 

Αντίστοιχη αναμένεται να είναι η απώλεια και φέτος, προειδοποιεί η έκθεση η οποία διευκρινίζει ότι η ανάκαμψη του τουρισμού θα εξαρτηθεί κατά πολύ από τη μαζική διανομή εμβολίων κατά της covid-19 σε παγκόσμιο επίπεδο.

 

«Ο κόσμος πρέπει να καταβάλει μια παγκόσμια προσπάθεια υπέρ του εμβολιασμού, η οποία θα επιτρέψει να προστατευθούν οι εργαζόμενοι, να περιοριστούν οι κοινωνικές επιπτώσεις και να ληφθούν στρατηγικές αποφάσεις σχετικά με τον τουρισμό, λαμβάνοντας υπόψη τις ενδεχόμενες διαθρωτικές αλλαγές», δήλωσε η Ιζαμπέλ Ντουράν, μεταβατική γενική γραμματέας της UNCTAD.

 

Το ποσοστό εμβολιασμού είναι άνισο, με λιγότερο από το 1% του πληθυσμού να έχει εμβολιαστεί σε κάποιες χώρες και το 60% σε άλλες, με την έκθεση να αναφέρει ότι οι απώλειες στον τουριστικό τομέα είναι μεγαλύτερες στις αναπτυσσόμενες χώρες.

 

Για το έτος 2021 η έκθεση αναφέρει τρία σενάρια, περισσότερο ή λιγότερο απαισιόδοξα, με το πιο αισιόδοξο να κάνει λόγο για μείωση της άφιξης τουριστών κατά 63% κατά μέσο όρο.

 

Σύμφωνα με τον UNWTO, οι ειδικοί του τομέα αναμένουν ότι η τουριστική κίνηση δεν θα επιστρέψει στα κανονικά της επίπεδα πριν το 2023, «ή και ακόμη αργότερα», με βασικά εμπόδια να θεωρούνται οι περιορισμοί στα ταξίδια, η βραδεία υποχώρηση του κορωνοϊού, η μικρή εμπιστοσύνη των ταξιδιωτών και το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον.

 

Για την ανάσχεση της εξάπλωσης της covid-19 οι κυβερνήσεις επέβαλαν lockdown και άλλους περιορισμούς, ανάμεσά τους και στις μετακινήσεις.

 

Ο αριθμός των αφίξεων διεθνών τουριστών μειώθηκε το 2020 κατά 74% σε σχέση με το 2019, ενώ το 2021 ξεκίνησε με ακόμη χειρότερα στοιχεία για τους περισσότερους προορισμούς, καθώς κατά μέσο όρο σε παγκόσμιο επίπεδο οι αφίξεις τουριστών μειώθηκαν κατά 88% σε σχέση με την περίοδο πριν την πανδημία.

 

Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο είναι η νοτιοανατολική και βορειοανατολική Ασία, η Ωκεανία, η βόρεια Αφρική και η νότια Ασία.

 

Οι λιγότερο πληγείσες περιοχές είναι η Βόρεια Αμερική, η δυτική Ευρώπη και η Καραϊβική.

 

«Σήμερα ο παγκόσμιος τουρισμός μοιάζει με αυτόν πριν 30 χρόνια. Έτσι ήμασταν τη δεκαετία του 1980 σε ό,τι αφορά τη ροή», σχολιάζει η Ζορίτσα Ουρόσεβιτς του UNWTO.

 

Οι θέσεις εργασίας απειλούνται: «οι ανειδίκευτοι εργάτες που έμειναν άνεργοι λόγω της μείωσης των αφίξεων τουριστών πιθανόν δεν θα βρουν αλλού δουλειά», προειδοποιεί η έκθεση.

 

Ο UNWTO εκτιμά σε 100 με 200 εκατομμύρια τις άμεσες θέσεις εργασίας που απειλούνται.

 

Η Μεσόγειος που αποτελεί το αποκούμπι των Ευρωπαίων που καταδυναστεύονται από κρύα, καύσωνες και πλημμύρες μπορεί να δείξει τις δυνατότητές της και να αποκομίσει από τον τουρισμό οφέλη μεγαλύτερα από το 2019 που είναι θεωρητικά η χρονιά ορόσημο τα τελευταία χρόνια.

 

Μπορεί χωρίς να ξοδευτεί, αλλά ακολουθώντας το παλιό μοντέλο της Κορσικής η οποία ως νησί ήταν το τελευταίο που ανέπτυξε τουρισμό στην Μεσόγειο.

 

Η Κορσική λοιπόν μπορεί να είναι ακριβή για τον τουρίστα, αλλά προσφέρει ποιότητα σε όλα τα επίπεδα.

 

Η Κορσική συγκαταλέγεται στα νησιά όπου το 95% των κατοίκων ζουν στη Μεσόγειο Θάλασσα, όπως και στα νησιά Σικελία, Σαρδηνία, Βαλεαρίδες Νήσοι, στην Κρήτη και αλλού.

 

Για τον λόγο αυτόν επιζητούν οι Ευρωπαίοι να σχηματίσουν μια Ομάδα Μεσογειακών Νησιών όπου θα εφαρμοστούν νέες πολιτικές εφόσον τα νησιά της Μεσογείου χρειάζονται τη στήριξη τόσο των ηπειρωτικών περιοχών, όσο και της Ε.Ε. γενικότερα για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, έτσι όπως αναγράφεται στο Άρθρο 174 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ε.Ε.

 

Η προώθηση και παραχώρηση αντισταθµιστικών µέτρων και η εφαρµογή της πολιτικής γειτονίας μεταξύ των νησιών της Μεσογείου αποτελούν σηµαντικό παράγοντα για την επιβίωση των νησιωτικών περιοχών.

 

Η ανάπτυξη µιας κοινής µεσογειακής νησιωτικής στρατηγικής, που θα καταγράφει τους κινδύνους που αντιµετωπίζουν οι περιοχές αυτές, αποτελεί επιτακτική ανάγκη για τη διασφάλιση του φυσικού πλούτου, αλλά και την επιβίωση των κατοίκων τους. Μήπως και νησιά όπως Θάσος και Σαμοθράκη θα μπορούσαν να μπουν στο Δίκτυο αυτό;