Μετά από 20 χρόνια στα παρκέ, ο «οδοστρωτήρας» ή αλλιώς ο «Big Sofo», όπως ήταν κάποια από τα παρατσούκλια του, ρίχνει αυλαία σε μία γεμάτη καριέρα, αγωνιζόμενος σε κορυφαίο συλλογικό επίπεδο αλλά και στην Εθνική. Ωστόσο ο Σοφοκλής δεν ξεχνά όταν έπαιζε μπάσκετ με τους φίλους του στην Καβάλα.
Σε συνέντευξή του στο «Israel Hayom», ο 35χρονος ανακοίνωσε πως πιθανώς θα αποσυρθεί από τα παρκέ και πως είναι εντάξει με αυτή την ιδέα, αφού είχε καιρό να το επεξεργαστεί. Μιλά επίσης για το πώς ξεκίνησαν όλα, τις σπουδές που ήθελε να κάνει αλλά και το πώς βρέθηκε στα παρκέ.
«Δεν κάθισα ποτέ και είπα “θέλω να γίνω μπασκετμπολίστας”. Απλά συνέβη. Έπαιζα πολύ με τους φίλους μου στην Καβάλα, όπου μεγάλωσα, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα ότι αυτό θα το κάνω επαγγελματικά. Είχα στο μυαλό μου να τελειώσω το σχολείο και μετά να πάω στο πανεπιστήμιο. Κάποια στιγμή με κάλεσαν στην Εθνική και, χωρίς να το συνειδητοποιήσω, στα 15 μου είχα γίνει επαγγελματίας. Υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο και έπαιξα σε κανονικούς αγώνες. Θυμάμαι ότι με κάλεσαν στην Εθνική Ανδρών και έπαιζα μαζί με παίκτες, που τους είχα αφίσα στο δωμάτιό μου».
Το ξεκίνημα
Ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης ήταν παιδί ενός Έλληνα πολιτικού μηχανικού, που γνώρισε μια γυναίκα από το Καμερούν όταν ήταν εκεί για δουλειές. Την παντρεύτηκε, έκανε δυο παιδιά, τον Σοφοκλή και τον Αλέξανδρο και η οικογένεια ήρθε στην Καβάλα.
Ο Σχορτσιανίτης ανδρώθηκε στον Ηρακλή Καβάλας. Πήγε στον Ηρακλή (2000-03). Το 2003 επιλέχθηκε στο Νο 34 του ντραφτ από τους Κλίπερς.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Ελλάδα:
«Ήταν διαφορετικά σε σχέση με τώρα. Δεν ήταν κάτι φυσιολογικό, γιατί ήμουν ένας μαύρος Έλληνας, αλλά σε γενικές γραμμές η εμπειρία μου εδώ ήταν καλή. Στην ουσία, ποτέ δεν ένιωσα κάτι πολύ άσχημο λόγω του χρώματος που έχει το δέρμα μου. Μία φορά διάβασα πως κανείς δεν γεννιέται ρατσιστής, απλά επηρεάζεται από το περιβάλλον του. Οπότε, αυτό που χρειάζεται είναι να μεγαλώνεις τα παιδιά σου με τον σωστό τρόπο και να τους εξηγείς πως όλα τα ανθρώπινα όντα είναι ίδια. Είναι πολύ άσχημο αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ ή σε άλλες χώρες. Όταν ήμουν παιδί, έπρεπε να είμαι κυρίαρχος και βίαιος στα παιχνίδια γιατί με σημάδευαν, αλλά δεν θέλω αυτό να αποτελεί παράδειγμα για τα άλλα παιδιά. Θέλω τα παιδιά μου να είναι ήρεμα και να είναι σε θέση να συζητούν για τέτοια πράγματα, κι όχι να χρησιμοποιούν τη βία».
Δεν πήγε όμως, ποτέ στο ΝΒΑ. Στην συνέχεια έπαιξε σε Καντού (2003-04) και Αρη (2004-05). Το 2005 ήρθε η μεγάλη μεταγραφή. Πήγε στον Ολυμπιακό (έμεινε ως το 2010).
Το πρόβλημα με το βάρος του
Στον Ολυμπιακό άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια τα προβλήματα με το βάρος του. Η ομάδα τον έστειλε μέχρι και σε ειδικό κέντρο αδυνατίσματος στην Ελβετία.
Στη συνέχεια ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης πέρασε από την Μακάμπι (2010-12), τον Παναθηναϊκό (2012-13). Ξαναγύρισε και στην Μακάμπι (2013-15), με την οποία σήκωσε την Ευρωλίγκα το 2014.
Το 2015 πήγε στον Ερυθρό Αστέρα. Αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ (2015-16).
Το έπος κόντρα στις ΗΠΑ
Η κορυφαία του στα γήπεδα ήταν στο έπος της Σαϊτάμα στο Παγκόσμιο του 2006 όταν πήραν μαζί με την Εθνική Ελλάδας, σβάρνα (101-95) την αμερικανική Dream Team στους ημιτελικούς της διοργάνωσης.
«Όλοι στην Ελλάδα τρελαίνονται με αυτό το παιχνίδι. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά στην ιστορία μας, κι είμαι χαρούμενος που υπήρξα κομμάτι αυτής της ομάσδας. Ακόμη και σήμερα, κάποιες φορές βλέπω το παιχνίδι».
Μετά από εκείνο το ματς στο οποίο είχε βάλει 14 πόντους, ο σταρ του ΝΒΑ, Ντουάιτ Χάουαρντ, γύρισε και του είπε: «Τι διάολο κάνεις στην Ευρώπη; Κόψε τις μαλ… κι έλα στο ΝΒΑ»!
Γιατί δεν πήγε στο ΝΒΑ
«Δεν ήθελα να παίξω στο ΝΒΑ, είχα την ευκαιρία αυτή το 2006, να συμμετάσχω στο training camp των Λος Άντζελες Κλίπερς, αλλά προτίμησα να μην πάω. Είναι διαφορετικό να ζεις την ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ ή του Τελ Αβίβ. Προφανώς πολλοί παίκτες θέλουν να πάνε στο ΝΒΑ, αλλά πάρε το παράδειγμα του Λούκα Ντόντσιτς. Αφού έπαιξε σε τέτοια γήπεδα στην Ευρώπη, όλα τα άλλα μοιάζουν με βόλτα στο πάρκο για εκείνον. Θυμάμαι ακόμη τις φωνές του κόσμου στα γήπεδα, πώς αντιδρούσε άμα χάναμε με τη Μακάμπι. Ούρλιαζαν να σταματήσουμε το μπάσκετ και άλλα τέτοια. Αυτά δεν υπάρχουν στο ΝΒΑ».
Ο επόμενος σταθμός του
"Ακόμη το σκέφτομαι, αλλά πιθανότατα δεν θα ξαναπαίξω. Έχω είκοσι χρόνια καριέρας πίσω μου, οπότε είμαι εντάξει με αυτό. Θα ήθελα να δουλέψω με νέα παιδιά. Υπάρχει πολύ ταλέντο στην Ελλάδα, θα ήθελα να είμαι κάποιος που τα βοηθάει και τα εξελίσσει. Πιστεύω ότι θα βρω δουλειά πάνω σε αυτό».
Για την καριέρα του
«Όταν φτάνεις σε ένα σημείο, που έχεις ζήσει όλα αυτά, ξέρεις πού θα μπορούσες να έχεις κάνει καλύτερα. Πιστεύω ότι θα μπορούσα να τα πάω καλύτερα σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά είμαι σίγουρος πως όλα γίνονται για κάποιον λόγο. Είχαμε υπέροχη καριέρα. Είμαι χαρούμενος για τους αγώνες που έπαιξα και τα άτομα που γνώρισα. Ήταν υπέροχα και δεν μετανιώνω για τίποτα».
