γράφει ο
Γιώργος Καρανίκας
Πολύς λόγος γίνεται για την απροθυμία ημεδαπών ανέργων να πάνε στα χωράφια και να απασχοληθούν ως εργάτες γης για την συγκομιδή αγροτικών προϊόντων.
Τα ντου των επιθεωρητών εργασίας και ΕΦΚΑ στους αγρούς σταμάτησαν την απασχόληση όσων δεν επιθυμούσαν το εργόσημο γιατί λαμβάνοντας την νόμιμη αμοιβή έχαναν πολύτιμα επιδόματα και όλα δείχνουν ότι υπάρχει περίπτωση οι καρποί να μείνουν πάνω στα δένδρα.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι από τον Αύγουστο, έχει υπογραφεί και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ η κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) που ρυθμίζει τη συμμετοχή προσφύγων στην αγορά εργασίας μέσω της πρακτικής άσκησης, στο πλαίσιο της δράσης με ID 16688 «Ένταξη προσφύγων στην αγορά εργασίας», χρηματοδοτούμενης από πόρους του Ταμείου
Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ). Την ΚΥΑ υπέγραψαν ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Νικόλαος Παπαθανάσης, η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Νίκη Κεραμέως, η Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Άννα Ευθυμίου και η Υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Σέβη Βολουδάκη.
Σύμφωνα με την απόφαση, η πρακτική άσκηση διαρκεί 270 ώρες και επιτρέπει στους ωφελούμενους να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία σε τέσσερις βασικούς τομείς οικονομικής δραστηριότητας: γεωργία, κατασκευαστικό/τεχνικό τομέα, τουρισμό και ειδικές δράσεις αποκλειστικά για γυναίκες.
Οι ωφελούμενοι υπάγονται σε ασφάλιση μόνο για τον κίνδυνο ατυχήματος μέσω του e-ΕΦΚΑ, με τις ασφαλιστικές εισφορές να καταβάλλονται από τον φορέα υλοποίησης στην επιχείρηση που παρέχει την πρακτική άσκηση.
Μετά την ολοκλήρωση των 270 ωρών, οι συμμετέχοντες λαμβάνουν εφάπαξ αποζημίωση, ισοδύναμη με το 100% του κατώτατου ημερομισθίου εργατοτεχνίτη για κάθε ημέρα πρακτικής, δηλαδή 39,30 ευρώ.
Η καταβολή πραγματοποιείται εντός 30 ημερών μετά την υποβολή των απαιτούμενων δικαιολογητικών, τα οποία περιλαμβάνουν αποδεικτικά καταβολής ασφαλιστικών εισφορών και παρουσιολόγια υπογεγραμμένα από τον εργοδότη. Οι συμμετέχοντες λαμβάνουν επίσης βεβαίωση συμμετοχής για την ολοκλήρωση της πρακτικής άσκησης.
Η ΚΥΑ θέτει ανώτατα όρια στον αριθμό πρακτικά ασκούμενων ανά εργοδότη. Στον τομέα της γεωργίας, κάθε επιχείρηση μπορεί να απασχολεί έως 10 ωφελούμενους, με μέγιστη ενίσχυση 20.000 €.
Στους τομείς κατασκευών, τουρισμού και γυναικείων δράσεων, οι ωφελούμενοι αντιστοιχούν στο 17% των εργαζομένων ανά υποκατάστημα, με ανώτατο όριο τα 40 άτομα, και μέγιστη ενίσχυση 300.000 € ανά επιχείρηση.
Σημαντικό σημείο της ΚΥΑ είναι η διατήρηση του προσωπικού: οι επιχειρήσεις δεν επιτρέπεται να μειώσουν το προσωπικό τους κατά τη διάρκεια της πρακτικής άσκησης.
Σε περίπτωση απολύσεων, απαιτείται νέα πρόσληψη εντός δέκα ημερών για να διατηρηθεί ο συνολικός αριθμός εργαζομένων, εξαιρουμένων των πρακτικά ασκούμενων.
Με αυτή την απόφαση, η κυβέρνηση στοχεύει στην αποτελεσματική ένταξη των προσφύγων στην αγορά εργασίας, παρέχοντας ταυτόχρονα προστασία και ασφάλεια στους συμμετέχοντες, ενισχύοντας παράλληλα τις επιχειρήσεις και τους κλάδους που συμμετέχουν στο πρόγραμμα.
Παράλληλα, ο καγκελάριος της Γερμανίας Μερτς στη δήλωσή του για τους μετανάστες που επιβαρύνουν το «αστικό τοπίο», διευκρινίζοντας ότι τον ενοχλούν όσοι δεν έχουν «δικαίωμα παραμονής και θέση εργασίας...».
Κι αυτό την ώρα που ολοένα και περισσότερες από τις χώρες των οποίων οι κυβερνήσεις χαρακτηρίζονται από την αντιμεταναστευτική τους πολιτική, φέρνουν πολλαπλάσιους μετανάστες από ότι πριν χρόνια…
Οι επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν μετανάστες έχουν ένα νέο, εκπληκτικό είδωλο. Η εμπνευσμένη αυτή προσωπικότητα δεν είναι ούτε φιλελεύθερη, ούτε οπαδός της παγκοσμιοποίησης.
Πρόκειται για τη Τζιόρτζια Μελόνι, πρωθυπουργό της Ιταλίας, η οποία το 2022 ανέβηκε στην εξουσία με ένα ακροδεξιό πρόγραμμα, όπως αναφέρει o Economist.
Το ζήτημα όμως είναι πως έχουν ελαστικές σχέσεις εργασίας και λιγότερα δικαιώματα.
Σκοπεύει να εκδώσει 165.000 βίζες εργασίας για χαμηλής ειδίκευσης εργαζόμενους το επόμενο έτος, έναντι 30.000 πριν από πέντε χρόνια.
Η Ιταλία έχει επίσης υπογράψει μια συμφωνία για την κινητικότητα των εργαζομένων με την Ινδία, την οποία ένας υπεύθυνος προσλήψεων χαρακτηρίζει ως «μία από τις πιο προοδευτικές (στον κόσμο)».
Η κ. Μελόνι δεν είναι η μόνη ηγέτης της ακροδεξιάς που μαθαίνει να αγαπά τη μετανάστευση — ή, τουλάχιστον, ένα συγκεκριμένο είδος μετανάστευσης.
Αν και ο Βίκτορ Όρμπαν, πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, δήλωσε κάποτε ότι η χώρα του δεν χρειάζεται ούτε έναν μετανάστη για να λειτουργήσει η οικονομία της, έχει υιοθετήσει σιωπηλά προγράμματα για τους ξένους εργάτες.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτό πιθανόν θα κάνει τη μετανάστευση να μοιάζει λιγότερο με σκάλα —που οδηγεί τους μετανάστες σε μόνιμη εγκατάσταση και υπηκοότητα με κάθε σκαλοπάτι— και περισσότερο με περιστρεφόμενη πόρτα, χωρίς δικαιώματα για τον εργαζόμενο μετανάστη.
Βρε πως αλλάζουν οι καιροί…
