Η Μητρόπολη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου με ανακοίνωση της, ενημερώνει για το μήνυμα της Εκκλησίας αυτή την Κυριακή.
H Μητρόπολη αναφέρει τα εξής:
“Τιμά η Εκκλησία μας τους 318 αγίους και θεοφόρους Πατέρες της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι συνήλθαν στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. με σκοπό να καταδικάσουν τη φοβερή αίρεση του θεομάχου Αρείου και να ασφαλίσουν το Ορθόδοξο ποίμνιο στην οδό της αληθείας.
Αυτή την αλήθεια των διδασκαλιών του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τον αγώνα για την διαφύλαξή της, την κατανόηση και την μετοχή σε αυτήν, εγκωμιάζουν τα καθιερωμένα Ιερά Αναγνώσματα και οι ύμνοι της ημέρας.
«Προσέχετε», προειδοποιεί ο ακούραστος Απόστολος Παύλος, απευθυνόμενος για τελευταία φορά στους πρεσβυτέρους της Εφέσου:
«Γνωρίζω καλά ότι μετά την αναχώρησή μου, θα εισβάλουν ανάμεσά σας ψευδοδιδάσκαλοι σαν άγριοι και σκληροί λύκοι, που θα διαρπάζουν αλύπητα το ποίμνιο, βλάπτοντας και αφανίζοντας τις ψυχές των λογικών προβάτων», συνεχίζει.
Η αγωνία που αποτυπώνεται στον θεόπνευστο αποστολικό λόγο, για τους κινδύνους της διαστρέβλωσης της αλήθειας της Ορθοδόξου πίστης είναι διαχρονική και επίκαιρη. Καθόλου, δε, υπερβολική είναι η εικόνα των άγριων λύκων που χρησιμοποιεί, για να παραστήσει τους αιρετικούς ψευδοδιδασκάλους.
Άλλωστε ο ίδιος ο Κύριος είχε χαρακτηρίσει τους αιρετικούς ως «λύκους άρπαγες» και μάλιστα είχε προειδοποιήσει τους μαθητές του να προσέχουν, διότι οι λύκοι αυτοί εμφανίζονται «εν ενδύμασι προβάτων», δηλαδη με την εξωτερική μορφή της αθωότητας και την ημερότητας του προβάτου (Ματθ. ζ’ 15).
Η προειδοποίηση του Κυρίου, η αγωνία και εντολή προς επαγρύπνηση του Αποστόλου Παύλου και οι σκληροί αγώνες των αγίων και θεοφόρων 318 Πατέρων της Α’ Οικουμενικής συνόδου, αποκαλύπτουν την σημασία της διαφύλαξης της αλήθειας της Ορθοδόξου πίστεως, βαθιά στην καρδιά κάθε χριστιανού που θέλει να ομολογεί τον Χριστό ως γνήσιο τέκνο Του.
Διότι, όταν διαφυλάσσεται αμόλυντη και ειλικρινώς η αλήθεια των διδαχών του Ευαγγελίου στην καρδιά μας, ριζώνει ο ίδιος ο Κύριος, αφού είπε «Εγώ ειμί η οδός καί η αλήθεια καί η ζωή» (Ιω. ιδ΄ 6).
Με αυτόν τον τρόπο, η περιφρούρηση, οδηγεί στην κατανόηση και αυτή στην μετοχή, τελικά, της αλήθειας που είναι ο ίδιος ο Χριστός.
Μάταια, όμως, θα περιφρουρώ. Μάταια θα προσπαθώ να κατανοήσω και να μετέχω στην αλήθεια, αν δεν διακονήσω τον αδελφό μου, καταλήγει ο ένδοξος και πανεύφημος Παύλος, τοποθετώντας τον εαυτό του ως παράδειγμα.
Πώς μπορώ να ενωθώ με τον Χριστό, που είναι η αλήθεια και να μετέχω στα δώρα της Θείας Χάριτος, αν δεν ενωθώ με τον πλησίον; Αν δεν αφιερώσω τον εαυτό μου, κοπιάζοντας για την φροντίδα των αδυνάτων αδελφών μου; Μεγάλοι οδοδείκτες, λοιπόν, ορθώνονται στον πνευματικό αγώνα μας, η αυτοθυσία και η αγαθοεργία, ως καταλύτες πολύτιμοι για το τελικό προϊόν της ψυχικής αυτής κατεργασίας.
Αδελφοί, ας διαφυλάττουμε στο γόνιμο αγρό της ψυχής μας, άσπιλη την αλήθειας της Ορθοδόξου πίστης μας, κοπιάζοντας για την κατανόησή της, ώστε να ριζώσει βαθιά.
Ας μην αμελούμε να την καλλιεργούμε με την αυτοθυσία, την αγαθοεργία και την διακονία προς τον πλησίον. Μόνο τότε θα βλαστήσει και θα μπορούμε να γευτούμε τον γλυκό καρπό της Θείας Χάριτος, που είναι η ειρήνη, η χαρά και η αγάπη.”
