Η «Λαϊκή Συσπείρωση» συμπαραστέκεται στα δίκαια αιτήματα των εργαζόμενων της ELFE (ΒΦΛ) και καταγγέλλει: τους σχεδιασμούς της εταιρείας για μείωση του «υπέρογκου εργατικού κόστους», όπως αποκαλεί τους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων, που καθημερινά «πεθαίνουν» μέσα σε ένα ιδιαίτερα μολυσμένο περιβάλλον, τις συνεχείς πιέσεις και εκβιασμούς για υπογραφή σύμβασης εργασίας με μειωμένο μισθό – κατάργηση δικαιωμάτων - επιδομάτων, που δεν θα έχουν τελειωμό και με τις απολύσεις να έρχονται το αμέσως επόμενο διάστημα.  

Καταγγέλλουμε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις καθώς και τη σημερινή που με την ψήφιση σειράς νόμων έδωσαν και δίνουν στην εταιρία τη νομική δυνατότητα να τους εφαρμόζει για το πετσόκομμα των κατακτήσεων των εργαζόμενων. Καταγγέλλουμε  όσους τελευταία πανηγύρισαν για την τροπολογία των τριών (3) τοπικών κυβερνητικών βουλευτών, με την οποία απαλλάσσεται η ELFE (ΒΦΛ) από τον ΕΦΚ στο φυσικό αέριο. Τα μεγάλα λόγια για «ανάσα για τη ΒΦΛ», «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της εταιρείας», ήταν λόγια του αέρα και αυτό που γίνεται είναι να κοπεί η «ανάσα των εργαζόμενων». Να σταματήσει τώρα η συστηματική κοροϊδία που κάνουν οι τοπικοί κυβερνητικοί βουλευτές για τις δήθεν πιέσεις που θα ασκήσουν στην εργοδοσία, με την μη υπογραφή της ΚΥΑ.  Σκοπός της εργοδοσίας είναι το κυνήγι του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους. Όσο και να την «μπουκώσουν» με επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές κλπ, η εκμετάλλευση και το ξεζούμισμα των εργαζομένων είναι για αυτή μονόδρομος. Αυτό σημαίνει «ανταγωνιστικότητα»!

 

Οι εξελίξεις στη ΒΦΛ ήταν αναμενόμενες. Ξεκίνησαν από το μακρινό πλέον 1992 όταν, λίγους μήνες μετά από την ψήφιση της συνθήκης του Μάαστριχτ, απελευθερώνεται η αγορά του λιπάσματος. Το αποτέλεσμα της απελευθέρωσης ήταν το κλείσιμο των τριών (3) από τα τέσσερα (4) εργοστασίων που υπήρχαν στη χώρα, με εκατοντάδες απολυμένους, την τεράστια αύξηση της τιμής του λιπάσματος (~350%), που είχε σαν αποτέλεσμα και το ξεκλήρισμα χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών. Οι «πολιτικές» και «απόψεις» που εκφράζονταν εκείνη την περίοδο των εξελίξεων στη λιπασματοβιομηχανία, ότι αυτές είναι θετικές για τη ΒΦΛ, αφού είναι το εργοστάσιο με μοναδικά πλεονεκτήματα και ότι το κλείσιμο των άλλων εργοστασίων («ο θάνατος σου») θα ευνοούσε αμετάκλητα την ΒΦΛ («η ζωή μου»), αποδείχθηκαν «άνθρακες», καθότι όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα (εργαζόμενοι στα εργοστάσια που έκλεισαν, αγρότες που ξεκληρίστηκαν) και δεν τρέξεις για «βοήθεια», αργά ή γρήγορα η φωτιά θα φτάσει και στο δικό σου σπίτι.

Η μόνη λύση σήμερα για όλους είναι ο κοινός αγώνας των εργαζόμενων ενάντια στα σχέδια της εργοδοσίας που θέλει φτηνό και υποτακτικό εργατικό προσωπικό. Να απομονώσουν τις λογικές που λένε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να «βάλουν πλάτη» για να περάσει η εταιρία τις δυσκολίες και όσους υποστηρίζουν την πολιτική που λέει «καλά που υπάρχουν και αυτοί (μεγαλοεπιχειρηματίες) για να έχουμε δουλειές».  

Η μεγάλη σημασία που έχει το εργοστάσιο και για τους αγρότες επιβάλλει στην κυβέρνηση να αναλάβει όλες τις ευθύνες, που έχει έτσι και αλλιώς, για τις μεθοδεύσεις της εταιρίας σε βάρος των εργαζόμενων.

 

Ήρθε η ώρα οι εργαζόμενοι να πάρουν  την κατάσταση στα χέρια τους, να κάνουν πέρα όσους βάζουν εμπόδια στην οργάνωση του αγώνα τους. Να απαντήσουν αγωνιστικά στις μεθοδεύσεις και απειλές της εργοδοσίας και να παλέψουν για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους.

    ΚΑΒΑΛΑ 11-5-16

ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

ΠΟΤΟΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΒΕΛΙΣΣΑΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ