γράφει ο

Βασίλης Μυλωνάς

 

Γίνανε εβδομήντα εννιά, πια, οι συνεδριάσεις,

αυτές, παιδιά, του ΟΗΕ, που ’ναι…να τις θαυμάσεις.

 

Ακούστηκε πολύ μπλα-μπλα, του κόσμου είπαν τα ζόρια,

μα ο ΟΗΕ παρέμεινε, λέοντας δίχως δόντια.

 

Και λόγοι «βαρυσήμαντοι», σωστών και λαοπλάνων

κι άλλοι είπαν για το σάλπισμα, των…τούβλων Ταλιμπάνων.

 

Για τις γυναίκες σάλπισαν, ΣΚΑΣΜΟΣ, οι Ταλιμπάνοι,

που έξω από το σπίτι τους, να ομιλούν δεν κάνει.

 

Το στόμα να ’χουνε κλειστό, ούτε να τραγουδάνε,

γιατί δουλειά των γυναικών, είναι μια, να γεννάνε.

 

Σε όλο το Αφγανιστάν, να βγαίνουν στο μπαλκόνι,

μόνο για το σφουγγάρισμα και για να πάρουν σκόνη.

 

Μην τύχει και καθίσουνε, λίγο για να ρεμβάσουν,

αυτό θα είναι πρόκληση, άντρες άμα περάσουν.

 

Να κρύβουνε το πρόσωπο, σαν κλειστό παραθύρι,

γιατί αυτό όταν φαίνεται, τους άντρες «διαφθείρει».

 

Να βγαίνουν απ’ το σπίτι τους, με…πλήρη ενδυμασία,

αλλά κορίτσια, προσοχή, με άντρα συνοδεία!

 

Μα ο συνοδός, κοπέλες μου, να είναι συγγενείας

και μάλιστα του αίματος κι όχι εξ’ αγχιστείας!

 

Σε πάρκο μην πατήσετε, είναι για σκιουράκια,

η αστυνομία των ηθών (;), έχει και βουρδουλάκια!

 

Και, πού είστε, μη διαβάσετε, ποτέ μεγαλοφώνως,

γιατί σας πήρε ο διάβολος, σας περιμένει πόνος!

 

Ούτε μιλιά, ούτε λαλιά, όπου και αν βρεθείτε,

όλες σας βγάλτε τον σκασμό, όλες να βουβαθείτε!

 

Κι όταν του άντρα γι’ αγκαλιά, ό,τι ώρα του καπνίσει,

κόνξες μην κάνει η κυρά, να τον ευχαριστήσει!

 

Το Αφγανιστάν είναι μικρό, πρέπει να μεγαλώσει

κι άλλα μαθήματα πολλά, στη Δύση για να δώσει!

 

Πέντε παιδιά η καθεμιά, κάνετε μέσο όρο,

γεννοβολάτε, με Αφγανούς, γεμίστε μας τον χώρο!

 

Κορίτσια και εσείς κυρές, σ’ άντρα γιατρό μην πάτε,

αυτό το πράμα είναι ντροπή και κάλιο να…ψοφάτε!

 

Γιατί ο άντρας ο γιατρός, όχι μόνο γιατρεύει,

αλλά και το κορμάκι σας, θέλει να πασπατεύει!

 

Και ούτε να σπουδάσετε κι αυτό είν’ αμαρτία,

έτσι, σας προστατεύουμε, από την ασωτία!

 

Αυτά όλα μνημονεύτηκαν, προχθές στη Νέα Υόρκη,

μα, στο κενό, μου φαίνεται, πέσαν όλοι οι όρκοι.

 

Τους Ταλιμπάν θα σύρουνε, για δίκη, λέει, στη Χάγη,

γιατί είναι αγροίκοι βάρβαροι, τρελοί γυναικοφάγοι.

 

Μα, οι Ταλιμπάν στη χώρα τους, έχουνε καταφύγιο

και έχουν έρωτα τρελό, για ξύλο και μαστίγιο.

 

Είν’ η γυναίκα για αυτούς, ένα αντικείμενό τους

και όσα λέει ο ΟΗΕ, τα γράφουν στον ποπό τους.

 

Όπως για το Κυπριακό, ψηφίζει και ψηφίζει,

μισόν αιώνα ο τουρκαλάς, αδιάφορα σφυρίζει.

 

Έτσι, το ξαναλέμε εμείς, χωρίς πολλά…παζάρια,

ο ΟΗΕ είναι γίγαντας, με γυάλινα ποδάρια.