γράφει ο

Βασίλης Μυλωνάς

 

Μες στο ΠΑΣΟΚ ψιλή βροχή, στον ΣΥΡΙΖΑ έχει μπόρα,

του Μητσοτάκη ήτανε, προχθές, η…άσπρη ώρα.

 

Τον Ανδρουλάκη κύκλωσαν, καράβια από έναν στόλο,

τον Κασσελάκη σκούντηξαν κι έπεσε με τον κώλο.

 

Άλλος γκρεμίζεται κι άλλος στολίζεται

και η ζωή συνεχίζεται.

 

Πάντοτε στην Πολιτική, τα ίδια και τα ίδια,

άλλος πατάει σίδερα, κι άλλος σάπια σανίδια.

 

Εκεί που άλλοι πέφτουνε και που καρδιοχτυπάνε,

τάζει ο άλλος όνειρα και τον χειροκροτάνε.

 

Ανέβηκε ο πρωθυπουργός, στης ΔΕΘ, πάλι, το βήμα,

μα, ο λόγος του ήταν, ούριος κι όχι άγριο κύμα.

 

Όπως ο Αλέξης έκανε, κείνα τα μαύρα χρόνια

και…περιστέρια του ’ριχναν, λουλούδια και μπαλόνια.

 

Το ξακουστό του Πρόγραμμα, λέει, της Θεσσαλονίκης,

που άξιζε όσο το βρακί, της θείας Κλεονίκης.

 

Τώρα ο Κυριάκος έταζε, εδώ κι εκεί αυξήσεις,

που σίγουρα, καλύτερα, Έλληνα, πια θα ζήσεις!

 

Δυόμισι, λέει, τοις εκατό, δίνει για τις συντάξεις,

βρε, ένα σεβαστό ποσό, που είναι να θαυμάξεις!

 

Στα εξακόσια σου ευρώ, τζουπ το δεκαπεντάρι

και στον μπακάλη ξόδεψ’ το, για ένα μπουκάλι λάδι!

 

Μας είπε για τις Μπελαρά, είπε για τα…Ραφάλια

και τάξε, τάξε, φούσκωσε, του κόσμου τα κεφάλια.

 

Είπε και για «Το Σπίτι μου» και για νοσοκομεία

και…ότι βάρος δίνεται, τώρα πια στην ΥΓΕΙΑ.

 

Το βάρος, ναι, το ξέρουμε και ας μην καμαρώνει,

το βάρος που ανέκαθεν, ο κόσμος το πληρώνει.

 

Κι όποιου δεν έχει η τσέπη του, χρόνια ταλαιπωρείται

και που στο τέλος γίνεται, κακώς, ενθάδε κείται.

 

Μας είπε ο πρωθυπουργός κι άλλα πολλά σπουδαία,

πως η Οικονομία μας, αυξάνεται ραγδαία.

 

Κι έταξε χύμα αλλαγές, αλλά όχι με βιασύνη,

θα…αναστυλώσει, βρε παιδιά και τη Δικαιοσύνη.

 

Που για ένα Δικαστήριο, μία σειρά να πιάσεις,

κάν’ την όταν θα είσαι νιός, να βγει όταν γεράσεις!

 

Κυριάκο, όσα μας έταξες, πηγαίνουν σαν χελώνα

και αμφιβάλω αν γίνουνε, στον άλλο τον αιώνα!

 

Χωρίς αντιπολίτευση, τώρα που έχεις μείνει,

άφοβα παίζεις και γελάς, Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει!

 

Δεκάξι είναι τα κόμματα, στην πολυκατοικία,

στο τέταρτο μαλώματα, στο πέμπτο ξεφαντώματα,

στο τρίτο ησυχία.

 

Άλλος παντρεύεται, άλλος μπερδεύεται,

άλλος στολίζεται, άλλος γκρεμίζεται

και η ζωή συνεχίζεται.