γράφει ο

Τάσος Αποστολίδης

 

Είμαστε μαθημένοι στο ξόδεμα τις ημέρες των εορτών. Κακά τα ψέματα. Κι αυτό το χούι περνάει από γενιά σε γενιά. Είμαστε καταναλωτικά όντα. Είτε επειδή «έτσι μας έκαναν», είτε επειδή έτσι επιτρέψαμε εμείς οι ίδιοι να γίνουμε.

 

Και κάθε χρόνο θέλουμε όλο και πιο πολλά. Κάθε χρόνο θέλουμε να ξοδεύουμε περισσότερο τα Χριστούγεννα, «για να καταλάβουμε Χριστούγεννα».

 

Και κάθε χρόνο, παρά την (μόνιμη κατά τα άλλα) κρίση, όλα «πρέπει» να είναι όλο και πιο φανταχτερά.

 

Όποιος περίμενε να δει στην Καβάλα να στήνεται μια «Ονειρούπολη» είναι λογικό να έχει απογοητευτεί. Η Καβάλα δεν επιδίωξε –και ορθώς- να αντιγράψει την επιτυχία των Δραμινών. 

 

Η Δράμα μπορεί να συνεχίσει να είναι γνωστή για τα Χριστούγεννά της και η Καβάλα μπορεί να συνεχίσει να είναι γνωστή σε πράγματα που ξεχώρισε τα τελευταία 15 χρόνια αλλά και παλαιότερα.

 

Για να ξεχωρίσει, η Καβάλα έχει το Φεστιβάλ Φιλίππων, το Cosmopolis και το Air Show (που «επιστρέφουν» από το 2016), το μοναδικό Φεστιβάλ Παπαϊωάννου η δυναμική του οποίου κακώς αγνοήθηκε. Και τόσα άλλα.

 

Θα ήταν λάθος τακτική για την Καβάλα να αποκτήσει την δική της Ονειρούπολη, το δικό της Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, τις δικές της γιορτές παλιάς Πόλης. Όπως θα ήταν λάθος να αποκτήσει και «Καρναβάλι της Ξάνθης». Μα είναι... «Ξάνθης»…  Είναι δυνατόν;

 

Κάθε τόπος ξεχωρίζει για τα δικά του. Και κάθε τόπος συναγωνίζεται τους γείτονές του για κοινά πράγματα, όπως οι επιλογές διασκέδασης, το φαγητό και οι τοπικές σπεσιαλιτέ, τα τοπικά κρασιά και τσίπουρα…

 

Η πόλη οφείλει να τιμά τη συλλογική μνήμη, να τιμά τις γιορτές της, να γιορτάζει τις γιορτές που είναι κοινές για όλους. Για τις μέρες που διανύουμε, οφείλει να προσφέρει εκδηλώσεις που θα δημιουργήσουν κίνηση στην αγορά και θα συγκρατήσουν κάπως την όποια «φυγή».

 

Η Καβάλα απέδειξε ότι μπορεί να πράξει τα αυτονόητα, κι ας είναι λίγα αυτά, κι ας είναι με καθυστέρηση. Βέβαια σήμερα θεωρούμε καθυστερημένη έναρξη των Χριστουγέννων την 11η Δεκεμβρίου γιατί παίρνουμε –με μάλλον ανόητο τρόπο - ως μέτρο σύγκρισης την διαφημιστική μανία των πολυεθνικών που αρχίζουν από το Νοέμβρη ή την «εξειδικευμένη» πλέον Δράμα που αρχίζει «πάντα νωρίς».

 

Αν οι σημερινοί μεσήλικες ή οι νέοι οικογενειάρχες θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια, θα αντιληφθούν ότι μια χαρά ξεκίνησαν τα Χριστούγεννα στην Καβάλα και θα εκτιμήσουν πως είναι πλουσιότερα σε σχέση με το 1995 ή το 2000. Για να μην πάμε σε παλιότερες δεκαετίες, όταν ένας Αη Βασίλης και μόνο στην πλατεία ήταν αρκετός για να ζήσει το παιδί το παραμύθι των Χριστουγέννων.

 

Υπήρξαμε πολύ χειρότερα, εκτός από πολύ καλύτερα. Σημασία έχει να εκτιμούμε το σήμερα.

 

Η εικόνα της Χριστουγεννιάτικης Καβάλας είναι καλή. Αρκεί να τη συγκρίνεις με αυτό που πρέπει.

 

Το πώς στήθηκαν οι γιορτές, η προχειρότητα, οι αστοχίες, οι λάθος πολιτικές κινήσεις, ορισμένα «σκοτεινά» ή αμφιλεγόμενα σημεία της διοργάνωσης, όλα αυτά ανήκουν στην προ εορτών περίοδο και καλό θα είναι να «ανοίξουν» ξανά ως θέματα συζήτησης, αντιπολίτευσης ή έρευνας, από τα μισά του Γενάρη και μετά.

 

Για την ώρα, δεν έχουμε παρά να χαρούμε αυτό που έχουμε.

 

Το κέντρο της πόλης θυμίζει λίγο ένα παραμύθι, με τα Κάστρα που έγιναν πύλες της πλατείας, με τον διαφορετικό φετινό στολισμό, με τις δραστηριότητες, με το παγοδρόμιο. Και φέτος ζωντανεύει και ο δημοτικός κήπος, με το καρουζέλ και τα σπιτάκια.

 

Μπορεί έναν ενήλικα να μην τον ξεγελούν όλα αυτά. Να μην τον θαμπώνουν αρκετά για να ξεχάσει αυτά που θέλει να μην θυμάται. Σκεφτείτε όμως ότι η γιορτή στήθηκε για τα παιδιά, πρωτίστως, κι ότι αυτά αρκούνται σε αυτό που παρουσιάζει σήμερα η Καβάλα.

 

Εντάξει. Υπάρχουν και οι κακομαθημένοι. Ενήλικες ή παιδιά. Υπάρχουν και οι μίζεροι. Αλλά ας μην τα ισοπεδώσουμε όλα. Η γιορτή είναι εκεί και μας καλεί να συμμετάσχουμε.

 

Και είναι βέβαιο ότι πολλοί Καβαλιώτες γονείς θα πάρουν φέτος τα παιδιά τους για να πάνε στην Ονειρούπολη. Άλλοι θα πάνε και στη Θεσσαλονίκη, άλλοι και πιο μακριά. Αλλά είναι επίσης βέβαιο ότι θα βρουν κάτι στο κέντρο της πόλης για να μείνουν στην Καβάλα, τις περισσότερες ημέρες των εορτών.

 

Μας αξίζει κάτι καλύτερο; Ναι. Το ευχόμαστε, το ζητούμε… για την επόμενη φορά.

 

Ποτέ ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι, ή ένα γεύμα, ή ένα ντύσιμο ή ένα χτένισμα… δεν είναι τέλεια. Πάντα κάτι χαλάει την τελειότητα.

 

…Για να μην μας ματιάζουν…

 

Ας παραδειγματιστούμε από συνανθρώπους μας που περνάνε καλά με τα λίγα. Επειδή έχουν την υγειά τους, επειδή έχουν ανθρώπους που αγαπούν δίπλα τους. Δεν είναι ζητούμενο πάντα η «υπερπαραγωγή».

 

Πολλές φορές η μαγεία κρύβεται σε πράγματα απλά. Σε πράγματα που εμείς οι ίδιοι εφευρίσκουμε.

 

Με την ευχή του χρόνου να είναι καλύτερα τα πράγματα. Με την ευχή η πόλη της Καβάλας να αποκτήσει κάτι παραπάνω από τη μαγεία της Δραμινής Ονειρούπολης, της ακόμη πιο μαγικής πόλης των Τρικάλων με τα ξωτικά αυτές τις μέρες, λίγη από την τεχνογνωσία της «αδερφής» Νυρεμβέργης ή των εντυπωσιακών ευρωπαϊκών πρωτευουσών.

 

Για την ώρα, ας αφήσουμε τα παιδιά να γιορτάσουν κι ας γκρινιάξουμε λιγότερο. Γιορτές είναι.

 

Ας γίνουν οι γιορτές αφορμή να προβληματιστούμε ότι σημαντικό πρόβλημα της πόλης είναι η μάστιγα της «μιζέριας» που χαρακτηρίζει μια μερίδα της κοινωνίας, που έχει μόνιμα κακή διάθεση και δείχνει μόνιμα άρνηση να χαρεί μικρά, απλά και ευχάριστα πράγματα.

 

 

 

Δείτε παρακάτω φωτογραφίες από την έναρξη των εκδηλώσεων στην Καβάλα το βράδυ της Παρασκευής

 

 

Δείτε ΕΔΩ αναλυτικό πρόγραμμα, μέρα προς μέρα, των χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων της Καβάλας