Είμαστε αιώνες μακριά από την ενιαία περιφερειακή συνείδηση. (Ένα σχόλιο με αφορμή την αλλαγή λογότυπου της Περιφέρειας ΑΜΘ)

 

γράφει ο

Κώστας Κατσιμίγας

 

 

Κατώτερο των περιστάσεων για μια ακόμη φορά το Περιφερειακό Συμβούλιο Αν. Μακεδονίας και Θράκης διχάστηκε, για την ακρίβεια χωρίστηκε στα πέντε, με  αφορμή την αλλαγή του λογότυπου της Περιφέρειας.

 

Και ο διχασμός δεν έγινε με βάση τις παρατάξεις, αλλά τους Νομούς.

 

Υποβλήθηκαν από περιφερειακούς συμβούλους τελικά πέντε προτάσεις που είχαν αναφορά στους πέντε Νομούς (Διόνυσος από Δράμα, Φίλιπποι από Καβάλα, Δημόκριτος από Ξάνθη, Θράκας Ιππέας από Ροδόπη, Νίκη Της Σαμοθράκης από Έβρο).

 

Ένα συμβούλιο δεν μπόρεσε να βρει ένα κοινά αποδεκτά λογότυπο που να έχει οικουμενικότητα και συμβολισμό, ευρύτερα γνωστό και να αποτελεί το BRAND NAME της Περιφέρειας.

 

Μικροπρέπειες και τοπικισμοί κυριάρχησαν μαζί βέβαια και με τακτικισμούς ορισμένων που ψήφισαν λευκό για να αποφύγουν σε βάρος τους κριτικές και εγκλήσεις. Τελικά επικράτησε η Νίκη της Σαμοθράκης με ισχνή πλειοψηφία.

 

Στα ευτράπελα της υπόθεσης συγκαταλέγονται η καταγγελία που έγινε σε ΜΜΕ της Καβάλας σε βάρος Καβαλιώτη Περιφερειακού Συμβούλου που τόλμησε να ψηφίσει υπέρ της Νίκης της Σαμοθράκης και όχι υπέρ των Φιλίππων.

 

Ελπίζουμε ο άνθρωπος να γλυτώσει τον λιθοβολισμό.

 

Επίσης στα ευτράπελα συγκαταλέγεται και η πρόταση, Off Camera, περιφερειακού Συμβούλου του Έβρου που πρότεινε να τοποθετηθεί στο ακέφαλο άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης το κεφάλι του Δημόκριτου.

 

Η προχειρότητα με την οποία συστήθηκε η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση το 2010 σε συνδυασμό με την απαξίωση της  από την Κεντρική εξουσία που την άφησε χωρίς, προσωπικό, πόρους και ουσιαστικές αρμοδιότητες αναδεικνύεται με κάθε ευκαιρία.

 

Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη υπήρξε η θεσμοθέτηση των χωρικών αντιπεριφερειαρχών οι όποιοι καθήμενοι στις καρέκλες των πρώην Νομαρχών, αναβιώνουν εξωθεσμικά και ατύπως τις πρώην Νομαρχίες και καθιστούν τις Περιφέρειες Ομοσπονδίες πρώην Νομαρχιών.

 

Χρησιμοποιούν μάλιστα ανύπαρκτους θεσμικά όρους όπως αυτόν της  «Αντιπεριφέρειας», όρος που δεν αναφέρεται πουθενά και σε κανένα Νομοθέτημα.

 

Οι χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες  έχουν ελάχιστες αρμοδιότητες οι δε Περιφερειακές Ενότητες που εκ του Νόμου ορίζονται ως γεωγραφικές περιοχές και μόνο, δεν έχουν Νομική Υπόσταση, ΑΦΜ και δεν εκπροσωπούνται σε Δικαστήρια.

Οι δε Χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες  οι οποίοι ηγούνται και εκτρέφουν τους τοπικισμούς, εκπροσωπούν απλά τον Περιφερειάρχη σε μία Χωρική Ενότητα.

 

Και ενώ η Ευρώπη μεταπολεμικά στήριξε την οικονομική της Ανάπτυξη στη Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με πόρους, αρμοδιότητες μέχρι και νομοθετική εξουσία στη γαλανή μας πατρίδα παραμένει απαξιωμένη, αποστεωμένη και εγκλωβισμένη σε αδιέξοδους τοπικισμούς. Κρίμα!!!!