Περί Επιδημιών

γράφει ο 

Κώστας Χατζηεμμανουήλ

Περί επιδημιών, πανδημιών και όλων των παραγώγων τους ο λόγος, τούτες τις μέρες, που ο κορωνοϊός (το σύστημα ορθογραφικής διόρθωσης, μου κοκκινίζει την λέξη, ως άγνωστη. Ένας ιός λιγότερος στον υπολογιστή μου, σκέφτομαι), που ο κορωνοϊός, έλεγα, μας κυνηγά, μας κυνηγάει.  

«Περί επιδημιών» και ο τίτλος του βιβλίου μου, που συντροφεύει την SMS 6 σαββατιάτικη έξοδό μου, για σωματική άσκηση, μεγαλύτερη είναι η ανάγκη μου για πνευματική.

Από τα εφτά βιβλία των «Επιδημιών» του Ιπποκράτη τα δυο μόνο γνήσια, το Πρώτον και το Τρίτον, αμφότερα γραμμένα στη Θάσο. 

Τα άλλα δύο, το δεύτερον και το έκτον, αποδίδονται στους μαθητές του και στον ίδιο του τον γιο τον Θεσσαλό, που επεξεργάστηκε σημειώσεις του πατέρα του. 

Το πέμπτο όμως και το έβδομο βιβλίο, ο Γαληνός τα θεωρεί αναμφισβήτητα νόθα.

Περπατώ ανάμεσα στις διάσπαρτες πέτρες, απομεινάρια της αρχαίας πόλης της Θάσου, πλάι στο τείχος, κοντά το Ιερό του Ηρακλή, πιο πάνω απ’ το Αρτεμίσιο. 

Ακουμπισμένος, πάνω τους, σαν άλλος ποιητής που αναζητά πάνω στην πέτρα της Ασίνης το άγγιγμα του πεθαμένου, αιώνες τώρα, βασιλιά της, διαβάζω τα ονόματα των μακρινών εκείνων ανθρώπων του μόχθου, του ανώνυμου εκείνου πλήθους, που ο πατέρας της ιατρικής απαθανάτισε, μέσα από τις σημειώσεις του, σ' αυτά τα αρχαιότερα «φύλλα νοσηλείας» στην ιστορία.

Να, εδώ κάπου έμενε ο Ερμοκράτης, κοντά στο καινούριο τείχος. Ο Φιλίστης  και ο Χαιρίων, κοντά στο σπίτι του Δημαίνετου. Η ανύπαντρη κόρη του Ευρυάνακτα και η γυναίκα που έμενε κοντά στο σπίτι του Αριστίωνα. 

Η σύζυγος του Οικέτη, ο Παριανός, που έμενε λίγο πιο πάνω από τον ναό της Άρτεμης και ο Πυθίων, που έμενε πέρα από τον ναό του Ηρακλή και οι πέτρες των σπιτικών τους στέκουν βουβοί μάρτυρες κι αφηγητές των στεναγμών τους, που όμοιοι σαν την ανθρώπινη ανάσα, μένουν σε όλες τις ανθρώπινες γενιές.      

Κι εγώ; Τι εγώ; Με SMS 6 για φύλλο πορείας, αφήνω πάνω στη γη τα ανώνυμα βήματα μου. 

Πάνω στα χνάρια του παππού Ιπποκράτη που κάτω από τον ίδιο ουρανό του νησιού μου, πρώτος, χρησιμοποίησε τον όρο «επιδημία», πρώτη φορά στην ιστορία του κόσμου, πρώτη σε χρήση, σήμερα, λέξη, στον κόσμο όλο.