Εκτενή ανακοίνωση με καυστική κριτική εξέδωσε το ΠΑΜΕ Καβάλας με αφορμή την πρόσφατη εκδήλωση του Εργατικού Κέντρου Καβάλας με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΤΟ ΕΥΚ ΚΑΒΑΛΑΣ ΜΕ ΤΟ ΙΝΕ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
Την Τετάρτη 1 Απρίλη στην αίθουσα του ΕΥΚ Καβάλας πραγματοποιήθηκε ημερίδα με θέμα “Κοινωνικές και αναπτυξιακές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και προοπτικές του Ν. Καβάλας” σε συνεργασία με το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ. Σκοπός της όπως είχε αναγγελθεί ήταν η παρουσίαση των οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων της κρίσης καθώς και η πρόταση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ για βιώσιμη ανάπτυξη με απασχόληση, καθώς και το μείζον θέμα της ανεργίας που μαστίζει την Εργατική Τάξη.
Οι συνδικαλιστές του ταξικού εργατικού κινήματος που παρακολουθήσαμε την ημερίδα, με τις τοποθετήσεις μας προσπαθήσαμε να αναδείξουμε τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, τις επιπτώσεις της, και το τι χρειάζεται να κάνει το εργατικό κίνημα για να αντιπαλέψει αυτή την κατάσταση. Κρίναμε ωστόσο αναγκαίο να ενημερώσουμε και τους εργαζόμενους και τους άνεργους με κάποια από τα συμπεράσματα που βγάλαμε τόσο από τις ομιλίες όσο και τις τοποθετήσεις των παρευρισκομένων στην ημερίδα.
1) Καλή η παραδοχή της κατάστασης και τα κροκοδείλια δάκρυα, αλλά ας αναλογιστούμε που ήταν τόσα χρόνια η Διοίκηση του ΕΥΚ και τι πρωτοβουλίες έπαιρνε για να οργανώσει την Ε.Τ. του νομού σε όλους τους αγώνες που γινόντουσαν για να μπει φρένο στο αντεργατικό τσουνάμι που μας χτύπησε και συνεχίζει να μας χτυπάει; Τι ενέργειες έκανε για να μπει φρένο στην ασυδοσία των μεγαλοεργοδοτών μέσα στους χώρους δουλειάς, ώστε να νιώσουν οι εργαζόμενοι ότι έχουν ένα στήριγμα για να σηκώσουν το ανάστημά τους; Παντελείς απουσία και απραξία στους χώρους δουλειάς, καμία διάθεση σύγκρουσης με την εργοδοσία, στείρα διοικητικά συμβούλια μπροστά σε απεργιακές κινητοποιήσεις με μια ξερή ανακοίνωση στον τύπο για τον τόπο της συγκέντρωσης με ελάχιστη ως μηδενική συμμετοχή, κλπ. Πάγια τακτική των οπαδών του κοινωνικού εταιρισμού και λάτρων της ανταγωνιστικότητας που δε θέλουν ένα κίνημα χειραφετημένο, αλλά υποχείριο και χειροκροτητή στις ορέξεις της κάθε κυβερνητικής πολιτικής και του μεγάλου κεφαλαίου. Κλασικά παραδείγματα η στάση τους στο κίνημα, η αντίθετη θέση τους σε όλες μας τις προτάσεις για την προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού κινήματος και μέσα στα Διοικητικά συμβούλια. Τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα η αναμονή που καλλιέργησε ο Πρόεδρος στην Ετήσια Γενική Συνέλευση του ΕΥΚ λέγοντας εισηγητικά ότι η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ φαίνεται να είναι φιλεργατική και ότι ελπίζει να πάρει μέτρα υπέρ των εργαζομένων και του λαού, όπως και οι δηλώσεις του στην ημερίδα που καλούσε τη νέα κυβέρνηση να δώσει ζεστό χρήμα στους επιχειρηματίες ώστε να δημιουργηθούν «νέες θέσεις εργασίας». Τόσα χρόνια έχουμε αποκτήσει την πείρα, η οποία μας διδάσκει ότι καμία κυβέρνηση που στηρίζει τον καπιταλιστικό δρόμο παραγωγής, άρα το μεγάλο κεφάλαιο, όσα μέτρα ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και να πάρει δεν ωφέλησαν εμάς, όπως επίσης καλό είναι να θυμηθούμε ότι, όσες κατακτήσεις είχαμε ήταν αποτέλεσμα της ταξικής πάλης και των αγώνων της Ε.Τ.
2) Μπορεί ο λαός μας να λέει «κάλλιο αργά παρά ποτέ» ,αλλά τι κατεύθυνση έδωσε και πως προσπάθησε να οργανώσει τον αγώνα για την από κοινού πάλη των ανέργων μαζί με τους εργαζόμενους μέσα από τα σωματεία για τα προβλήματα των ανέργων; Οι μοναδικές ενέργειες που έκανε και συνεχίζει να κάνει είναι να συμμετέχει στα διάφορα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας που όχι μόνο δεν είναι «ασπιρίνη στον καρκίνο», αλλά στην ουσία είναι τζάμπα εργασία με ελάχιστο ή και μηδενικό κόστος στους επιχειρηματίες. Προγράμματα που όχι μόνο δεν λύνουν το πρόβλημα της ανεργίας αλλά, έχουν σα σκοπό να διαλύσουν περαιτέρω εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων και να επιβάλουν ένα καινούργιο εργασιακό καθεστώς που θα πλήξει ειδικά στη νέα βάρδια της Ε.Τ. ,τους νέους και τις νέες που μπαίνουν για πρώτη φορά στην παραγωγή. Άρα μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι η επιθυμία για σταθερή και με δικαιώματα εργασία μένει γυμνό καρφωμένο σύνθημα στον τοίχο, ή ακόμα χειρότερα πάει περίπατο, αν δεν συγκρουστείς συνολικά με τη λογική αυτής της κατεύθυνσης στο σύνολο των χωρών της ΕΕ, που επιτάσσει φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, σε μια προσπάθεια να πάρει πάλι μπρος η μηχανή της καπιταλιστικής οικονομίας, για να έρθει η περιβόητη για όλους αυτούς καπιταλιστική ανάπτυξη, που όπως ισχυρίζονται θα ενισχύσει την επιχειρηματικότητα και θα φέρει νέες θέσεις εργασίας.
Εξάλλου οι εργαζόμενοι είδαν τα δικαιώματά τους να αρχίζουν να ξηλώνονται και τα ποσοστά ανεργίας να μεγαλώνουν, όταν ακόμα η χώρα μας ήταν σε φάση ανάπτυξης, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από το μέσο όρο των χωρών της ΕΕ. Όπως επίσης ακόμη και στις μέρες μας, που παρά την οικονομική κρίση συνεχίζουν να υπάρχουν ορισμένοι κλάδοι με κερδοφορία (πχ επισιτισμός – τουρισμός, τηλεπικοινωνίες, εμπορική ναυτιλία, υπηρεσίες κ.α.) , αλλά οι εργαζόμενοι τα μόνα που «απολαμβάνουν» είναι, η μείωση των θέσεων εργασίας, η αύξηση του ποσοστού των εργαζομένων που δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, το όργιο της «μαύρης» (ανασφάλιστης) εργασίας, την κακοπληρωμένη εργασία μέσα από τη μαθητεία τα διάφορα προγράμματα τόνωσης της απασχόλησης και το «όργιο» των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων, την αύξηση του ποσοστού των επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων εργασίας και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
3) Όσοι συμμετείχαμε στην ημερίδα γίναμε γνώστες από μια σειρά στατιστικών στοιχείων που αντικατοπτρίζουν την κατάσταση συνολικά στη χώρα, αλλά και στην περιοχή μας, που απ’ ότι φαίνεται είναι αποτέλεσμα μιας σοβαρής επιστημονικής προσπάθειας που γίνεται σ’ αυτό το επίπεδο από το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, που δεν αμφισβητείται από κανένα η σοβαρότητα και η εγκυρότητά της και είναι βάση μελέτης και εξαγωγής συμπερασμάτων από πολλούς φορείς. Ειδικά όμως σαν επιστημονικός φορέας της ΓΣΕΕ, έχει μεγάλη σημασία από ποια σκοπιά προσπαθείς να κάνεις την ανάλυση αυτή. Για να χρησιμοποιήσεις αυτό το «εργαλείο» και για να βγάλεις τα σωστά συμπεράσματα και να μπορέσεις να βρεις τον τρόπο να αντιπαλέψεις μια κατάσταση. Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, από την ίδρυσή του είχε ως κύριο στόχο την τεκμηρίωση των θέσεων του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και ειδικότερα της ΓΣΕΕ. Ιδεολογικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ είναι ένα εργαλείο που υπηρετεί τη στρατηγική και την τακτική της ΓΣΕΕ, την ενσωμάτωση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας και του κοινωνικού εταιρισμού, που αποτελεί και την κυρίαρχη γραμμή της ΓΣΕΕ.
Τέτοια «εργαλεία» όπως το ΙΝΕ της ΓΣΣΕ που υπηρετούν το δρόμο του κοινωνικού εταιρισμού γίνονται μπούμερανγκ και στρέφονται κατά των συμφερόντων της Ε.Τ. αφού την εγκλωβίζουν στα δεσμά της εκμετάλλευσης από μια χούφτα παράσιτα που δεν έχουν τίποτε να προσφέρουν στην παραγωγή.
Σήμερα, αποτελεί έναν από τους πιο ισχυρούς ντίλερ εργασίας μέσω δεκάδων προγραμμάτων, είναι πρωτοπόρο στην υλοποίηση αυτών. Οι λειτουργίες του και η χρηματοδότησή του συγκροτούν ένα βασικό εργαλείο εκμετάλλευσης και εξαγοράς συνειδήσεων. Τον προηγούμενο χρόνο το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ μπήκε γερά στο σκλαβοπάζαρο με την 5μηνη απασχόληση. Σύμφωνα με τα στοιχεία, πάνω από 20.000 εργαζόμενοι απασχολήθηκαν από το ΙΝΕ σε προγράμματα κακοπληρωμένης εργασίας που τσάκιζαν εμμέσως την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση.
4) Όπως επίσης, όταν προσπαθείς να κάνεις μια ανάλυση της κατάστασης το πρώτο πράγμα που πρέπει να ανιχνεύσεις είναι η αιτία και πολλές φορές η αιτία της αιτίας που τη δημιουργεί. Όταν ξεκινάς μια εισήγηση θεωρώντας σα δεδομένο την κρίση χωρίς να αναλύσεις τις αιτίες της, πέφτεις εύκολα στην παγίδα να αναγάγεις τα αποτελέσματά της σαν αίτια. Για παράδειγμα να την ονομάζεις κρίση χρέους ή κρίση υπερδανεισμού, ή το ότι οι μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας λόγω του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης σε οδήγησαν σε αυτή, σε οδηγούν σε συμπεράσματα -άρα και προτάσεις- εσφαλμένες, ενώ έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι είναι καθαρά κρίση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής λόγω υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και προϊόντων. Ακόμη σε οδηγεί στην αποδοχή του χρέους, ενώ ξέρουμε πολύ καλά ότι από το δανεισμό ωφελήθηκαν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και το μόνο πράγμα που περίσσεψε για μας είναι το μπιλιετάκι της αποπληρωμής του. Φυσικά από μεριάς του, δεν είναι θέμα λάθους ερμηνείας της αιτίας της κρίσης αλλά ουσιαστική παραδοχή του καπιταλιστικού δρόμου παραγωγής, που μας χρειάζεται και μας χρησιμοποιεί σαν γρανάζι διαιώνισης των κερδών και της ίδιας της ύπαρξής του.
5) Αυτό που μπορεί να δώσει φτερά και όραμα στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τις νέες και τους νέους της χώρας μας είναι η συσπείρωσή τους στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο ΠΑΜΕ, τη μόνη δύναμη στο κίνημα που μέσα από τα σωματεία, παλεύει με όλες της τις δυνάμεις για τα συμφέροντα της Ε.Τ. χωρίς να υπολογίζει κόστος και δυσκολίες, δε φοβάται και κοντράρεται με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, δε προσπαθεί να «μοιράζει την πίτα» μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων. Που προσπαθεί για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και έχει βάλει τις βάσεις και το διεκδικητικό πλαίσιο πάλης. Διεκδικήσεις που συμπυκνώνονται στο αίτημα: «Κάλυψη όλων των απωλειών-Δε θα ζήσουμε με τα ψίχουλα».
Η ταξική συσπείρωση και η αποφασιστική πάλη κατά του κεφαλαίου και των κομμάτων που το υπηρετούν είναι ο σημερινός μονόδρομος για τους εργαζόμενους για να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια και τη δυστυχία, για να αποσπάσουν αυτά που έχασαν, για να βάλουν μπρος για τις διεκδικήσεις τους που να καλύπτουν σύγχρονες ανάγκες.
Η ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, οι ζωντανές συλλογικές διαδικασίες των σωματείων, η υιοθέτηση αιτημάτων που θίγουν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων πρέπει να είναι σε πρώτο πλάνο.
Ο δρόμος του αγώνα, της οργάνωσης στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους και τις γειτονιές είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας για όλους τους εργαζόμενους. Η δύναμη μας βρίσκεται στην ενότητα της εργατικής τάξης, της συμμαχίας της με τους αυτοαπασχολούμενους, με τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία και τις γυναίκες.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, να δώσουν την απάντησή τους την 1η Μάη συμμετέχοντας μαζικά στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
ΚΑΒΑΛΑ 3 ΑΠΡΙΛΗ 2015
