γράφει ο
Μιχάλης Λυχούνας*
Στην αγοραία δημοσιογραφική γλώσσα συνδυασμοί που δεν έχουν τύχει της μεγαθυμίας του αρχηγού κάποιου κόμματος και κυρίως του κυβερνητικού περιγράφονται ως αντάρτες.
Ο κακόγουστος όρος υποκρύπτει την αντίσταση σε κάποια νόμιμη αρχή, την ανυπακοή στο αποτέλεσμα μιας ανοιχτής και συνομολογημένης διαδικασίας επιλογής, στην οποία έχουν με ίσους όρους εμπλακεί όλοι οι ενδιαφερόμενοι και τέλος και το χειρότερο πως στη δημο-κρατική διαδικασία εκλογής στους Ο.Τ.Α. το μόνο διαβατήριο είναι η επιλογή/ συμπάθεια ή και η εγκόλπωση τετελεσμένων (Κρήτη, Πειραιάς) της ανώτατης κομματικής αρχής, εκείνης του/της προέδρου.
Πουθενά δεν ακούγεται τι διαφορετικό πρεσβεύουν οι υποψήφιοι και οι παρατάξεις τους, παρά μόνο κατονομάζονται ως επίσημη υποψηφιότητα και αντάρτες. Κανείς δεν ρώτησε τον κ. Τρεπεκλή τι πρεσβεύει για το μέλλον των Επτανήσων διαφορετικό από την κ. Κράτσα.
Για τη δημοσιογραφική πιάτσα των Αθηνών αρκεί να τον ονομάζει αντάρτη! Ακόμη περισσότερο κανείς δεν αναρωτήθηκε και γιατί δεν έχει αντάρτες ο κ. Γ. Χατζημάρκος και εκλέγεται πανηγυρικά (άραγε για πόσες θητείες θα ήταν ευκταίο;) και έχει ο κ. Μέτιος και χρειάζεται δεύτερο γύρο;
Δεν φανερώνει αυτό πως απλά δεν ήταν το ίδιο αποτελεσματικοί ο Μπακογιάννης και ο Ζέρβας με τον Μώραλη;
Σε ψηφοδέλτιο για την Περιφέρεια της Αν. Μακεδονίας και Θράκης χωρίς την παπική έγκριση του Μοσχάτου συμμετέχω και εγώ. Και συμμετέχω γιατί δε με ικανοποιεί ούτε η παρελθούσα διαχείριση, ούτε η πρόταση για το μέλλον.
Γιατί θέλω καλύτερα πράγματα για την περιφέρεια μου που βρίσκεται ουραγός σε όλους του δείκτες και τις κατατάξεις των περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί διεκδικώ κομμάτι των εθνικών πολιτιστικών υποδομών, όπως παράρτημα της Πινακοθήκης (Εθνική δεν είναι) για να ενοποιηθεί επιτέλους εικαστικά η επικράτεια.
Γιατί διεκδικώ την παρουσία των μεγάλων σχημάτων της κρατικής χρηματοδότησης, όπως του Κρατικού Θεάτρου Β. Ελλάδος ή της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης όλο το χρόνο, κατ΄ αναλογία της Εθνικής Βασιλικής Ορχήστρας της Σκωτίας.
Γιατί δε θέλω να βλέπω να απαξιώνεται και να αδειάζει το πανεπιστήμιο με τις μεταγραφές, αλλά αντίθετα να ενισχύονται και οικονομικά οι φοιτητές να ολοκληρώνουν τις σπουδές τους εδώ. Γιατί δεν βλέπω καμία πρόνοια ώστε η προσέλευση των ξένων ή μη κρατικών πανεπιστημίων να γίνει με τον όρο να εγκατασταθούν εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης (οι μέχρι τώρα ανακοινώσεις αφορούν και οι δύο την Αττική!).
Γιατί οι αστικές συγκοινωνίες στην περιφέρεια σέρνονται με άθλια οχήματα χωρίς καμία κρατική υποστήριξη, τη στιγμή που δαπανώνται δισεκατομμύρια για τη δημιουργία και συντήρηση ανάλογων υποδομών σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Γιατί δεν ανέχομαι να είναι ουσιαστικά εγκαταλελειμμένο ακόμη και αυτό το σιδηροδρομικό δίκτυο των Οθωμανικών χρόνων(!), τα λιμάνια να βαλτώνουν στην αχρηστία περιμένοντας αμερικανικά στρατεύματα (διαφορετικά τι; πάλι σε βαθύ ύπνο η Αλεξανδρούπολη;)
Γιατί δεν ανέχομαι να θεωρείται άμεση ξένη επένδυση η αγορά ακινήτων για χρυσή βίζα (μηδενική στην περιφέρειά μας) και όχι οι παραγωγικές επενδύσεις, που όταν γίνονται (greenfield ελάχιστες), γίνονται στο ένα και μοναδικό κέντρο!
Γιατί βλέπω την περιφέρεια μου στην απόλυτη δημογραφική παρακμή! Δεν είναι απλά η μείωση σε απόλυτους αριθμούς του πληθυσμού, είναι η παγίωση ενός ηλικιακού/ δημογραφικού προφίλ που έχει καταστήσει την Αν. Μακεδονία και Θράκη (όπως και άλλες) μη ανατάξιμες δημογραφικά με βιολογικούς όρους.
Με άλλα λόγια οι διαθέσιμες προς αναπαραγωγή δυνάμεις, ακόμη και αν λειτουργούν πλήρως, δεν αρκούν ούτε για τη διατήρηση του πληθυσμού ούτε για την ανάκτηση των απωλειών! Θα χρειαστούμε κάποιας μορφής… μετακίνηση πληθυσμού!
Εντάχθηκα σε ψηφοδέλτιο γιατί πιστεύω στην περιφέρεια μου, που τη θεωρώ τη μεγάλη κερδισμένη των γεωπολιτικών εξελίξεων, στον πλέον δυναμικό άξονα της νότιας Βαλκανικής, στο κέντρο μιας αγοράς δεκάδων εκατομμυρίων από την Προύσα μέχρι το Βελιγράδι, το Βουκουρέστι και την Αθήνα, στην ανατολική πλευρά του ευρωπαϊκού υποδείγματος των Βαλκανίων.
Με το ιδιαίτερο φυσικό και πολιτιστικό τοπίο και τις όποιες δυνάμεις άφησαν κατά χώρα οι δημογραφικές εξελίξεις, τα αδηφάγα κέντρα Αττικής και Θεσσαλονίκης και η πρόσφατη έξοδος (ακόμη και των νεομεταναστών) η περιφέρεια Αν. Μακεδονίας και Θράκης είναι ένας ωραίος και γόνιμος τόπος να ζεις! Αντάρτης γι΄ αυτήν είμαι! Για το κομματικό εσμό δεν αξίζει τον κόπο!
*Ο Μιχάλης Λυχούνας είναι υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με το συνδυασμό του Χριστόδουλου Τοψίδη «Περιφερειακή Σύνθεση». Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή»
