γράφει ο 

Βασίλης Μυλωνάς

 

Την περασμένη εβδομάδα χάσαμε δύο νέα παιδιά. Τον Μάριο-Μιχάλη Τουρούτσικα, 29 ετών και τον Στάθη Τσιτλακίδη 31 ετών. Κλαυθμός και οδυρμός από τους δικούς τους και λύπη για ολόκληρο τον Ελληνισμό. Έπεσαν με το αεροπλάνο τους την ώρα κάποιας άσκησης. 

 

Έκαναν, λέει, ζικ-ζακ, για να αποφύγουν εχθρικά ραντάρ… Εχθρικά ραντάρ, που φυσικά τα θέλει το σενάριο.

 

Και, από μηχανική βλάβη ή από ανθρώπινο λάθος, έγινε το κακό. Πού θα πάει, όμως αυτή η τραγική κατάσταση; Από το 1990 μέχρι σήμερα έχουμε χάσει 162 παλικάρια!!!

 

Μάλιστα, σε τέτοια ατυχήματα της Πολεμικής Αεροπορίας μας! (Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 30-01-2023)

 

Και αυτά συμβαίνουν εν καιρώ Ειρήνης… Εν καιρώ Ειρήνης, αλλά εν ετοιμασία Πολέμου.

 

Εδώ ο γράφων, δεν προσπαθεί να πει σε κανέναν κάτι καινούργιο. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ, αυτή η αιώνια ΚΑΤΑΡΑ, που κυνηγάει τον άνθρωπο, από τον καιρό που ήταν ζώο. Ή αν θέλετε, από τον καιρό, που στον παράδεισο κατοικούσαν μόνο τέσσερις άνθρωποι και ο ένας σκότωσε τον αδερφό του.

 

Από τότε, στην πρώτη περίπτωση πέρασαν αμέτρητες χιλιετίες και στη δεύτερη, ας πούμε επτά χιλιάδες χρόνια. Καμία σχέση του τότε ανθρώπου με τον σημερινό. Η ζωή βελτιώθηκε θεαματικά.

 

Ο άνθρωπος έμαθε να μιλά, γιατί σίγουρα ο πόλεμος προηγήθηκε της γλώσσας. Τι εφευρέσεις, τι ανακαλύψεις, επινόηση γραμμάτων, επιστήμες, τρομερή πρόοδος! 

 

Ο πόλεμος, όμως, παραμένει και…προοδεύει. Ο άνθρωπος εξελίσσεται σε κάθε κατεύθυνση, αλλά στο θέμα του πολέμου, θα έλεγα τρελαίνεται! 

 

Βεβαίως η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων δεν συμμερίζονται αυτά τα εγκλήματα και σίγουρα τα απεχθάνονται. 

 

Αλλά, έφταναν στο παρελθόν κάποιοι βασιλιάδες, που πολλές φορές ήταν συγγενείς, να προκαλούν τα γνωστά του πολέμου, για…αρπαγή ξένου πλούτου, αιχμαλωσία ανθρώπων για φτηνή εργασία (δούλων), κατάκτηση εδαφών και υποδούλωση λαών, για φορολογίες και άλλα πολλά…

 

Και, το βιολί του ανθρώπου, κατά τα άλλα του σοφού (τρομάρα μας!) συνεχίζεται. Ο γράφων είναι παιδί του πολέμου του Χίτλερ. Και από εκεί και πέρα, είδε προόδους της ανθρωπότητας, είδε και πολέμους και βλέπει και σήμερα… 

 

Αυτό που δεν χωράει στο μυαλό ενός κοινού ανθρώπου, είναι πώς μπορεί να συνδυαστεί αυτή η πρόοδος με τη συνέχιση του πολέμου. Και για να το πούμε με την σύγχρονη ορολογία, μήπως ένα τσιπάκι του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι καμένο; 

 

Αυτό που κάνει τον άνθρωπο, να παραμένει ακόμη στη ζωώδη κατάσταση, που ακόμη δεν ήξερε να μιλά;

 

Προσωπικά είμαι απογοητευμένος, τουλάχιστον με αυτούς τους λίγους ηγέτες, που οδηγούν στη σφαγή χιλιάδες χιλιάδων ανθρώπων, για να ικανοποιήσουν κάποια συμφέροντά τους. 

 

Και αυτοί θέλουν να λέγονται άνθρωποι. Και το κωμικοτραγικό είναι, που μάς κάνουν και τον μορφωμένο!

 

Ο Χίτλερ, λένε, πως στον ελεύθερό του χρόνο ζωγράφιζε… Ο Πούτιν κάνει ιππασία και άλλα αθλήματα… Και κάποιοι άλλοι ήταν ποιητές… Θα τους έλεγα, τον κακό τους τον καιρό! Ό,τι και να έκαναν στον ελεύθερο χρόνο τους, απέχουν από την εξέλιξη του ανθρώπου και παραμένουν ζώα! 

 

Και οι υπόλοιποι τι κάνουμε; Εξοπλιζόμαστε και ας μην έχουμε να φάμε, υπό την απειλή αυτών των τρελών. Και φυσικά, πρέπει να είμαστε ετοιμοπόλεμοι ανά πάσα στιγμή!

 

Και ο στρατός θέλει εκπαίδευση, και η εκπαίδευση κάποιες φορές έχει και ατυχήματα…

 

Έτσι, για κάποιο καμένο τσιπάκι που έχουν στον εγκέφαλό τους κάποιοι απ-άνθρωποι, χάνουν τα παιδιά τα νιάτα τους και εν καιρώ Ειρήνης. 

 

Εδώ σε εμάς. Αλλού, όχι μακριά μας, γίνεται ο χαμός του χαμού.

 

Και θα ήθελα να ρωτήσω κάποιον που ξέρει, υπήρξε, άραγε, σ’ αυτό τον κόσμο στιγμή χωρίς πόλεμο; Ή και το πιο τολμηρό ερώτημα, θα εξαλείψουν κάποτε οι πόλεμοι;

 

Ο προφήτης Ησαΐας προφήτευσε κάτι τέτοιο: «Και κρινεί ανάμεσον των εθνών και ελέγξει λαόν πολύν και συγκόψουσι τας μαχαίρας αυτών εις άροτρα και τας ζιβύνας αυτών εις δρέπανα, και ου λήψεται έθνος επ’ έθνος μάχαιραν, και ου μη μάθωσιν έτι πολεμείν» (Ησαΐας Β΄4) Εάν βγει ποτέ αυτή η προφητεία, παραμένει ένα αίνιγμα. 

 

Από την άλλη, ο φιλόσοφος Ηράκλειτος, ο παππούς μας, έλεγε, ο πόλεμος πατήρ πάντων, για να του απαντήσει ο Βίλυ Μπραντ (ίσως και άλλοι) εικοσιπέντε αιώνες αργότερα, η Ειρήνη μητέρα πάντων.

 

Ο μεν φιλόσοφος Λάιπνιτς έλεγε, μία διαρκής Ειρήνη θα έφερνε την αδράνεια των ανθρώπων, ο δε Κλάουζεβιτς θεωρούσε τον Πόλεμο, συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα… Και ο άγιος Αυγουστίνος έγραψε, ο Πόλεμος διεξάγεται με μία άδικη και απάνθρωπη επίθεση. Αλλά όποιος είναι υποχρεωμένος να κάνει έναν δίκαιο Πόλεμο, πρέπει να λυπάται.

 

Κάποιοι έκαναν και κάποιους παράτολμους υπολογισμούς σχετικά με τον πόλεμο: υπολόγισαν το σύνολο των πολέμων σε 14.400, με 3.500.000.000 (τριάμισι δισεκατομμύρια) θύματα. 

 

Στα 100 δισεκατομμύρια ανθρώπων, που πρέπει να έχουν ζήσει στη γη, κάθε 30ος κάτοικος του πλανήτη έπεσε θύμα πολέμου (Γερμανική Βικιπαίδεια).

 

Σήμερα, στην Ουκρανία και στη Ρωσία, μετράνε τους νεκρούς στρατιώτες, λέει, κατά εκατοντάδες χιλιάδες! Τα του Β΄Π. Πολέμου τα ξέρουμε.

 

Δυστυχώς, και εμείς που έχουμε Ειρήνη, χωρίς να έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας, χάνουμε νέους ανθρώπους, που είναι συνέπεια αυτής της αιώνιας κατάρας, τον Πόλεμο και που δεν μπορεί να ξεπεράσει ο άνθρωπος.

 

Αιωνία σας η μνήμη Μιχάλη και Στάθη, παιδιά μας, που γνωρίζατε ότι είστε θνητοί!