γράφει ο
Κωστής Σιμιτσής*
Τα πρώτα σύννεφα στις σχέσεις της εργοδοσίας με τους εργαζομένους στις εγκαταστάσεις πετρελαίου στην Καβάλα φάνηκαν το 2014, όταν η Ενεργειακή Αιγαίου αποφάσισε:
►Τη μετατροπή σε κοινές των προνομιούχων μετοχών, οι οποίες είχαν εκδοθεί έναντι των εισφερόμενων κεφαλαίων.
►Τη συγχώνευση της «Καβάλα Οϊλ ΑΕ» και «Ενεργειακή Αιγαίου ΑΕ».
Με την απόφαση αυτή οι μετοχές του συνεταιρισμού των εργαζομένων στην «Καβάλα Οϊλ» εξαϋλώθηκαν από 33% σε λιγότερο από 2%. Η υπόθεση εκκρεμεί στον Άριο Πάγο, ο οποίος θα κρίνει μεταξύ άλλων και αν η αναλογία των μετοχών 33%-67%, που προβλέπει ο Ν. 2779/1999 (υπουργός Ευ. Βενιζέλος), αποτελεί κανόνα αναγκαστικού δικαίου.
Κατόπιν αυτών ο άλλοτε «διαχειριστής» δεν αποτελεί συμπράττον μέρος σε μια σ΄σύμβαση που ψηφίστηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο και παρατάθηκε με τους νόμους 4135/2013 και 4585/2018 για την εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού, αλλά κατέχει το σύνολο των μετοχών ασκώντας μόνος του αποκλειστικά τη διοίκηση της επιχείρησης.
Η εταιρία, με σκοπό τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας της, έχει υποβάλλει στην κυβέρνηση σχέδιο που προβλέπει σημαντικές επενδύσεις συντήρησης και ανανέωσης των εγκαταστάσεων, βελτίωση των τρόπων άντλησης του πετρελαίου, ώστε να αυξηθεί η αποληψιμότητα από παλιές γεωτρήσεις και αν αξιοποιηθούν νέες, χρήση πράσινων μεθόδων στην παραγωγή και διατήρηση όσων περισσότερων θέσεων εργασίας.
Η τραπεζική χρηματοδότησή θα γίνει με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, και την έγκριση της Κομισιόν. Στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης της επιχείρησης και της μείωσης του μισθολογικού κόστους, η εταιρία ανακοίνωσε κίνητρα εθελούσιας εξόδου. Συνήθως στη χώρα μας παρόμοιες πρωτοβουλίες των εργοδοτών αντιμετωπίζονται με καχυποψία. Εν προκειμένου διαμορφώθηκε πολύ γρήγορα ένα άσχημο σκηνικό με εκατέρωθεν αντεγκλήσεις, μηνύσεις και δημόσιες κατηγορίες.
Το Σωματείο θεωρεί μεταξύ άλλων ότι εγείρονται θέματα ασφάλειας λόγω της φύσεως των εργασιών στην επιχείρηση, ενώ δεν έχει αποσαφηνιστεί πού θα εφαρμοστούν αυτοματοποιημένες διαδικασίες οι οποίες θα περιορίσουν θέσεις εργασίας.
Είναι βέβαιο πως οι περισσότεροι εργαζόμενοι αισθάνονται συνιδιοκτήτες της επιχείρησης, γεγονός που έχει διαμορφώσει ένα ηθικό καθήκον για την ασφαλή και επικερδή λειτουργία της, αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες προκαλεί αγκυλώσεις, έλλειψη ρεαλισμού και παρεξηγήσιμη φρασεολογία.
Σταδιακά τα πράγματα κλιμακώθηκαν προς τη βίαιη αντιπαράθεση.
Με την αστυνομική επιχείρηση παραμονές των Χριστουγέννων οι εργαζόμενοι εκδιώχθηκαν από τις εγκαταστάσεις όπου παρέμειναν ως περιφρούρηση ασφαλείας (επιτρέποντας την είσοδο των διευθυντικών στελεχών συνοδεία αστυνομικών). Σήμερα δεν γίνονται εργασίες πετρελαίου, οι εργαζόμενοι έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας, η επιχείρηση απασχολεί ελάχιστο προσωπικό κυρίως για τη φύλαξη των εγκαταστάσεων και έχει απολύσει το 7μελές διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου και αρκετούς συναδέλφους τους.
Γενικά δεν επιχειρείται πλέον κανένας διάλογος, απλώς το κάθε μέρος καλεί το έτερο με δημοσιεύσεις ή εξώδικα να προσχωρήσει στις θέσεις του.
Αναζητείται λύση ψυχραιμίας, συναίνεσης και ευρύτητας πνεύματος προκειμένου:
►Να αρχίσει και πάλι η άντληση πετρελαίου σύμφωνα με τις συμβατικές υποχρεώσεις της εταιρίας, ενώ παράλληλα να αξιοποιηθεί το κοίτασμα Έψιλον που αναμένεται να δώσει πολλά βαρέλια και να υλοποιηθεί το επενδυτικό σχέδιο.
►Να μειωθούν οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι
►Να επανέλθει το προσωπικό στις θέσεις εργασίας με αποκατεστημένη την ηθική της ευθύνης προς μια επιχείρηση η οποία προσφέρει αξιοπρεπείς όρους εργασίας και συμβάλει στην εθνική και τοπική οικονομία.
*Ο Κωστής Σιμιτσής είναι αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, διετέλεσε δήμαρχος Καβάλας την περίοδο 2007-2014. Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Τα Νέα
