Η Μητρόπολη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου με ανακοίνωση της, ενημερώνει για το μήνυμα της Εκκλησίας αυτή την Κυριακή.
H Μητρόπολη αναφέρει τα εξής:
«Ο απόστολος Παύλος μάς φέρνει αντιμέτωπους με μια από τις πιο προσωπικές και συγκινητικές εξομολογήσεις του.
Μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε μέσα στην καρδιά του, να
καταλάβουμε τις δυσκολίες, τους αγώνες, αλλά και την ασύγκριτη δύναμη της πίστης του.
Ο Απόστολος Παύλος, σχεδόν με δισταγμό, αναγκάζεται να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι σε ψευδαποστόλους που αμφισβητούσαν την αυθεντικότητά του.
Με μια δόση ειρωνείας, αρχίζει να “καυχάται” για τα παθήματά του.
Περιγράφει ένα μακρύ κατάλογο κακουχιών: μαστιγώσεις, λιθοβολισμούς, ναυάγια, κινδύνους από ληστές και ομοεθνείς.
Δεν είναι μια καύχηση κενού περιεχομένου, αλλά μια μαρτυρία του πόνου που υπέστη για χάρη του Ευαγγελίου. Μας διδάσκει ότι η πραγματική δύναμη της πίστης δεν φαίνεται στην ευκολία, αλλά στην αντοχή μπροστά στις δυσκολίες.
Αυτός ο κατάλογος κινδύνων κορυφώνεται με την αναφορά στην απόδρασή του από τη Δαμασκό, όπου κατέβηκε μέσα σε καλάθι από το τείχος.
Είναι μια στιγμή μεγάλης ταπείνωσης, μια εικόνα αδυναμίας. Και όμως, την αναφέρει ως απόδειξη της απελευθέρωσής του από τον Θεό.
Μας υπενθυμίζει ότι συχνά ο Κύριος μας σώζει με τρόπους που εμείς θεωρούμε ταπεινωτικούς ή ασυνήθιστους. Στη συνέχεια παρουσιάζει μια εμπειρία: την αρπαγή του «έως τρίτου ουρανού».
Είναι μια αποκάλυψη τόσο μεγαλειώδης που νιώθει ότι δεν μπορεί καν να την περιγράψει. Είναι μια μοναδική, υπερφυσική εμπειρία που του χάρισε ο Θεός.
Και όμως, αμέσως μετά από αυτή την απίστευτη αποκάλυψη, ο Παύλος των Εθνών, μας αποκαλύπτει την «αγκαθώνα» του, μια σωματική ή πνευματική δοκιμασία που τον ταλαιπωρούσε.
Για να μην υπερηφανευτεί, ο Θεός του έδωσε αυτό το «σκόλοπα», που τον κολάφιζε. Τρεις φορές ο Παύλος προσευχήθηκε στον Κύριο να τον απαλλάξει από αυτό τον πόνο.
Και η απάντηση του Θεού δεν ήταν η θεραπεία, αλλά μια υπόσχεση: «Αρκεί σοι η χάρις μου· η γαρ δύναμις μου εν ασθενεία τελειούται».
Αυτό το μήνυμα είναι το πιο δυνατό. Ο Θεός δεν υπόσχεται ότι θα εξαφανίσει κάθε μας πρόβλημα.
Αντίθετα, μας λέει ότι η χάρη Του είναι αρκετή∙ μας τονίζει πως η δύναμή Του, η παντοδυναμία Του, λάμπει μέσα από τις αδυναμίες μας.
Η δική μας ανθρώπινη αδυναμία γίνεται το δοχείο στο οποίο εκδηλώνεται η θεϊκή δύναμη.
Ο απόστολος Παύλος δεν βλέπει πλέον την αδυναμία του ως εμπόδιο, αλλά ως ευκαιρία. Μάς καλεί να αγκαλιάσουμε τις δικές μας αδυναμίες, όχι για να μείνουμε σε αυτές, αλλά για να βιώσουμε την παρουσία του Χριστού μέσα τους.
Μας διδάσκει ότι η πραγματική καύχηση δεν είναι για την ανθρώπινη δύναμη, αλλά για την χάρη του Χριστού, η οποία μας στηρίζει όταν εμείς είμαστε αδύναμοι.
Ας κρατήσουμε αυτό το μάθημα στην καρδιά μας. Κάθε δυσκολία, κάθε πόνος, κάθε «αγκαθώνας» στη ζωή μας, μπορεί να γίνει το μέσο για να πλησιάσουμε πιο κοντά στον Θεό και να βιώσουμε την παντοδύναμη χάρη Του.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ. Ν. Θ. Ιερεύς Παναγιώτης Τσακίρης.»
