Η Μητρόπολη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου με ανακοίνωση της, ενημερώνει για το μήνυμα της Εκκλησίας αυτή την Κυριακή (23/11).
H Μητρόπολη αναφέρει τα εξής:
«Στην επιστολή του προς τους Εφεσίους, κεφάλαιο β΄, στίχοι 14-22, ο απόστολος Παύλος ξεκινάει να απευθύνεται προς τους Γαλάτες με την λέξη ειρήνη.
Και τούτο διότι υπήρχε μία διχοστασία ανάμεσα στους δύο κόσμους, του ιουδαϊσμού και της ειδωλολατρίας. Οι μεν ειδωλολάτρες θεωρούσαν τους Ιουδαίους δεισιδαίμονες, οι δε Ιουδαίοι χαρακτήριζαν τους ειδωλολάτρες ακάθαρτους.
Ο απόστολος Παύλος έρχεται να ενώσει τους δύο κόσμους, γιατί λέγει ότι τους ένωσε ο ίδιος ο Θεός με τη θυσία του. Δεν παίρνει το μέρος κανενός και ίσως κάποιος, γνωρίζοντας την προσωπικότητα του Παύλου, θα έλεγε με σιγουριά ότι τους καλομιλάει, ενώ τον έχουμε συνηθίσει σε αυστηρό ύφος να απευθύνεται στο πλήρωμα της Εκκλησίας όταν πρόκειται για τέτοιες καταστάσεις.
Απευθύνεται όμως σε αυτούς με αγάπη και σεβασμό, υποδεικνύοντας έτσι τον τρόπο που θα πρέπει να αντιμετωπίζουν οι δύο διαφορετικοί θρησκευτικοί κόσμοι τις μεταξύ τους σχέσεις, εφόσον πλέον ο ίδιος ο Χριστός έρχεται να ενώσει με ειρήνη όλο τον κόσμο με την σταυρική του θυσία.
Στο πρόσωπο των δύο αυτών κόσμων ενώνεται ολόκληρη η ανθρωπότητα με τον Θεό, αλλά και οι άνθρωποι μεταξύ τους.
Από τη στιγμή που υφίσταται η σταυρική θυσία του θεανθρώπου, η οποιαδήποτε διχογνωμία και διχοστασία μεταξύ των δύο θρησκευτικών κόσμων θα μπορούσε να θεωρηθεί και ανοησία.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο σε άλλη επιστολή του γράφει ότι η καινούρια πίστη θεωρείται από τους Ιουδαίους σκάνδαλο, επειδή δεν μπορούν να δεχτούν ότι ένας άνθρωπος που σταυρώθηκε, αναστήθηκε και είναι Θεός, ενώ από την άλλη οι Εθνικοί ειδωλολάτρες θεωρούν τον χριστιανισμό μωρία, δηλαδή ανοησία.
Η ειρήνη έχει διπλή κατεύθυνση, επειδή πρόκειται για την ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων και την ειρήνη μεταξύ Θεού και ανθρώπων.
Είναι το σχήμα του σταυρού στην οριζόντια και την κάθετη
θέση του. Χωρίς το ένα σκέλος δεν μπορεί να υπάρξει και το άλλο.
Όταν οι σχέση του ανθρώπου- Θεού είναι ειρηνική, τότε χτίζεται μία σχέση εμπιστοσύνης- πίστης στο πρόσωπο του Θεού και η οποιαδήποτε αμαρτωλή πράξη θα μπορούσε να θεωρηθεί προδοσία και αποστασία του ανθρώπου προς τον Δημιουργό του.
Οπότε θα μπορούσε να θεωρηθεί υποκρισία να λέγει κάποιος ότι αγαπά και εμπιστεύεται τον Θεό, ενώ ταυτόχρονα εχθρεύεται τον αδελφό του- συνάνθρωπό του.
Ο απόστολος Παύλος μας προτρέπει να έχουμε ειρηνική σχέση με τον Θεό και οι ειρηνικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, θα έρθουν ως αποτέλεσμα αυτής της συγκλονιστικής κατάστασης που οδηγεί στην αιώνια ζωή.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ. Ν. Θ. Αρχιμανδρίτης Χερουβείμ Γούπας.»
