Η επίσκεψη του γενικού γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας κ. Νεφελούδη την Τρίτη(13/9) και οι δηλώσεις του αποδεικνύουν για μια ακόμα φορά ότι όλους αυτούς τους μήνες που αγωνιζόμαστε για αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις, η κυβέρνηση το μόνο που κάνει είναι να μας εμπαίζει, να μας «πουλάει» ψεύτικες ελπίδες, να μας κρατάει σε στάση αναμονής – εφησυχασμού για το «κάτι» που θα γίνει, δίνοντας έτσι ακόμα παραπέρα «αέρα στα πανιά» στην εργοδοσία Λαυρεντιάδη να συνεχίσει το έργο της.
Πως θα μπορούσε άραγε να είναι αλλιώς με μια κυβέρνηση που τάσσει αστυνομία, ΜΑΤ και νόμους στην υπηρεσία των εργοδοτών. Τι άλλο θα μπορούσαμε να περιμένουμε άλλωστε από μια κυβέρνηση που ετοιμάζει νέο πέλεκυ στα εργασιακά το άμεσο διάστημα, χώνοντας μας ακόμα πιο βαθιά στον εργασιακό μεσαίωνα.
Η ουσία των δηλώσεων είναι ότι δεν μας έδωσε τίποτα, ότι κάποια στιγμή θα δοθεί κυβερνητική λύση στη λογική της αλλαγής του βιομήχανου, φύγε εσύ – έλα εσύ, χωρίς να διευκρινίζεται με τι εργασιακές σχέσεις – με πόσους εργαζομένους. Ενώ όταν ρωτήθηκε από εκπρόσωπο των δυνάμεων του Π.Α.ΜΕ. γιατί διατηρούν τους νόμους με τους οποίους ο Λαυρεντιάδης μηνύει – απολύει εργαζομένους, και επιβάλει ντροπιαστικές εργασιακές σχέσεις μεσαίωνα, που στην τελική αφορά το σύνολο των εργαζομένων και όχι μόνο των Λιπασμάτων, η απάντηση ήταν ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα!
Το ζήτημα του έκτακτου βοηθήματος που έπρεπε να είχε ήδη δοθεί, το παρέπεμψε στις καλένδες, ότι γίνεται προσπάθεια - αυτό το έχουμε συμφωνήσει, θα δοθεί πολύ σύντομα, υπάρχει η διαδικασία της γραφειοκρατίας!!!
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι εμείς οι εργαζόμενοι – αγωνιζόμενοι των Λιπασμάτων δεν πρέπει να είμαστε σε αναμονή – εφησυχασμό διότι οποιαδήποτε συμφωνία – «παιχνίδια» μεταξύ επιχειρηματιών με την μεσολάβηση της κυβέρνησης δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντά μας, δεν διασφαλίζει τα δικαιώματά μας. Μια τέτοιου είδους συμφωνία το μόνο που εξασφαλίζει είναι την συνέχιση της κερδοφορίας του ενός ή του άλλου μεγαλοεπιχειρηματία ενώ από την άλλη σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζει:
1ον ούτε την απόσυρση των μηνύσεων της εργοδοσίας σε πάνω από 160 εργαζόμενους
2ον ούτε την επαναπρόσληψη των πάνω από 130 απολυμένων εργαζομένων του εργοστάσιου
3ον ούτε τις εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα όσων εργαστούν τελικά σε ένα τέτοιο πιθανό επιχειρηματικό σχήμα
Να μην μας καταβάλλει η κούραση του πολύμηνου αγώνα
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Αυτό που επείγει είναι η συνέχιση – κλιμάκωση των αγώνων με νέες δυνάμεις. Να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων του Νομού, είναι ευθύνη όλων των διοικήσεων των σωματείων για να παρθούν πρωτοβουλίες έμπρακτης συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους εργαζόμενους των Λιπασμάτων. Η επίθεση της εργοδοσίας Λαυρεντιάδη σε εμάς εντάσσεται στη συνολικότερη επίθεση των βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών, μεγαλοεπιχειρηματιών ενάντια στους εργαζόμενους της χώρας, που για να αυξήσουν την κερδοφορία τους και για να επικρατήσουν έναντι των ανταγωνιστών τους τσακίζουν μισθούς, απολύουν, καταργούν εργατικά δικαιώματα, εφαρμόζουν κατάπτυστες και ντροπιαστικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας (όπως π.χ. ο Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.), καταπατούν την ελάχιστη εργατική νομοθεσία κτλ.
Απαιτούμε:
Επαναπρόσληψη όλων των εργαζομένων, Ανάκληση όλων των απολύσεων.
Απόσυρση όλων των μηνύσεων και ποινικών διώξεων εναντία σε συνάδελφους αγωνιστές, να μπουν στο αρχείο από τον Εισαγγελέα.
Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο στο ύψος των αναγκών μας.
Όχι στις ατομικές συμβάσεις, στις διαθεσιμότητες. Μόνιμη - σταθερή δουλειά για όλους.
Οι δημοτικές αρχές του Νομού και οι αρμόδιοι φορείς να πάρουν άμεσα μέτρα ανακούφισης των απολυμένων απεργών και των οικογενειών τους. Να μη γίνεται καμία διακοπή σε ΔΕΗ, ΔΕΥΑΚ, τηλεπικοινωνίες.
Πάγωμα των δανείων και κάθε χρέους έως ότου καταβληθούν όλα τα δεδουλευμένα.
Άμεσα κυβέρνηση και αρμόδια υπουργεία να προχωρήσουν στην καταβολή έκτακτης ενίσχυσης 1000 ευρώ.
Να αναλάβει η κυβέρνηση τις ευθύνες της για την σωστή λειτουργία του εργοστασίου.
