«Αν ήμουν Δήμαρχος σε μια καταραμένη πόλη σαν την Καβάλα (και το ξαναγράφω ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΠΟΛΗ) δεν θα στόλιζα για τα Χριστούγεννα. Φωνάζουμε: "Δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε". Και δεν ακούει κανείς», γράφει σε κείμενο της η Σίσσυ Νίκήσιανη.
Αναλυτικά όσα γράφει στην διαδικτυακή ομάδα στο facebook «Πρωτοβουλία για την προστασία του περιβάλλοντος Ν. Καβάλας».
Αν ήμουν Δήμαρχος σε μια καταραμένη πόλη σαν την Καβάλα (και το ξαναγράφω ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΠΟΛΗ) δεν θα στόλιζα για τα Χριστούγεννα, δεν θα άναβα ούτε ένα λαμπάκι και δεν θα έκανα καμία εορταστική εκδήλωση.
Το μόνο που θα έκανα, θα ήταν να κατασκηνώσω έξω από την Βουλή, ή το γραφείο του Πρωθυπουργού, ή την Εισαγγελία και δεν θα έφευγα από εκεί μέχρι να σβήσουν τα ρημαδοφουγάρα της ΒΦΛ.
Και θα πει κάποιος: Ωραία, κι επειδή δηλαδή όλη η πόλη βρωμάει θειάφι σαν την κόλαση, δεν μπορούμε να χαρούμε λίγο τις μέρες των εορτών; Ε, ναι, δεν μπορούμε. Για την ακρίβεια, δεν μπορούμε να χαρούμε τίποτα.
Ούτε καν έναν περίπατο στο βουνό. Ούτε στην παραλία. Ούτε έναν καφέ στο μπαλκόνι. Ούτε μια μπουγάδα απλωμένη στον ήλιο. Ούτε άθληση σε εξωτερικό χώρο (γιατί ανοίγουν και τα πνευμόνια και - ουέ κι αλίμονο). Ούτε την φύση. Ούτε την πόλη. Ούτε ουρανό. Ούτε θάλασσα. Ούτε μυρωδικά από την γλάστρα, ούτε κηπευτικά από τον τόπο μας.
Πηγαίνουμε στην λαϊκή και ψάχνουμε προϊόντα από Δράμα και άλλου, γιατί εδώ ακόμη και η γη είναι ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ.
Και φωνάζουμε: «Δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε»! Και δεν ακούει κανείς. Ούτε δήμαρχοι, ούτε περιφερειάρχες, ούτε βουλευτές, ούτε εισαγγελείς, ούτε δημοσιογράφοι.
Και έτσι παραμένουμε δειλοί και ηττημένοι, μοιραίοι και άβουλοι, προσμένοντας ένα "θαύμα", που ούτε καν τολμάμε να ξεστομίσουμε».
