Το ΚΚΕ στηρίζει τις προσπάθειες για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Τοπική Επιτροπή Καβάλας του ΚΚΕ με αφορμή την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού στις 19 Μαΐου. Ειδικότερα στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:
Το ΚΚΕ στηρίζει τα δίκαια αιτήματα του οργανωμένου ποντιακού κινήματος και την προσπάθεια που κάνει για την αναγνώριση της γενοκτονίας. Στήριξε τόσο στο Ελληνικό Κοινοβούλιο όσο και στα ευρωενωσιακά όργανα ότι ο διωγμός των Ποντίων αποτελεί Γενοκτονία, σε αντίθεση με τις κοσμοπολίτικες απόψεις περί εθνοκάθαρσης.
Ο Ποντιακός Ελληνισμόςδέχτηκε τις καταστροφικές συνέπειες από τους διωγμούς που εξαπέλυσε η τουρκική αστική τάξη κατά τη διαδικασία της διαμόρφωσης έθνους – κράτους εκείνη την περίοδο, η οποία ήθελε να εκτοπίσει το ανταγωνιστικό γι' αυτήν ελληνικό κεφάλαιο.
Οι Νεότουρκοι (που αρχικώς υποστηρίχτηκαν θερμά από το μη μουσουλμανικό κατεστημένο - ακόμα και από τον πατριάρχη), στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, κατέληξαν από κοινού με την παλιά φεουδαρχική τάξη (σουλτάνος) στο να προωθήσουν τα συμφέροντά τους μέσα από τη συμμαχία τους με το γερμανικό ιμπεριαλισμό (σιδηρόδρομος Βαγδάτης, πετρέλαια, κ.λπ.). Η σταδιακή όξυνση της σύγκρουσης των εκπροσώπων της μη μουσουλμανικής αστικής τάξης με τους Νεότουρκους και η παραδοσιακή τους πρόσδεση στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία) αντιμετωπίστηκε από το γερμανικό ιμπεριαλισμό ως σοβαρός εν δυνάμει κίνδυνος για την κυριαρχία του.
Τότε - όπως και σήμερα - ενόψει πιθανής, έστω και μερικής, αποδυνάμωσης του ρόλου ενός ιμπεριαλιστικού κέντρου στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα (όταν, μάλιστα, ξεσπάει ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος), ο γερμανικός ιμπεριαλισμός υποχρεώθηκε να ρίξει το προσωπείο των «χριστιανικών ιδεωδών», του «εκπολιτιστικού έργου» και του «ουμανισμού» (κάτι αντίστοιχο με το σημερινό ιμπεριαλιστικό προσωπείο της «υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας») και να λύσει το «πρόβλημα» με τον πιο ωμό τρόπο: Τη βία και τις ανθρωποσφαγές.
Απέναντι στους Πόντιους ήταν και η ελληνική αστική τάξη, που χρησιμοποίησε αδίστακτα τους πληθυσμούς στον Πόντο ως αντιπερισπασμό και ως μέσο πίεσης για τα δικά της συμφέροντα. Το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών των αστικών τάξεων και των δύο χωρών ήταν να χαθούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι και περίπου ενάμισι εκατομμύριο ψυχές πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς.
Όμως οι Πόντιοι που επαναπατρίστηκαν, όπως και όλοι οι άλλοι πρόσφυγες (Μικρασιάτες, Θρακιώτες κ.α.), βρέθηκαν να διαβιούν κάτω από άθλιες συνθήκες, μιας και τα κριτήρια της εγκατάστασής τους δεν ήταν ανθρωπιστικά, αλλά πολιτικά, ενώ από πάνω δέχτηκαν και τη βία των λεγόμενων «πατριωτών» και «εθνικοφρόνων» της εποχής εκείνης, των οποίων ιδεολογικοί απόγονοι προσπαθούν και σήμερα να καπηλευτούν τα γνήσια αισθήματα του Ποντιακού Ελληνισμού, καταθέτοντας στεφάνια ντροπής στις εκδηλώσεις μνήμης.
Σήμερα η ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων συνεχίζει να ανάβει τις φωτιές του πολέμου στην ευρύτερη περιοχή.
Το ΚΚΕ στηρίζει κάθε διεκδίκηση των Ποντίων και συνολικά του λαού ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, όπως αυτή για την επαναφορά της πενιχρής σύνταξης του ΟΓΑ, που καταργήθηκε για χιλιάδες υπερήλικους ομογενείς - κατάργηση που παγίωσε η σημερινή κυβέρνηση με τον αντιασφαλιστικό της νόμο.
Το ΚΚΕ στηρίζει τις προσπάθειεςγια τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Καλούμε το λαό να αξιοποιήσει την ιστορική μνήμη και να δει τι κρύβεται πίσω από την εθνικιστική ρητορική ή τον κοσμοπολιτισμό των αστικών κομμάτων.
