γράφει ο
Στέλιος Βραδέλης
Κάθε φορά που επισκέπτομαι το Νικηφόρο Δράμας, το χωριό μου από την πλευρά του πατέρα μου, παρατηρώ το κτίριο των φυλακών και κάθε φορά πιστεύω πως οι Monty Python θα έκαναν ταινιάρα με την υπόθεση του.
Το Δελφινάριο είναι πολύ λίγο για να περιγράψει τον τραγέλαφο του κράτους. Ένας τραγέλαφος που έχει κοστίσει μέχρι τώρα περισσότερα από 25 εκατομμύρια ευρώ με τις συντηρητικές προσεγγίσεις αλλά εδώ και 21 χρόνια παραμένει έργο φάντασμα.
Πάμε όμως να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι φυλακές υψίστης ασφαλείας στο Νικηφόρο Δράμας χωροθετήθηκαν το 2001 με υπουργό Δικαιοσύνης τότε τον κ. Μιχάλη Σταθόπουλο.
Εγκαινιάστηκαν το 2002 από τον Φίλιππο Πετσάλνικο, που διαδέχτηκε τον Σταθόπουλο στο υπουργείο Δικαιοσύνης. μαζί με τις φυλακές του Νικηφόρου εγκαινιάστηκαν 2 ακόμη σωφρονιστικά καταστήματα, στη Νιγριτα και το Μαλανδρινο.
Οι ντόπιοι ακόμη θυμούνται τα ελικόπτερα που προσγειώνονται για να μεταφέρουν τους επισήμους και την πολλή βροχή που έπεφτε right through. Μάλλον οι οιωνοί ήταν ανάποδοι από την αρχη.
Τις φυλακές υψίστης ασφαλείας, χωρητικότητας 800 κρατουμένων, ανέλαβε να κατασκευάσει η Θεμις Κατασκευαστική. Αρχικός προϋπολογισμός 5 δις δραχμές.
Το 2004 ξανα κόβεται κορδέλα και άντε πάλι κεράσματα για τις φυλακές που ολοκληρώθηκαν σε χρόνο ρεκόρ, όπως επαίρονταν η τότε ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Και τότε ξαφνικά σιωπή.
Σαν μην έγινε ποτέ το έργο, σαν να μην χρειαζόταν στη χώρα μια φυλακή την ώρα που αποφυλακίζονταν στυγνοί εγκληματίες λόγω έλλειψης χώρου.
Μαρτυρίες ανθρώπων που εκτελούσαν έργα στις φυλακές λένε πως όταν έβρεχε προτιμούσαν να βγαίνουν στο προαύλιο και να κρατάνε ομπρέλα παρά να είναι μέσα στο κτίριο. Διότι εκτός του ότι έτρωγαν την ίδια ποσότητα βροχής και μέσα στο κτίριο κινδύνευαν και από τους σοβάδες που έπεφταν.
Επειδή μάλλον έγινε αποδεκτό πως έγινε της κακοδιαχείρισης το κάγκελο το υπουργείο Δικαιοσύνης απόφασισε πως το έργο μάλλον δεν έγινε ποτέ.
Το 2012 η τότε κυβέρνηση Σαμαρα αποφασίζει να ξαναθυμηθεί πως «παιδιά κάπου υπάρχει μια φυλακή, θεωρητικά έτοιμη, που την χρυσοπληρώσαμε, αλλά δεν λειτουργεί και η κοινή γνώμη φωνάζει που αποφυλακίζουνε εγκληματίες λόγω έλλειψης χώρου».
Στέλνουν κλιμάκια τα οποία διαπιστώνουν πως αφού το κράτος άφησε τις εγκαταστάσεις αφύλακτες διάφοροι ξήλωσαν τα πάντα. Βρύσες, πλακακια, κουφώματα, καλώδια, κλπ. Πλιάτσικο κανονικό.
Εννοείται πως για την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανείς.
Ξαναρχίζουν λοιπόν τα έργα, νέος προϋπολογισμός, νέος εξοπλισμούς, συν νέος σχεδιασμός για τη φυλακή γιατί μετά από 13 χρόνια αχρηστίας είχαν αλλάξει και οι κανονισμοί ασφαλείας για τις φυλακές ύψιστης ασφαλείας.
Μόνο για τις μπαταρίες που ελέγχουν το ηλεκτρονικό κλείδωμα και τα συστήματα παρακολούθησης χρειάστηκαν φορτηγά για να μεταφερθούν όταν αλλάχτηκαν γιατί το συνολικά βάρος τους μετριέται σε τόνους. Κρατήστε πως οι μπαταρίες που μπήκαν το 2015 έχουν δεκαετή διάρκεια ζωής. Κρατήστε το γιατί θα το χρειαστούμε παρακάτω.
Οι φυλακές ξανα φτιάχτηκαν αλλά επειδή παρέμεναν αφύλακτες εννοείται πως πλιατσικολογουνται και πάλι. Πιστεύω πως αυτό το σημείο ξεπερνάει και τη φαντασία των Monty.
Τελικά αναλαμβάνει το υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών να ξανά φτιάξει τις φυλακές και τον Ιούνιο του 2020 σε μια πολύ ωραία εκδήλωση όπου αρχικά οι συμμετέχοντες κράτησαν τις αποστάσεις ασφαλείας που επέβαλε ο κορωνοιος και στη συνέχεια σφιχταγκαλιαστηκαν για να γιορτάσουν το γεγονός, οι φυλακές παραδόθηκαν στο Υπουργείο Προστασίας του Πολιτη.
Επαναλαμβάνω, Ιούνιος 2020, 18 χρόνια μετά τα πρώτα εγκαίνια εν τελει παραδίδονται.
Ο τότε υπουργός Μεταφορών και Υποδομών κ. Καραμανλής, κατά τον χαιρετισμό του αναφέρθηκε στην χρόνια καθυστέρηση και τόνισε ότι η κυβέρνηση από την στιγμή που εξελέγη, υποσχέθηκε ότι σε 10 μήνες θα είχε ολοκληρώσει το έργο και ότι σε 3 μήνες θα μπορέσουν να λειτουργήσουν».
Επαναλαμβάνω πως η υπόσχεση δόθηκε Ιούνιο του 2020.
Ο τότε υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Οικονόμου, σημείωσε ότι πολύ σύντομα το επόμενο χρονικό διάστημα θα γίνουν οι προσλήψεις των 258 ατόμων με το κριτήριο της εντοπιότητας και υποσχέθηκε και αυτός ότι πολύ σύντομα θα ξεκινήσει η λειτουργία των Φυλακών.
Από τις τότε υποσχέσεις το μόνο που έγινε ήταν η πρόσληψη ορισμένων ατόμων.
Η τότε γεν. γραμματέας της Αντεγκληματικής Πολιτικής κα. Νικολάου αναφέρθηκε και αυτή στο ιστορικό του κτιρίου, το οποίο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2002 και τόνισε ότι «σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να παραλάβουμε αυτό το υπερσύγχρονο ευρωπαϊκών προδιαγραφών σωφρονιστικό κατάστημα Δράμας που η τοπική κοινωνία το έχει αγκαλιάσει, όπως το έχουμε αγκαλιάσει κι εμείς. Και είμαι βέβαιη ότι θα αποτελέσει το σωφρονιστικό στολίδι της Βόρειας Ελλάδας.
Ένα στολίδι που θα προσδώσει και άλλα δύο σημαντικά οφέλη: το πρώτο είναι να βοηθήσει στο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλες οι φυλακές, τον υπερπληθυσμό, άρα να αποσυμφορήσουμε τις φυλακές, και το δεύτερο είναι να διαχωρίσουμε τους κρατουμένους».
Από λόγια και υποσχέσεις καλά πάμε μέχρι τώρα. Πέρασαν πάνω από 3 χρόνια από τις τελευταίες βαρύγδουπες υποσχέσεις και οι μήνες έγιναν χρόνια.
Οι φυλακές είναι ανενεργές. Μόνο 80-90 σωφρονιστικοί και διοικητικοί που έχουν διορισθεί από τον Μάρτιο του 23 χτυπούν 8ωρα βαρεμάρας στο άδειο κτίριο. Η νέα δικαιολογία είναι πως πρέπει να τελειώσει η εκπαίδευση των εξωτερικών φρουρών για να μεταφερθούν κάποιοι λίγοι φυλακισμένοι.
Γιατί χρειάστηκαν 3,5 χρόνια και όχι 3 μήνες όπως υποσχέθηκε η τότε ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη είναι ένα από τα πολλά ερωτήματα που έρχονται να προστεθούν σε μια υπόθεση που όχι απλώς μυρίζει αλλά βρωμάει σκάνδαλο διαχρονικά.
Θυμόσαστε λοιπόν τα των μπαταριών. Το 2025 λήγει η διάρκεια ζωής τους. Οποτε τι θα γίνει τώρα; Αλλάζουν τώρα ή μένουν κλειστές και για άλλα 2 χρόνια οι φυλακές;
Εάν όλο αυτό συνέβαινε σε κάποια αφρικανική χώρα πιθανόν να γελούσαμε με τα καμωματα του φυλάρχου.
Το σκάνδαλο των χαμένων εκατομμυρίων όμως συμβαίνει στο σπίτι μας εδώ και 21 χρόνια πλέον. Λίγο ακόμη και θα γίνει τραγούδι σαν το γιοφύρι της Άρτας.
